Mąż zemdlał przy porodzie żony, a wszystko zostało uwiecznione na zdjęciu!

Agnieszka Włodarczyk wywołała temat warunków w polskich szpitalach, gdy sama pochwaliła się zdjęciami z Instytutu Matki i Dziecka Warszawie, gdzie rodziła. Mogła tam liczyć na czystą, przestronną salę i kompetentny personel. Ale w innych szpitalach w Polsce jest podobnie! Agnieszka Włodarczyk zbiera opinie o porodówkach: jest nieźle! Aktorka była zachwycona porodówką, na którą trafiła. Wybrała państwowy szpital, a czuła się jak w prywatnej placówce . Internautki zaczęły jej więc przysyłać zdjęcia z innych krajowych porodówek – to w większości przypadków wnętrza wyjątkowo przyjazne rodzącym! Agnieszka Włodarczyk pokazała na Instagramie mnóstwo fotografii z wielu zakątków Polski: młode mamy polecały m.in. szpitale w Gdańsku, Mińsku Mazowieckim, Poznaniu i Warszawie. Zadbane, nowoczesne sale porodowe, wysokiej jakości sprzęt i udogodnienia dla rodzących – to trzeba zobaczyć na własne oczy! „W takich warunkach i z takim cudownym, ciepłym i zaangażowanym personelem mogłabym rodzić co roku. Zero traumy i same cudowne wspomnienia.” – zachwycają się mamy. Fanki Agnieszki Włodarczyk zachwalały fachową opiekę w szpitalach, współczujących lekarzy, a nawet szpitalny catering! Podobno jest pyszny zwłaszcza w Krakowie: „Podsyłam zdjęcia obiadu z Siemiradzkiego. (...) Świetny szpital i super opieka.” Żeby jednak nie było tak całkiem kolorowo, część internautek doniosła o fatalnych warunkach w niektórych placówkach: chodzi i o przepełnienie sal, i niski standard, i – co chyba najgorsze – karygodny sposób traktowania rodzących. „Na Polnej to się kobiety odziera z godności! Nago idziesz przez kilka oddziałów. (...) A jak się sprzeciwisz, to słyszysz: 'jak nogi rozkładała, to się nie wstydziła, a teraz się wstydzi.” Skandal!   Mimo wszystko warto docenić starania polskich szpitali i rosnący poziom opieki nad młodymi mamami....

Jedna z kobiet na internetowej grupie dla mam zapytała, czy „zawsze się dostaje znieczulenie na życzenie, czy to tylko teoria, a w praktyce znieczulenia nie ma?”. Pod postem pojawiło się wiele komentarzy innych mam. Niektóre z kobiet opisywały dramatyczne sytuacje, gdy błagały o znieczulenie, a mimo to nie zostało im ono podane. „Nawet nie wiedziałam, że można mieć znieczulenie” Z wypowiedzi internautek można odnieść wrażenie, że możliwość skorzystania ze znieczulenia podczas porodu działa jedynie w teorii, natomiast w praktyce często jest to fikcją. Niektóre z kobiet, mimo próśb o znieczulenie, dostały jedynie leki przeciwbólowe. Inne z internautek przyznały, że nawet nie wiedziały, że mogą rodzić „bez bólu”. „Kwestia szpitala, ale ja obdzwoniłam szpitale w okolicy, popytałam i mimo że niby jest to możliwe – nikt nic nie wiedział, więc obstawiam, że w Polsce w większości placówek to tylko teoria”. „U mnie nie było możliwości, jak już położna widziała, że leżę na ziemi i nie mogę wstać przez drętwienie nóg od kręgosłupa, to zaproponowała leki przeciwbólowe. Po dwóch albo trzech godzinach dostałam Ibuprofen”. „Ja nie dostałam. Błagałam o znieczulenie. Poród był indukowany, wszystko na siłę było rozrywane. Położne powiedziały, że jak chciałam znieczulenie, to mogłam jechać do innego szpitala”. „Ja przy pierwszym dziecku (7 lat temu) badziew dostałam, a nie znieczulenie”. „Ja nie miałam znieczulenia, jedynie jak byłam zszywana po porodzie. Nawet nie wiedziałam, że można mieć znieczulenie...”.   „Poprosiłam o znieczulenie i dostałam” Brak znieczulenia na polskich porodówkach nie jest jednak standardem. Z historii mam, które wypowiadały się w sieci, wynika, że niektóre z nich nie miały problemu z tym, żeby dostać znieczulenie. „Mój szpital dawał bez problemu. Ja już nie zdążyłam, ale...

Młody ojciec, Elliott Rae, wyglądał całkiem normalnie, a jego stan zdrowia nie wzbudzał podejrzeń nawet u przyjaciół i rodziny. Mówił: „Jestem po prostu zmęczony, niedawno zostałem ojcem”. Ale w rzeczywistości codzienne życie stało się dla niego walką. Przyczyna? Traumatyczne przeżycia podczas narodzin córki. Zespół stresu pourazowego u ojców: to przez poród i poczucie bezradności! Elliott wciąż miał przed oczami dramatyczne obrazy ze szpitala, z czasu, gdy rodziła się jego córka. Koszmary budziły go w nocy i utrudniały nawet zwykłe rozmowy z kolegami. „W ogóle nie czułem się sobą i nie mogłem zebrać energii, by się czymkolwiek zająć” – mówi w rozmowie z BBC. Kiedy w końcu otrzymał pomoc, zdiagnozowano u niego zespół stresu pourazowego (PTSD). Mężczyzna opublikował książkę, w której wraz z 19 innymi ojcami opowiada o swoich doświadczeniach związanych z rodzicielstwem. Co dokładnie wydarzyło się wcześniej? Poród rozpoczął się całkiem spokojnie. Elliott był przy partnerce, aby zapewnić jej wsparcie. Ale w ciągu kilku godzin ciśnienie krwi rodzącej zaczęło rosnąć, a tętno dziecka – spadać, więc kobieta została przeniesiona do innego pokoju. „Ten pokój był zupełnie inny, ciemniejszy, z dużą ilością sprzętu medycznego” – mówi Elliott i przypomina sobie, jak położna kilka razy wciskała czerwony guzik, a pokój zapełniał się lekarzami. Nie tak młody tata wyobrażał sobie narodziny dziecka. Partnerka mężczyzny dostała dożylnie antybiotyki, ponieważ testy wykryły u niej zakażenie paciorkowcami grupy B (GBS) . W większości przypadków GBS nie jest szkodliwy dla matki i dziecka – ale tym razem stało się inaczej. Dziewczynka po urodzeniu była sina i nie wydawała żadnych dźwięków. „Położna położyła dziecko na klatce piersiowej mojej żony, a potem zapadła cisza, wydawało się, że wszystko się zatrzymało” – mówi...