Nic mi nie smakuje

Menu i sposób podawania jedzenia półtorarocznemu smykowi budzi wśród mam mnóstwo wątpliwości. Czy taki malec może jeść wszystko to, co my i tak, jak my, dorośli, czy jednak wciąż jest na to za wcześnie? Jeśli i Ty zastanawiasz się, czy dziecko może wcinać te same przysmaki, co mąż, odpowiadamy – dużo, ale jeszcze nie wszystkie... Sprawdź, czy twój półtoraroczny smyk ma dobrą dietę i jak wyrobić w nim dobre nawyki żywieniowe! Towarzysz malcowi przy jedzeniu Smyk uwielbia sam jeść, ale podczas posiłków powinnaś go mieć na oku, żeby mu pomóc przy ewentualnych kłopotach. Serwuj dania o stałych porach Powinno ich być w diecie dziecka codziennie pięć lub sześć. Dostarczą one wystarczającą ilość energii na cały aktywny dzień. Nie wmuszaj jedzenia Nie karm malca na siłę, gdy protestuje. Przeciwnie, pozwól mu decydować, co i ile będzie jadł, a także o jakiej porze. Dzieci, w które wmusza się jedzenie, stają się zazwyczaj niejadkami. Nie dokarmiaj między posiłkami Żołądek – i dziecka, i dorosłego – nie może stale trawić jedzenia. Musi mieć co najmniej dwugodzinne przerwy. Dbaj, żeby śniadanie było wysokokaloryczne Malec przesypia już całą noc bez dokarmiania i rano potrzebuje solidnego zastrzyku energii! Wybierz drugie danie zamiast zupy Jeśli twój szkrab ma kiepski apetyt, nie zmuszaj go do pochłonięcia całego obiadu. Pozwól dziecku pobałaganić Nie krzycz na maluszka, jeśli pobrudzi blat stolika przy obiadku. Najważniejsze, że śmiało zdobywa nowe doświadczenia. O tym pamiętaj! N ie traktuj smyka jak dorosłego. Organizm dziecka nie jest gotowy na takie obciążenia, jak smażony kotlet w panierce! Otylia Zagórzańska

Pamiętasz pieczone jabłka z miodem czy naleśniki z twarożkiem, które smażyła Ci babcia? Takim pysznym smakiem dzieciństwa powinien być podwieczorek. Kubuś Puchatek uważał, że „chociaż Jedzenie Miodu było bardzo miłym zajęciem, była taka chwila, tuż zanim się zaczęło jeść, kiedy było przyjemniej, niż kiedy już się jadło”. Spraw, by Twoje dziecko podobnie myślało o podwieczorku. A przy okazji dostarczaj mu tego, czego jego organizm potrzebuje. Oto nasze rady: – Podawaj go codziennie. Dietetycy zalecają, by dzieci jadły pięć posiłków dziennie, w tym dwa lżejsze (drugie śniadanie i podwieczorek). Gdy przerwy między posiłkami są długie (ponad cztery godziny), spada poziom glukozy we krwi, zmniejsza się wydolność fizyczna i umysłowa organizmu. A sama wiesz, z jakim zapałem Twój brzdąc poznaje świat! Poza tym organizm przyzwyczajony do rzadkich posiłków intensywniej gromadzi tłuszcz. – Staraj się, by był lekki. Korzystaj z tego, że rozpoczyna się sezon owocowo-warzywny. Zamiast niechętnie zjadanej surówki na obiad, podaj np. tarte jabłko z marchewką, lekko posłodzone, posypane cynamonem. Może być też porcja dobrych słodyczy (np. domowe ciasto drożdżowe). – Nie zapełniaj brzuszka herbatnikami, wafelkami, gazowanymi napojami. Nie chodzi o to, żeby tylko zaspokoić apetyt (i wyrobić w malcu złe nawyki żywieniowe), ale by dostarczyć mu zdrowej energii na popołudnie. – Proponuj nowości. Zachęcaj do poznawania nowych smaków i konsystencji. W drugim i trzecim roku życia podawaj dziecku dania, wymagające gryzienia – trzylatek ma zwykle dwadzieścia mleczaków i da radę chrupać np. jabłko. Dwu-, czterolatek chętniej próbuje nowości. Spróbuj to wykorzystać! – Uzależnij zawartość podwieczorku od obiadu. Jeśli brzdąc zjadł obfity obiad, późnym popołudniem zaproponuj mu tylko owoc (np. banana, gruszkę),...

Choć twój malec nadal ma słodkie dołeczki w policzkach i wciąż jeszcze ekscytuje go wyciąganie chusteczek higienicznych z pudełka, jest już kimś zupełnie innym niż wczoraj. Przestał być niemowlakiem! Teraz, w drugim roku życia, czeka go sporo naprawdę ważnych zmian. Ciebie także! Słowa, słowa, słowa... Wyraz „niemowlę” oznacza istotę, która nie mówi. Twój bobas niemowlęciem już nie jest i będzie ci to udowadniał od rana do wieczora! Już jakiś czas temu zorientował się, że słowa nie są pustymi dźwiękami, i zaczął je kojarzyć z osobami, przedmiotami i sytuacjami, krótko mówiąc: rozumiał, że niosą ze sobą jakąś treść. Być może już wypowiedział swoje pierwsze słowo albo zrobi to lada moment (koniecznie je zapisz!). Teraz jego słownik będzie się poszerzał z dnia na dzień – pod koniec roku okaże się, że maluch zna już 300–400 słów! Nie zawsze będą to „prawdziwe” wyrazy i czasem będziesz musiała się pobawić w detektywa, by odgadnąć, co oznaczają. Np. na drzwi twój smyk może mówić „di” albo zupełnie inaczej, powiedzmy „bu”. Będzie także skracał („mochód” zamiast „samochód”) i zniekształcał („muka” zamiast „mucha”) wyrazy, a także wymyślał własne. Przez cały drugi rok życia będzie rozumiał dużo więcej, niż będzie potrafił powiedzieć. Tuż przed drugimi urodzinami zacznie budować pierwsze prościutkie zdania, takie jak „Mama da” (czyli „Mamo, podaj mi, proszę, tego misia”). Chcesz, by twoje dziecko mówiło naprawdę pięknie i miało duży zasób słów? Rozmawiaj z nim! Cierpliwie go słuchaj. Mów wyraźnie, nie zniekształcaj wyrazów, nie mów rzeczy w stylu „dzicia cie psipsi” itd. Nie pozwalaj maluszkowi przesiadywać przed telewizorem, bo będzie się skupiał głównie na tym, co widzi. Dbaj również o...