Casey Lessard to strażak, który wykorzystał swój rodzicielski instynkt na miejscu wypadku. To, co zrobił dla małego chłopca, który ucierpiał w samochodowej kraksie nie wymagało od niego wiele, a sprawiło, że dziecko zachowało spokój. Do wypadku doszło obok miejscowości D'Iberville w stanie Missisipi. Z drogi wypadł samochód, w którym znajdowało się 5 dziećmi. Jedyną dorosłą osobą w aucie był kierujący pojazdem. Jak informuje Sun Herlad kierowca prawdopodobnie stracił panowanie nad kierownicą i doszło do dachowania. Na miejscu zjawili się strażacy, którzy sprawnie zajęli się poszkodowanymi. Jeden z nich postarał się szczególnie mocno. Update: Mom, 5 kids recovering after Saturday SUV crash in D'Iberville http://t.co/vCf6yDbv8Q pic.twitter.com/H2hxOr3ZBT — Sun Herald (@sunherald) wrzesień 9, 2015 Bohaterski czyn, czy rodzicielski odruch? Chłopiec czekał na specjalnych noszach, aż będzie można go umieścić w ambulansie. Leżał sam przerażony na drodze. Wtedy zdecydował się wkroczyć Casey Lessard. Położył się obok malucha i szybko wyciągnął z kieszeni telefon, na którym puścił dziecku bajkę o śpiewających pingwinach, tak, by ten mógł się uspokoić. Podziałało błyskawicznie. Kapitan lokalnej straży pożarnej powiedział, że w przypadku dzieci bardzo ważne jest, by zająć ich uwagę i je uspokoić. Wypadek to przerażające zdarzenie dla każdego dziecka. Widok zmasakrowanych pojazdów, poszkodowanych osób napawa olbrzymim strachem. Dlatego zdaniem psychoterapeutki tak ważne jest nie pozostawienia dziecka samego na miejscu katastrofy nawet na chwilę. – Jeśli dziecko jest uczestnikiem wypadku bezwzględnie należy przy nim być – uważa psychoterapeutka Marlena Zasadzka-Moskwa (www.ko-relacje.pl). - Najważniejsze, by nie zostało samo ze swoimi lękami, czy strachem . Każdemu dziecku, nawet maluchowi, można również...
Czy powinniśmy ustępować małym dzieciom miejsca siedzące w autobusie ? Mam na myśli dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, dojeżdżające do przedszkoli i szkół. Wśród moich znajomych są różne zdania na ten temat. Część uważa, że nie ma takiej potrzeby – "dzieci mają sporo sił, mogą stać", "jeszcze się nasiedzą". Część – w tym i ja – uważa, że taki mały człowiek, zwłaszcza w zatłoczonej komunikacji miejskiej , jest w znacznie gorszej sytuacji niż pozostali współpasażerowie. Dlaczego? "Takie dzieci nie powinny jeździć porannym autobusem" Ta sytuacja miała miejsce w autobusie w godzinach największego szczytu . Do zatłoczonego autobusu wsiadł mężczyzna z przedszkolakiem (na oko trzylatkiem). Po kilku minutach jazdy, dziecko zgrzane (rodzic nie miał go jak rozebrać), ginące w morzu ludzkich nóg i znieczulicy współpasażerów, którzy wygodnie siedzieli obok, rozpłakało się. Tata próbował go uspokoić, mówić do niego czule, ale to nie pomagało. Przytulić malucha nie mógł, wysiąść z autobusu też nie. Dziecko płakało , a siedząca obok Pani, komentowała głośno, że z takimi dziećmi nie powinno się jeździć porannymi autobusami, że rodzice powinni siedzieć z nimi w domu. Później jeszcze dodała coś o głupich rodzicach małych dzieci, rozciągając swój wywód również na weekendowe spacery po supermarketach itp. Oczywiście nie przyszło jej do głowy, aby ustąpić dziecku miejsca lub wziąć je na kolana. Nie przyszło jej do głowy, że rodzic małego przedszkolaka musi jechać do pracy, a jeszcze wcześniej odwieźć dziecko do przedszkola , więc jazda porannym autobusem to nie wybór, tylko konieczność. Ona odczuwała dyskomfort z powodu płaczu malca, manifestując głośno swoje niezadowolenie, nie myśląc o tym, że ten maluch w tej chwili robi dokładnie to samo - manifestuje swój dyskomfort, ale...
Dorota Zawadzka została wolontariuszką Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy , bo jak sama twierdzi, pomaganie jest jej filozofią życiową. Uważa także, że do pomocy warto zachęcać już najmłodsze dzieci. W tym wywiadzie udzielonym nam w 2019 roku wyjaśnia, dlaczego wspiera WOŚP i radzi, jak nauczyć dziecko empatii i wpoić mu chęć pomagania potrzebującym. W naszym wydawnictwie już od kilku lat zakładamy przed Finałem sztab WOŚP. Gdy zaprosiliśmy Cię do udziału, Ty natychmiast zgodziłaś się zostać wolontariuszką. Dlaczego? Dorota Zawadzka: - Prawda jest taka, że jestem wolontariuszką w bardzo wielu miejscach i często pomagam potrzebującym. Ale rzeczywiście nie robiłam tego jeszcze w ramach Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Do tej pory nikt mnie nie zaprosił do udziału w Finale, a sama jakoś nigdy na to się nie zdobyłam, choć zawsze wrzucałam pieniądze do puszek. Żeby było ciekawiej, w tym roku dostałam dwa zaproszenia – od was i ze sztabu w Irlandii. Jednak, ponieważ unikam latania, wybór był dla mnie prosty. Teraz jestem szalenie podekscytowana i czekam z niecierpliwością na 13 stycznia. [W 2021 roku 29. Finał Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy odbędzie się 31 stycznia - przyp. red.] Co daje pomaganie? Dlaczego warto to robić? Oprócz takiego oczywistego powodu, że dzięki temu osoby wymagające pomocy mają szansę ją otrzymać. - Nie chcę na to pytanie odpowiadać za wszystkich. Dlatego powiem w swoim imieniu. Mój zawód polega na pomaganiu, więc to trochę moja misja. Niesienie pomocy jest też moją filozofią , czymś, bez czego nie potrafiłabym żyć. Dzięki temu czuję się osobą potrzebną – mogę zrobić coś dobrego, uczestniczyć w czymś ważnym, potrzebnym. Jestem otwarta na ludzi, uważna – dostrzegam tych, których łatwo przeoczyć. A oni często wymagają pomocy, choć boją się czy wstydzą o nią poprosić. Tak...
