Mama zasnęła z dzieckiem przy piersi, niemowlę zmarło

Amerykańska Akademia Pediatryczna (AAP) zwraca baczną uwagę na bezpieczeństwo niemowląt w trakcie snu. W swoich wytycznych zaznacza, by dzieci nie spały ze swoimi rodzicami w jednym łóżku. Ostatnie badania pokazują jednak, że ryzyko śmierci dziecka we śnie jest znacznie bardziej zależne od czynników takich jak, np. palenie papierosów przez któregokolwiek rodzica, spanie z dzieckiem na sofie/kanapie, czy spanie z dzieckiem rodzica znajdującego się pod wpływem substancji odurzających. Najnowsze doniesienia naukowców, przekonują, że spanie z dzieckiem w łóżku wcale nie jest niebezpieczne. Najnowsze badania Zdaniem ekspertów z ABM Academy of Breastfeeding Medicine informacje, które obecnie posiadamy na temat bezpiecznego spania z dzieckiem, należy doprecyzować. Wzywają także do dalszych badań i bardziej zindywidualizowanego doradztwa dla rodziców w tej sprawie. ABM skupiło się na sposobie karmienia niemowląt. Badania wykazały, że w przypadku niemowląt, które są karmione piersią i nie występują u nich inne czynniki ryzyka, spanie w jednym łóżku z rodzicami w żaden sposób nie wpływa na zwiększenie ryzyka wystąpienia SIDS , a wręcz przeciwnie, może to ryzyko nawet obniżyć. Autorzy badania twierdzą, że dzielenie łóżka z rodzicem może być korzystne dla niemowląt karmionych tylko piersią, a nawet zapobiegać SIDS. „Kiedy matki karmiące piersią śpią ze swoimi dziećmi, chronią je przed potencjalnymi zagrożeniami m.in. zakryciem dróg oddechowych czy przegrzaniem, a wszystko dzięki charakterystycznej pozycji do spania w kształcie litery C (mama jest jakby zwiniętą wokół niemowlaka, tworząc ograniczoną przestrzeń do spania swoim ciałem)”, twierdzą eksperci. Zbyt głęboki sen Badania wykazały także, że dzieci karmione sztucznie, a także niemowlęta karmione naturalnie śpiące w łóżeczku budzą się w nocy rzadziej, a także trudniej jest dobudzić,...

Badania ostatnich lat dowiodły, że ssanie smoczka może zapobiegać śmierci łóżeczkowej (SIDS). Ssanie smoczka niekiedy okazuje się pożyteczne. Dotyczy to głównie niemowląt w okresie ponoworodkowym, a zwłaszcza dzieci między 2. a 6. miesiącem życia, bo ten okres niesie ze sobą ryzyko wystąpienia tzw. śmierci łóżeczkowej. Celowość podawania smoczka w „wieku zagrożenia” potwierdziła między innymi Amerykańska Akademia Pediatrii. Decydując się na dawanie smoczka, trzeba przestrzegać jednak pewnych zasad: podać go nie wcześniej niż w drugim miesiącu, gdy karmienie piersią już się ustabilizuje, nie wkładać smoczka powtórnie do buzi, gdy śpiące dziecko przestało już go ssać. Kiedy minie czas zagrożenia SIDS (na ogół powyżej 6. miesiąca życia) trzeba dziecko stopniowo odzwyczajać od smoczka – po ukończeniu pierwszego roku życia nie powinien go już ssać.              

Metody na usypianie dzieci są różne. W niektórych rodzinach maleństwa od chwili narodzin śpią w swoich łóżeczkach. W innych zdarza się, że na stałe zadomowiają się w małżeńskim łożu rodziców. O ile nikomu to nie przeszkadza, nie ma w tym problemu. Chyba, że najnowsze badania pokazują prawdę o tym, jak funkcjonuje rodzina, w której dziecko śpi z rodzicami dłużej niż pół roku.  W ramach badań przebadano 140 rodzin.  W ich domach zainstalowano 5 kamer. 1-obserwująca dziecko (bez głosu), oraz 4- pokazujące relacje między rodzicami (z głosem). Badano zachowanie dzieci w 1., 3., 6., 9. i 12. miesiącu życia.  Badane rodziny podzielono na 2 grupy. Rodziców, którzy postanowili po 6-miesiącach usypiać dzieci w ich własnych łóżeczkach, oraz tych, którzy nadal spali z maluchem w łóżku . Okazało się, że ci drudzy, zwlekający z decyzją o "rozstaniu", mieli zdecydowanie więcej problemów rodzinnych: - podejmowali mniej efektywnych decyzji odnośnie dziecka -poziom chaosu był wyższy, rodzice nie potrafili skupić się na dziecku - czuli się mniej odpowiedzialni za dziecko - ich komentarze wobec dzieci były bardziej wrogie - byli mniej czuli dla maluchów - matki częściej wykazywały objawy depresji -rodzice są podrażnieni, gdyż dziecko śpiące z nimi w łóżku znacznie częściej się budzi i powoduje, że rodzice także są niewyspani Badania, nie mają na celu obrażania kogokolwiek i wytykania palcem błędów wychowawczych . Każdy sam podejmuje decyzję odnośnie tego, jak długo będzie spać razem z dzieckiem. Informacje te mają jedynie za zadanie wskazać, jak ważne jest zachowanie proporcji i jak ważna jest uwaga dla partnera. Gdy dziecko spędza z nami cały dzień i zajmuje naszą uwagę także w nocy, musimy bardziej dbać o relacje z partnerem, gdyż może nastąpić zbyt duże oziębienie. Poczucie odepchnięcia, zajmowania 2. miejsca w sercu...