Co zrobić, gdy dziecko naje się piasku?

Teraz już nie ma znaczenia, kto „przyniósł” wirusa do domu. Zresztą o tej porze roku o to najłatwiej. Wystarczy, że ktoś chory kichnął obok dziecka, dotknął zabawki malucha, która potem powędrowała do buzi.  Zacznij szybko działać , aby banalna infekcja nie zmieniła się w coś poważniejszego. Oto plan działania. Katar Małe dzieci mogą mieć katar kilka razy w roku, bo wywołujący go wirus łatwo przenosi się drogą kropelkową lub na rączkach.  Sposoby jak leczyć katar • Zatkany nosek – kilka razy dziennie wkraplaj do każdej dziurki po dwie krople soli fizjologicznej. Potem usuń wydzielinę. Gdy nosek jest nadal zatkany, a dziecko nie umie jeszcze go wydmuchać użyj gruszki z szerokim końcem lub specjalnego aspiratora .  • Silny katar – zastosuj krople, np. Nasivin Soft 0,01%, 1–2 krople do każdej dziurki (2–3 razy na dobę przez 2–3 dni, nie dłużej). Układaj dziecko do snu na boku lub podłóż pod materacyk od strony głowy książkę, aby głowa malucha była wyżej. Skórę pod noskiem smaruj maścią ochronną, np. Pantenolem, Linomagiem, wazeliną, maścią majerankową (nie nagietkową – to silny alergen). Podawaj dużo wody, niesłodzonych herbatek, a jeżeli karmisz piersią, jak najczęściej przystawiaj dziecko. To ważne! Jeżeli katar zmieni się na ropny (zielony, żółtawy) lub pojawi się gorączka (powyżej 38°C), kaszel, podejrzenie bólu ucha , koniecznie zadzwoń do lekarza. Polecamy: Katar u niemowlaka - rodzaje kataru   Kaszel Przeziębionego malucha najpierw męczy suche pokasływanie. Przez pierwsze trzy do pięciu dni infekcji wirusowej śluzówka jest podrażniona. Wodnista wydzielina spływa do gardła , krtani i tchawicy, a to wywołuje odruch kaszlu. W drugiej fazie choroby suchy kaszel przechodzi w mokry, wydzielina gęstnieje. Domowe sposoby na kaszel • Suchy kaszel – podawaj dziecku do picia...

Dlaczego warto jak najwięcej biegać, skakać, turlać się po trawie, kąpać się i budować zamki z piasku? Bo ruch nie tylko wzmacnia organizm dziecka, ale także pozwala maluchowi nauczyć się czegoś o sobie, innych ludziach i otaczającej go przestrzeni i przedmiotach. Ruch to nie tylko zdrowie fizyczne, ale także dobra kondycja psychiczna oraz lepszy rozwój umysłowy. Dlatego podczas letnich miesięcy ruszajmy się całą rodziną! Harce na placu zabaw Jedną z pierwszych dziecięcych zabaw jest zjeżdżanie z podwórkowej zjeżdżalni. Żeby jednak poczuć wiatr na twarzy, dziecko musi najpierw wdrapać się po drabince, usiąść w odpowiednim miejscu, odepchnąć się, zjechać, a potem wstać i... wszystko zaczynać od nowa. Podczas wykonywania tych czynności kształtuje się odwaga i koordynacja ruchowa . Bujanie się na huśtawce czy kręcenie na karuzeli reguluje za to siłę napięcia mięśni tułowia, ramion i nóg. Stymuluje również układ przedsionkowy, który wpływa na koordynację naszych zmysłów – ruchu, dotyku, słuchu, wzroku. Wspinanie się na drabinki uczy planowania przestrzennego ruchu – dziecko musi zastanowić się, jaki ruch wykonać, by dostać się w konkretne miejsce. Warto więc malucha zachęcać do tego typu zabaw – zacząć od prostych, łatwych dla niego zadań, powoli zwiększając stopień trudności. Przez cały czas dziecko musi mieć poczucie bezpieczeństwa i świadomość, że mu się udaje. Jeśli smyk nigdy nie chce bawić się na podwórku, warto poradzić się specjalisty – psychologa, terapeuty integracji sensorycznej bądź rehabilitanta dziecięcego. Budowanie zamków z piasku Codziennie dotykamy czegoś gołymi dłońmi. A stopy? Są poszkodowane przez większość roku. I wielka szkoda, bo kryją w sobie receptory odpowiadające wszystkim narządom wewnętrznym. Dlatego latem maluch jak najczęściej powinien chodzić boso po piasku, kamieniach, trawie. Na plaży smyk...

Jeżeli niemowlę przed karmieniem nie otworzy szeroko ust (zdarza się tak np. u dzieci, które były długo dokarmiane sondą), to będzie miało problem z uchwyceniem piersi. Możesz uczyć je tego poprzez wykonywanie kilku pomocnych ćwiczeń. Pomiędzy karmieniami głaszcz palcem okolicę pod noskiem. Traktuj to jako formę zabawy albo pieszczoty. Jeśli po tym dziecko nie otworzy odruchowo buzi, przytrzymuj mu bródkę, otwierając jego usta, i powtarzaj „otwórz, otwórz”. Jednocześnie możesz otwierać swoje usta szeroko, jak przy wymawianiu „aaa” – dzieci najlepiej uczą się przez naśladowanie, nawet mimowolne. Podobne ćwiczenie wykonuj też tuż przed przystawieniem do piersi. Już nie palcem, ale brodawką piersiową drażnij okolicę pod nosem dziecka, a jeśli nie otworzy szeroko buzi, odciągaj lekko palcem bródkę w dół i powtarzaj: „Otwórz”. Niemowlęta szybko uczą się reagować na to lub inne słowo, którego stale używasz. Kiedy dziecko otworzy usta, przystaw je do piersi. Dzięki temu niemowlę zacznie łączyć dwa fakty: „Kiedy otworzę szeroko buzię, płynie mleko”. Jeśli dziecko chwyci pierś zbyt płytko, przerwij karmienie. Delikatnie włóż swój mały palec w kącik jego ust i powoli wsuwaj go głębiej, rozchylając dziąsła malucha. Trzymając palec między dziąsłami dziecka, powoli wysuwaj pierś z jego ust. Spróbuj przystawić je jeszcze raz, tym razem prawidłowo, tak, aby dziecko obejmowało ustami większą część otoczki brodawki piersiowej. Uwaga! Podczas ćwiczeń uśmiechaj się, patrząc dziecku w oczy: kontakt wzrokowy jest bardzo ważny. Dla niemowlęcia twój uśmiech i spojrzenie jest nagrodą za wysiłki podczas nauki otwierania buzi. Jeżeli domowe ćwiczenia nie przynoszą rezultatu, poradź się certyfikowanego doradcy laktacyjnego (ich listę znajdziesz na: www.kobiety.med.pl). Konsultacja:...