Płytki krwi to najmniejszy składnik morfotyczny krwi, który bierze udział w krzepnięciu krwi. Zarówno zbyt duży, jak i zbyt mały poziom płytek krwi u dziecka może świadczyć o nieprawidłowościach w funkcjonowaniu organizmu. Nigdy jednak nie interpretuje się samego poziomu płytek krwi – bardzo ważne są inne wyniki morfologii krwi dziecka. Dlatego zawsze należy całościowo interpretować objawy, stan dziecka oraz wyniki badań – to fachowo zrobi tylko lekarz.
Spis treści:
Płytki krwi (inaczej trombocyty) są obok czerwonych i białych krwinek głównym składnikiem krwi. Biorą udział w krzepnięciu krwi, a powstają w szpiku kostnym. Trombocyty są komórkami pozbawionymi między innymi jądra komórkowego, mają kształt soczewki i są o wiele mniejsze od krwinek czerwonych. Ich żywotność jest krótka, bo wynosi tylko 10 dni.
Gdy naczynie krwionośne zostanie uszkodzone, płytki krwi zbierają się na brzegach uszkodzenia i zlepiają się – tak powstaje czop płytkowy. Z płytek krwi uwalniane są czynniki, które zapoczątkowują proces krzepnięcia krwi, który pozwala tamować krwawienie. Powstaje strupek złożony włókien fibrynowych, płytek krwi i krwinek czerwonych.
Płytki krwi pobudzają również do wzrostu tkankę mięśniową i naczynia krwionośne oraz komórki tkanki łącznej, co ułatwia regenerację tkanek.
Płytki krwi oznaczane są symbolem PLT na wynikach badania krwi. Poziom płytek krwi może być
Poziom płytek krwi u dziecka określa się w ramach badania zwanego morfologią krwi dziecka.
Uogólniona norma PLT dla dzieci i dorosłych wynosi 150–450 tys./mikrolitr. Wartość poniżej 150 tys. w mikrolitrze krwi zwana jest małopłytkowością, a wartość powyżej 450 tys. w mikrolitrze krwi – nadpłytkowością.
U noworodków, niemowląt i małych dzieci do badania pobierana jest tzw. krew włośniczkowa (z nakłucia główki, pięty lub palca), u dzieci od 4. lub 5. roku życia można już pobierać krew z żyły w zgięciu łokciowym.
Sama wartość PLT, nawet jeśli jest poza normą, niewiele mówi o stanie zdrowia dziecka. Dlatego zawsze w ramach morfologii wykonuje się badania dodatkowe, które wspólnie z PLT mogą lekarzowi dać pełniejszy obraz stanu zdrowia dziecka:
Powodów podwyższenia poziomu płytek krwi (trombocytozy) u dziecka może być wiele. Stan taki może spowodować:
Trombocytoza pierwotna to skutek niewłaściwego działania szpiku kostnego. Trombocytoza wtórna to stan, gdy liczba płytek krwi wzrasta ponad normę w wyniku zadziałania czynników zewnętrznych (uraz, infekcja, itp.).
Podwyższenie poziomu płytek krwi nie świadczy o alergii. W przypadku chorób alergicznych często obserwuje się spadek liczby płytek krwi, czyli trombocytopenię.
Obniżanie wysokiego poziomu płytek krwi polega na usunięciu przyczyny, która stoi za jego podwyższeniem. Po dużym wysiłku fizycznym, po infekcji, urazie lub operacji poziom płytek krwi samoistnie wróci do normy. Czasami jednak niezbędne jest specjalistyczne leczenie – np. w przypadku krwotoku wewnętrznego lub chorób szpiku kostnego. W przypadku anemii z niedoboru żelaza należy zadbać o zlikwidowanie niedokrwistości poprzez przyjmowanie zaleconych przez lekarza preparatów z żelazem. Obniżenie płytek krwi bez zlikwidowania przyczyny trombocytozy nie jest możliwe.
Zobacz także:
Morfologię u dzieci przeprowadza się na czczo, zanim dziecko zje śniadanie. U niemowlęcia jest to trudne, więc najlepiej jest pobrać dziecku krew po dłuższej przerwie w jedzeniu. Posiłek może wpłynąć na wzrost stężenia glukozy, trójglicerydów, OB, liczby leukocytów (białych krwinek). Warto za to, żeby przed pobraniem krwi dziecko napiło się wody: dzięki temu krew nie będzie gęsta i łatwiej będzie ją pobrać. Spis treści: 1. Morfologia u dzieci: - Badanie ASO u dziecka – odczyn antystreptolizynowy - Morfologia u dzieci: BASO – bazofile - Morfologia u dzieci: Ca – wapń całkowity - Morfologia u dzieci: CHOL – cholesterol całkowity - Morfologia u dzieci: CRP – białko ostrej fazy - Morfologia u dzieci: EOS – eozynofile - Morfologia u dzieci : f errytyna - Morfologia u dzieci: Fe – żelazo - Morfologia u dzieci: HCT – hematokryt - Morfologia u dzieci: HGB – hemoglobina - Morfologia u dzieci: LYMPH – limfocyty - Morfologia u dzieci: MCHC – średnie stężenie hemoglobiny w krwince - Morfologia u dzieci: MCH – średnia masa hemoglobiny w krwince - Morfologia u dzieci: MCV – średnia objętość krwinki czerwonej - Morfologia u dzieci: MONO – monocyty - Morfologia u dzieci: MPV – średnia objętość płytki krwi - Morfologia u dzieci: NEUT – neutrofile - Morfologia u dzieci: OB – opad, odczyn Biernackiego - Morfologia u dzieci: PLT – trombocyty, pływki krwi - Morfologia u dzieci: RBC – erytrocyty, krwinki czerwone - Morfologia u dzieci: RDW – wskaźnik anizocytozy czerwonych krwinek - Morfologia u dzieci: Ret – retikulocyty - Morfologia u dzieci: WBC – leukocyty, krwinki białe 2. Witamina D: normy u dzieci 3. Rozmaz krwi u dziecka Morfologia u dzieci Podstawowym badaniem krwi u dziecka jest morfologia. Pozwala określić, czy dziecko nie ma infekcji, wykryć stan zapalny toczący się w organizmie,...
