Znacie już książkę „U malucha na talerzu”? To garść praktycznych porad na temat żywienia niemowląt, autorstwa Marty Jas-Baran i Tamary Chorążyczewskiej. Polscy rodzice od lat sięgają po tę „instrukcję obsługi dziecka”, ale ponieważ maluchy rosną, pojawiają się wciąż nowe pytania. Ile posiłków powinien jeść dwulatek? Jak uniknąć syndromu Tadka-niejadka? Właśnie dlatego powstała nowa książka pt. „Mniam, mniam, maluch już je sam. Jedzenie ma znaczenie”. Jej autorkami są wspomniane już wcześniej Marta Jas-Baran oraz Tamara Chorążyczewska. Książka omawia podstawowe zasady żywienia dziecka w wieku 1-3 lat, ale przede wszystkim zawiera mnóstwo bogato ilustrowanych, sezonowych przepisów!
Pierwsze trzy lata życia dziecka to bardzo ważny okres w życiu malucha. To wtedy kształtują się jego nawyki żywieniowe, które mogą przełożyć się na zdrowie dorosłym życiu. Dlatego do nas, rodziców, należy troska o prawidłowe żywienie naszych dzieci.
Zapotrzebowanie kaloryczne dzieci w wieku 1–3 lat to około 83 kcal na 1 kg masy ciała. Przyjmując, że średnia waga maluchów w tym wieku wynosi mniej więcej 8–16 kg, zapotrzebowanie dzienne to 664–1328 kcal. U trzylatka 16 kg wagi jest jednak dużym uproszczeniem. Przybliżony zakres wagi dla dzieci trzyletnich to 12–16,5 kg dla dziewczynek, 13–17 kg dla chłopców. - pisze Marta Jas-Baran - „Porcja” proponowana w każdym przepisie jest porcją dla dorosłego. Przyjmujemy, że dziecku w wieku 1–3 lat podajemy 1/2 lub 1/3 „dorosłej” porcji, a więc jego posiłek ma 1/2 lub 1/3 wskazanej przy przepisach wartości kalorycznej. Proponowane przez nas dania zawierają w większości 4 porcje dla dorosłych, chyba że podano inaczej.
Maluch powinien jeść 4 posiłki, w tym 3 podstawowe (śniadanie, obiad, kolacja) oraz 1 uzupełniający (drugie śniadanie lub podwieczorek). W międzyczasie możesz mu podać zdrową przekąskę, która będzie idealna na podwieczorek lub w trakcie spaceru. Pamiętaj, że 2-letnie dziecko nie wie, co to są słodycze, i jak najdłużej nie powinno mieć z nimi styczności. W sklepach pełno jest słodkich przekąsek, których kolorowe opakowania zachęcają do tego, by po nie sięgnąć. Przeważnie są jednak to produkty zawierające dużą ilość cukru, konserwanty i sztuczne barwniki. Zrezygnuj z nich, a w zamian naucz się zaspokajać chwilowy głód malucha kawałkami warzyw i owoców. Jeżeli masz wrażenie, że twoje dziecko je zbyt mało, nie zapominaj, że żołądek twojej pociechy ma objętość równą dwóm jego piąstkom. W wieku 1–3 lat nie powinna ona zatem dostawać wielkich posiłków, ale takie, które dostarczą jej odpowiednią ilość energii.
• podawaj posiłki odpowiednie do wieku dziecka,
• utrzymuj 3–4-godzinne przerwy pomiędzy posiłkami,
• ostatni posiłek podawaj 2–3 godziny przed snem,
• ustal pory karmienia dziecka w porze posiłków rodzinnych, jedz jak najczęściej z dzieckiem,
• nie podawaj dziecku przekąsek i słodkich napojów pomiędzy posiłkami,
• ogranicz czas posiłku do 30–35 minut,
• zachęcaj do samodzielnego jedzenia,
• akceptuj zachowania żywieniowe właściwe dla wieku, na przykład jedzenie rączkami, brudzenie się,
• systematycznie wprowadzaj nowe produkty i potrawy.
