Bawi się jedzeniem

Spożywanie posiłków nie jest jedynie zaopatrywaniem organizmu w potrzebne do życia składniki energetyczne, budulcowe i regulacyjne. Towarzyszy mu wiele różnych doznań związanych zarówno z walorami smakowymi potraw, jak i wpływających na ogólne samopoczucie dziecka. Z przyrządzaniem posiłków i ich spożywaniem wiąże się wiele zwyczajów charakterystycznych dla danej kultury. Dotyczy to również dzieci. W czasie karmienia matka nie tylko dostarcza dziecku niezbędnych do życia składników odżywczych, ale zapewnia mu także doznanie jedynych w swoim rodzaju emocji i nowych wrażeń. Ucząc maleństwo podstawowych zasad przyjmowania posiłków, krok po kroku wprowadza się je w dorosły świat. Posiłki uzupełniające Po pierwszych kilku miesiącach karmienia piersią przychodzi pora na rozszerzanie diety rosnącego szybko maleństwa i wprowadzanie do jego menu posiłków uzupełniających. Dzięki temu niemowlę poznaje nowe smaki i różne rodzaje potraw. Ze względu na inną od mleka matki konsystencję nowych pokarmów, zmienia się także sposób, w jaki dziecko je przyjmuje. Rozwijają się u niego nowe zdolności motoryczne i upodobania smakowe, coraz bardziej zbliżając go do wspólnego stołu, przy którym zasiada cała rodzina. Dlatego też wprowadzanie pierwszych, nowych posiłków do jadłospisu najmłodszego domownika ma bardzo istotne znaczenie dla jego dalszego, prawidłowego rozwoju. Do diety niemowlęcia, karmionego dotychczas wyłącznie piersią lub mieszanką początkową, pomiędzy 4. a 6. miesiącem życia (w zależności od tempa rozwoju dziecka i jego indywidualnego zapotrzebowania) wprowadzamy posiłki uzupełniające. Stopniowo zastępujemy nimi posiłki mleczne, aż do osiągnięcia w wieku około 3 lat w pełni zróżnicowanej diety małego dziecka. Dostarczanie podstawowych składników odżywczych w zależności od wieku dziecka Z upływem czasu zmiany w zapotrzebowaniu organizmu dziecka na...

Czy dobrze znasz swoje dziecko? Dlaczego nie można go nazwać małym smakoszem ? Czy zastanawiałaś się kiedyś nad tym, co może powodować u niego niechęć do jedzenia ? Dlaczego dziecko nie lubi jeść? Zanim zaczniesz szukać przyczyny, spróbuj określić zachowanie swojej pociechy, analizując następujące możliwości: prawie nigdy nie jest głodne ; je bardzo mało, a mimo to czuje się syte, nic mu nie smakuje , ciągle grymasi, przeżuwanie pokarmu męczy je i nudzi, nie potrafi usiedzieć spokojnie przy stole , Każde z wymienionych zachowań może przyprawić matkę o ból głowy, a to tylko pogorszy sytuację. Wystarczy, że dziecko dostrzeże u rodziców najmniejsze oznaki słabości, a już potrafi rozwinąć cały wachlarz zachowań, które mają skupić uwagę wszystkich domowników na jego małej osóbce. Jeśli karmisz je zbyt szybko – wymiotuje , jeśli zbyt wolno – męczy się i zamyka buzię na cztery spusty. Zdarza się też, że wypluwa jedzenie lub przewraca talerz. Kłopoty z jedzeniem niekoniecznie muszą wynikać z samej awersji do ziemniaka, mięsa czy marchewki. Najprawdopodobniej zachowanie naszego dziecka jest wyrazem jego postawy wobec innego problemu. Masz w domu niejadka - kto jest winny? Z pewnością przyczyna braku apetytu tkwi nie w samym dziecku, ale w jego otoczeniu, może nawet w postawie nas – rodziców. Nie zawsze potrafimy rozpoznać potrzeby żywieniowe naszych dzieci , a warto się nad tym zastanowić. Teoria to teoria, służy do tego, aby nas ukierunkować, natomiast zastosowanie jej w konkretnych sytuacjach może okazać się zawodne. Trudno jest ustalić sztywne reguły postępowania. Oto kilka wskazówek, które mogą okazać się pomocne. Pamiętaj przy tym, że choć twoje dziecko jest niejadkiem , to jeśli przybiera na wadze, rośnie i rozwija się prawidłowo, nie ma powodu do niepokoju. Dobrze jeść, niekoniecznie znaczy dużo...

  Organizm sam wie, ile jedzenia mu potrzeba i właściwie reguluje apetyt dziecka. Najlepszymi wskaźnikami odpowiedniego rozwoju fizycznego malucha są przyrost masy ciała i... jego zadowolenie. Wahania apetytu Ochota na jedzenie zmienia się u dziecka z wiekiem. Można powiedzieć, że łaknienie dostosowuje się do potrzeb rozwijającego się organizmu. Niemowlak pije mleko i je kaszki z apetytem zależnym od pory dnia, samopoczucia, a nawet temperatury powietrza. Słabnący apetyt pod koniec pierwszego roku życia może wynikać z pragnienia urozmaicenia smaków. W tym czasie dziecko coraz bardziej interesuje się też otoczeniem, więc posiłki stają się dla niego mniej ważne. Odkrywanie świata w pozycji pionowej może tak je absorbować, że trudno mu dłużej usiedzieć przy stole. Roczny maluch chętnie jednak chwyta w rączkę łyżkę i próbuje już sam jeść. Ochoczo pije również z podawanego mu kubka. Tylko nieliczne dzieci w tym wieku nie mają apetytu na nic innego poza mlekiem. Dwulatek miewa mniejszy apetyt w związku z kształtującym się w tym okresie zmysłem smaku. Przestają mu odpowiadać potrawy, które kiedyś lubił. Za to z chęcią próbuje nowych. Podczas jedzenia wykazuje się również coraz większą samodzielnością. Trzylatek może grymasić i narzekać, gdy namawiasz go na potrawy, których nie chce spróbować. Jego apetyt bywa zmienny. To okres przekory, sprawdzania granic i manifestowania własnej woli, także podczas jedzenia. W tym wieku dziecko bez problemu posługuje się łyżką i widelcem, swobodnie pije też z kubka. Dlaczego nie chce jeść Brak apetytu może mieć różne przyczyny, np: • Alergia pokarmowa. Przyczynia się do braku apetytu, jeśli maluch nie jest na specjalnej diecie. Upewnij się, że dziecko nie ma uczulenia na to, co je. Po zjedzeniu uczulającego pokarmu mogą pojawiać się bóle brzucha, biegunki, maluch może nie mieć ochoty na posiłek. •...