Badanie RDW SD jest stosowane (obok oceny innych wskaźników morfologii krwi) do znalezienia przyczyn niedokrwistości. RDW SD (z ang. red blood cell distribution width, standard deviation) to wskaźnik w badaniu morfologii krwi , który obrazuje rozkład objętości czerwonych krwinek ( erytrocytów ). Informuje tym samym o różnicy między objętością poszczególnych czerwonych krwinek u osoby, która oddała krew do badania. RDW-SD – jaka jest norma? Erytrocyty mają różną objętość – ich średnią objętość określa wskaźnik morfologiczny MCV . Wskaźnik RDW-SD w wynikach badań morfologii krwi określa odchylenie od średniej objętości (MCV) i pomaga postawić trafną diagnozę. Wynik RDW-SD interpretowany jest razem z MCV, co pozwala na zdiagnozowanie przyczyn niedokrwistości. Norma RDW-SD wynosi od 11,5 do 14,5 proc. Wynik, który mieści się w tych granicach, świadczy o stosunkowo jednolitej objętości czerwonych krwinek. RDW-SD podwyższone – co oznacza? Wysokie RDW-SD oznacza dużą różnorodność w zakresie objętości komórek (tzw. anizocytozę) – krwinki czerwone są różnej wielkości. Taka sytuacja może mieć miejsce w przypadku anemii megaloblastycznej (wynikającej np. z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego) albo u chorych z niedokrwistością z niedoboru żelaza. Wysokie RDW obserwowane bywa również u pacjentów z przewlekłymi stanami zapalnymi. Co oznacza niskie RDW-SD? Obniżone RDW SD zazwyczaj nie ma znaczenia diagnostycznego. Jednak jeśli jest zbyt niskie (poniżej 10,2%), a także towarzyszą mu inne odchylenia w wynikach krwi (np. obniżenie wartości hemoglobiny) świadczy o anemii makrocytarnej (organizm produkuje mało erytrocytów, a te, które wytwarza, są duże). Wynik RDW SD poniżej normy może również oznaczać anemię mikrocytarną , w której erytrocyty są bardzo małe. Zobacz też: Wysokie RDW-SD w ciąży Niskie...
Przed wieloma badaniami wykonywanymi z pobranej krwi należy być na czczo. To oznacza powstrzymanie się od jedzenia i picia przez minimum osiem godzin. Zalecenie to powoduje, że pacjenci często zastanawiają się również, czy przed pobraniem krwi można pić wodę. Woda stanowi wyjątek – można ją pić, a w wielu przypadkach jest to wręcz wskazane. Przeciwwskazaniem do picia wody przed wizytą w laboratorium jest tylko badanie poziomu kwasu moczowego we krwi. Warto wiedzieć, że nie wszystkie rodzaje wody są dozwolone do picia przed badaniami krwi. Wypicie wody może wpływać na wyniki badania. Ile godzin przed pobraniem krwi można pić wodę? Wypicie szklanki wody przed badaniem krwi jest wręcz zalecane (z wyjątkiem badania kwasu moczowego we krwi). Jeśli lekarz z jakiegoś powodu będzie chciał, aby się od tego powstrzymać, na pewno o tym poinformuje, zlecając badanie. Wypicie szklanki wody przed badaniem krwi sprawia, że łatwiej jest krew pobrać i wkłuć się w żyłę, z której krew będzie pobierana. Aby uzyskać taki efekt, warto wypić szklankę wody godzinę przed pobieraniem krwi . Wypicie wody później, nie będzie miało znaczenia ani dla wyników badań, ani dla ułatwienia pracy osobie, która będzie krew pobierać. Jaką wodę można pić przed badaniami krwi? Najlepsza jest zwykła „kranówka” (może być przegotowana). Przed badaniem krwi nie wolno natomiast pić wody: smakowej, leczniczej, o specjalnym działaniu wysoko zmineralizowanej (zwłaszcza przed badaniem elektrolitów) gazowanej z dodatkiem soku, np. z cytryny. Czego nie robić przed badaniem krwi? Do większości badań krwi należy przygotować się, rezygnując z jedzenia i wypijania napojów przez minimum 8 godzin. Tyle wystarczy nie jeść, aby być na czczo. Czasami jednak 8 godzin postu nie wystarczy i trzeba odmawiać sobie jedzenia i picia (poza wodą) dłużej. W...