Aby to ocenić, należy przyglądać się nawykom naszych dzieci. Łakomczuchem będzie maluch podjadający nieustannie dostępne przekąski, takie jak paluszki, chrupki, chipsy lub cukierki. Zamiast kupować dziecku tego typu produkty, zachęć go do aktywności ruchowej, np. spacerów, zabawy na placu zabaw czy jeżdżeniu na rowerze. I oczywiście ćwicz razem z dzieckiem! Zaproponuj mu też świeże warzywa i owoce, zamień dosładzane jogurty owocowe na naturalne z dodatkiem świeżych lub mrożonych owoców, podawaj dziecku do picia wodę aromatyzowaną na przykład plastrem pomarańczy. Ogranicz spożywanie przez malucha chleba i ziemniaków, a także unikaj podawania smażonych potraw.
A może twoje dziecko wcale nie chce jeść? Brak apetytu często zwiastuje nadchodzącą chorobę, np. anginę. Jeśli maluch jest zdrowy, warto poszukać innej przyczyny. Być może w trakcie zabawy podajesz dziecku przegryzki, po zjedzeniu których pociecha nie ma już ochoty na obiad. Gdy wybieracie się na spacer, miej przy sobie wodę do picia i kawałek jabłka lub marchewki. Doskonałym pomysłem na to, by zachęcić dziecko do jedzenia, jest wspólne przygotowywanie posiłków. Można przygotować niezbędne (bezpieczne) akcesoria i wprowadzić malucha w świat kulinarnej przygody. Dzieci uwielbiają pomagać rodzicom w kuchni, a poza tym własnoręcznie stworzone "dzieło" smakuje najlepiej!
Przede wszystkim należy pamiętać o jednej, ważnej zasadzie: nietolerancja pokarmowa to nie jest to samo co alergia. W nietolerancji znaczenie ma ilość spożytego pokarmu. Jeżeli dziecko wypije pół szklanki mleka dziennie, nie wywoła to biegunki, ale już wypicie mleka i zjedzenie całego jogurtu w ciągu jednego dnia może ją spowodować. – mówi dr nauk med. Ewa Willak-Janc, pediatra alergolog – Jeżeli jesteś mamą alergika, zwracaj szczególną uwagę na etykiety produktów, np. że dany produkt zawiera śladowe ilości mleka. Wówczas będzie to cenna informacja dla ciebie. Najczęstszą nietolerancją w wieku 2–3 lat jest nietolerancja mleka krowiego, ale większość tych maluchów, które nie tolerowały mleka w niemowlęctwie, powinna już wyrosnąć z tej przypadłości.
Nietolerancja laktozy, czyli brak lub niedojrzałość enzymu laktazy, może się pojawić po zaprzestaniu karmienia piersią. – dodaje dr nauk med. Ewa Willak-Janc – Objawia ona się wzdęciami, burczeniem w brzuchu czy też biegunką, natomiast rzadziej wymiotami. Jednak, jeśli nie ma takiej konieczności, nie wykluczaj całkowicie laktozy z diety dziecka. Ułatwia ona bowiem wchłanianie wapnia w przewodzie pokarmowym, a jak wiadomo wapń jest potrzebny dzieciom do budowy kości.
„Mniam, mniam, maluch już je sam. Jedzenie ma znaczenie” to praktyczny poradnik dla świadomych rodziców, którzy chcą zdrowo żywić swoje dzieci. Okraszona jest mnóstwem "smakowitych" fotografii i zawiera mnóstwo lekkich i łatwych do przyrządzenia przepisów na każdą porę roku.
To książka, dzięki której dziecko poczuje się miło i bezpiecznie przed snem oraz wzmocni więzi z rodzicem lub opiekunem. Najpierw budujemy odpowiedni, pozytywny nastrój. Potem stopniowo wyciszamy maluszka, zapewniając mu emocjonalną i fizyczną bliskość, komfort i poczucie bezpieczeństwa. Na koniec wprowadzamy jednostajny rytm i powtarzalne elementy, dzięki którym nadejdzie sen. Książka konsultowana przez psychologa dziecięcego.
