Tiki nerwowe u dzieci – rodzaje i objawy
- Tiki wokalne – dziecko wydaje dźwięki, których nie kontroluje (np. krzyczy).
- Tiki twarzy – tiki występują w obrębie twarzy (np. drganie powieki, częste mruganie).
- Tiki rytualne – polegają na wykonywaniu przez dziecko określonych czynności (np. chodzenie w kółko, odpukiwanie, zawijanie włosów, liczenie przedmiotów).
- Tiki motoryczne – polegają na drżeniu kończyn.
- Tiki mieszane – kilka rodzajów tików może występować u dziecka jednocześnie.
Najczęstsze tiki nerwowe u dzieci:
- mruganie oczami,
- pociąganie nosem,
- zgrzytanie zębami.
Tiki nerwowe pojawiają się u dzieci podczas wykonywania codziennych czynności: oglądania telewizji, gry na komputerze. Znikają w trakcie snu, a także angażującego zajęcia, np. rzeźbienia, rysowania.
Zazwyczaj tiki nerwowe u dzieci znikają samoistnie i nie trwają długo. Tiki o charakterze przejściowym trwają krócej niż rok. Tiki, które występują u osób poniżej 18. roku życia i trwają dłużej niż rok, klasyfikuje się jako przewlekłe tiki nerwowe (zazwyczaj są to tiki wokalne lub motoryczne). Występują one znacznie rzadziej niż tiki przejściowe – dotykają mniej niż 1 proc. dzieci.
Tiki nerwowe u dzieci – przyczyny
- przeprowadzki do innego miasta,
- konfliktów w szkole (z nauczycielami lub rówieśnikami),
- pojawieniem się nowego członka rodziny,
- konfliktami w rodzinie,
- nadmiernej surowości rodziców,
- zaburzonego poczucie bezpieczeństwa,
- wysokiego poziom lęku,
- niezaspokojonych potrzeby emocjonalnych,
- dużego stresu.
Inne przyczyny tików nerwowych u dzieci:
- epilepsja,
- zespół Tourette'a,
- pogorszenie dopływu krwi do mózgu,
- stres pourazowy,
- zaburzenia pracy mózgu,
- niedobór witamin i minerałów,
- niedobór magnezu i witaminy D3,
- występowanie pasożytów u dziecka.
Tiki nerwowe u dzieci mogą pojawić się także bez wyraźnej przyczyny. Tak się dzieje zazwyczaj podczas okresu dojrzewania. Następnie tiki nerwowe samoistnie znikają.
Leczenie tików nerwowych u dzieci
Wskazana jest również wizyta u neurologa, który sprawdzi układ nerwowy dziecka, a także oceni, czy rozwija się ono prawidłowo. Neurolog skieruje dziecko na odpowiednie badania (tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, elektroencefalografię) by wykluczyć choroby, np. epilepsję lub zespół Tourette'a.
Jeśli tiki nerwowe nie zaburzają codziennego funkcjonowania – nie jest konieczne leczenie farmakologiczne. Zazwyczaj stosuje się psychoterapię. Gdy jednak tiki są bardzo uciążliwe, a psychoterapia nie przynosi spodziewanych rezultatów – wtedy dziecku zostają przepisane odpowiednie leki. Leczenie prowadzi w takiej sytuacji psychiatra dziecięcy.
Jak pomóc dziecku z tikami nerwowymi?
Nie można ośmieszać dziecka z powodu tików, karać za nie lub oczekiwać, że nad nimi zapanuje (dziecko nie jest w stanie tego zrobić). Istotne jest, by rodzice byli troskliwi w stosunku do dziecka – przytulali je, rozmawiali z nim, uspokajali.
Zobacz także:
- Depresja u dzieci - przyczyny, objawy, leczenie
- Zaburzenia integracji sensorycznej - objawy, przyczyny, terapia
- Lęki nocne dziecka - przyczyny i sposoby na nocne ataki paniki i płacz