Najbardziej cętkowany, najbardziej pasiasty, najwyższy i najdłuższy. Poznaj przyjaciół Elmera, słonia w kratkę – ulubieńca dzieci na całym świecie. Urocza kartonowa książka o ulubionym bohaterze. Sztywne strony, żywe kolory, prosty tekst i sytuacje doskonale znane najmłodszym to idealny przepis na dobrą zabawę przy wspólnym czytaniu.
Zbiór najbardziej znanych wierszy dla dzieci Juliana Tuwima i Jana Brzechwy z ilustracjami Ewy Poklewskiej-Koziełło i Anny Kaszuby-Dębskiej. Kartonowe wydanie, przyjazne w dotyku, odporne na rosnące ząbki i ciekawskie paluszki, będzie towarzyszyć Wam podczas wielu wspólnych lektur. W zbiorze znajdziecie m.in. wiersze: „O Grzesiu kłamczuchu i jego cioci, „Ptasie radio, „Lokomotywa, „Okulary" Juliana Tuwima czy „Kaczka-dziwaczka, „Entliczek-pentliczek”, „Na straganie”, „Na wyspach Bergamutach” Jana Brzechwy.
To zbiór klasycznych polskich kołysanek i wierszyków na dobranoc. „A, a – kotki dwa”, „Bajka iskierki”, „Ach, śpij kochanie”. Każdy z nas zna... pierwsze słowa tych utworów. Ale co dalej? Dzięki tej książce zaśpiewasz lub przeczytasz je w całości. Kartonowe wydanie.
Więcej: Publicat
O tym, że my, dorośli powinniśmy wypijać ok. 2 litrów płynów dziennie, doskonale wiemy. To, czy stosujemy się do tych zaleceń, to już zupełnie inna kwestia. Jak jest natomiast z dziećmi? Czy one też muszą tyle pić? I co podać dziecku do picia: soczek, napój, a może wodę? Mały człowiek – duże potrzeby Mogłoby się wydawać, że skoro dziecko jest znacznie mniejsze niż dorosły człowiek, ma też zdecydowanie mniejsze zapotrzebowanie na płyny . To jednak nie jest zupełnie prawdą, a my - dorośli powinniśmy dbać, aby dzieci regularnie uzupełniały płyny . Dlaczego? Maluchy dużo się ruszają, a więc intensywniej oddychają i więcej się pocą, a zajęte zabawą z łatwością zapominają się napić. Właśnie dlatego, są bardziej narażone na odwodnienie niż dorośli. Ile powinno wypijać dziecko? Noworodek potrzebuje ok. 680 ml lub 100-190 ml/kg płynów dziennie. Maluszek karmiony piersią potrafi jednak świetnie zadbać o swoje potrzeby i w zupełności wystarczy mu mleko mamy , dlatego nie musisz podawać mu żadnych innych płynów. Takie samo zapotrzebowanie na płyny ma niemowlę do ok. 6 m.ż. W drugim półroczu życia dziecka ilość potrzebnych płynów wzrasta do ok. 0,8 – 1,2 litra dziennie i nadal sukcesywnie rośnie. Maluch w wieku 1-2 lat dziennie powinien wypijać około 1,1 – 1,2 litra płynów, a 3-latek ok. 1,3 litra. Dziecko w wieku 3-8 lat – powinno pić już 6 szklanek płynów każdego dnia, czyli ok. około 1,6 litra. To całkiem sporo, dlatego warto zapytać, po co dzieciom aż tyle płynów. Już niewielkie niedobory płynów mogą spowodować bóle i zwroty głowy, kłopoty z koncentracją i koordynacją ruchową, a nawet omdlenia. Dlatego zawsze powinnaś mieć przy sobie coś do picia dla dziecka. No właśnie, jaki napój zaserwować maluchowi? Herbatkę, soczek, a może wodę? Woda – napój idealny Dorosłym...
Burmistrz pewnej hiszpańskiej miejscowości wpadł na pomysł, by płacić rodzicom za godziny, które ich pociechy spędzą w bibliotece. A wszystko w trosce o przyszłość młodych Hiszpanów. Bo jak wiadomo, kontakt z książką to świetna inwestycja w przyszłość dziecka . Pod warunkiem że inwestuje się systematycznie, każdego dnia. Staraj się czytać dziecku codziennie, a pakując walizy na wyjazd, również nie zapomnij wrzucić do nich książek. Wspólne czytanie dziecięcych lektur powinno stać się nie tyle obowiązkiem, ile zabawą. Jeśli czytasz maluchowi ulubione książki swojego dzieciństwa , sama poczujesz się jak dziecko. Jeśli nie pamiętasz żadnych tytułów, podsuwamy kilka propozycji książek, które warto przeczytać . Niemowlęta lubią wiersze Naukowcy dowodzą, że już przed narodzeniem dzieci są wrażliwe na rytm, np. bicie serca mamy oraz dźwięki, które dochodzą z zewnątrz. Podobnie jest po narodzinach. Niemowlę może nie rozumieć, co do niego mówisz, ale urzeka je rytmiczne brzmienie rymowanek, np. „Siała baba mak”. Maluszkom warto czytać wiersze Juliana Tuwima. „Lokomotywa” ze słynnym puff, buff, uff jak gorąco, „Ptasie radio” z ptasimi dialogami, które stanowią wyzwanie dla potykającego się o nie rodzica, czy „Rzepka” z powtarzalnym refrenem – to prawdziwe hity literatury dla dzieci . Najlepiej naucz się ich na pamięć. Małe dzieci wolą, żeby patrzeć na nie, a nie do książki. Ona zainteresuje je trochę później – już półroczny maluch zaczyna śledzić na obrazkach przebieg zdarzeń. Polecamy wiersze Tuwima np. ze starymi ilustracjami Marcina Szancera (wyd. G&P). Mimo upływu czasu dzieci nadal zachwycają się kołami pociągu i pokazują paluszkiem, kto ciągnie rzepkę. W parze z Tuwimem idą wiersze Jana Brzechwy. Warto zwrócić też uwagę na okrzykniętą współczesnym Brzechwą Agnieszkę Frączek. Chcesz sprawdzić, jak się miewa...
Dziecko, które często obcuje z książkami, ma bujną wyobraźnię, bogate słownictwo i większą wiedzę. Bawi się lepiej niż dzieci, którym dostarcza się gotowej telewizyjnej papki: potrafi zmienić patyk w wiosło, samolot lub lalkę. Jego głównie oglądający telewizję rówieśnik zaś potrzebuje coraz doskonalszych zabawek, które i tak szybko go nudzą. Z małym czytelnikiem łatwiej jest też rozmawiać, przekonywać go do różnych spraw i pokonywać codzienne kłopoty. Dobro i zło, kłótnia i pogodzenie, pomoc, współczucie – wszystko to przerabiacie bowiem najpierw "na sucho", czytając, jak radzą sobie w podobnych sytuacjach bohaterowie opowieści. Zrób test i sprawdź, czy twoje dziecko ma bujną wyobraźnię Wybierając książki, sięgaj zarówno po klasyczne pozycje, jak i po literaturę współczesną. Te dawne książki wprowadzają dziecko w świat, który minął, ale przecież stanowi to nasze korzenie. Nowsze – częściej odwołują się do codziennych dziecięcych doświadczeń. Pierwsze wyprawy w świat literatury pokazują maluchowi, że czytanie to ciekawa sprawa. Mają ogromny wpływ na wzbogacanie języka i inteligencję dziecka . Rozwój mowy zależy w dużym stopniu od środowiska, w jakim niemowlę się wychowuje – czyli od tego, jak dużo i często dorośli do niego mówią i jak bogatego używają przy tym słownictwa. Sprawdź, dlaczego warto czytać dziecku Jak czytać z niemowlakiem? Możesz czytać już pięcio-, sześciomiesięcznemu dziecku. To czas na rytmiczne wierszyki Jana Brzechwy, Juliana Tuwima, świetna jest seria wydawnictwa Muchomor z klasycznymi wierszowankami ("Jadą, jadą misie", "Ptaszek z Łobzowa"). "Lokomotywa" Tuwima – z jej "buch, pufff i ufff" – też na pewno spodoba się maluchowi! W tym wieku ważne są kolorowe, przyciągające uwagę ilustracje. Wybieraj książeczki bogate graficznie, z różnorodną fakturą (np. z wklejonym futerkiem misia...
