Przekąski do szkoły dla dzieci – 16 zdrowych, szybkich i fit propozycji (do 100 kcal)

Chipsy owocowe to nic innego, jak suszone owoce. W ten sposób można zrobić chipsy z jabłek, bananów, gruszek, truskawek, a także z warzyw: buraków, cukinii, marchewki. Przekąski takie nie zawierają substancji konserwujących, sztucznych barwników, soli, tłuszczów, glutenu , ani dodatkowych cukrów, a słodki smak zawdzięczają naturalnym cukrom występującym w owocach. Są zdecydowanie mniej kaloryczne od fastfoodowych przekąsek, ponieważ są suszone, a nie smażone, dzięki czemu zachowują cenne składniki odżywcze . – Tego typu produkty zawierają znacznie mniej kalorii, ponieważ nie są smażone, a jedynie suszone. Często poddawane są procesowi liofilizacji – jest to metoda suszenia, która polega na tym, że uzyskujemy produkt, który jest bardzo chrupiący – mówi Agnieszka Piskała, specjalista ds. żywienia Nestlé Polska. Dlaczego dzieci powinny jeść suszone owoce? Suszone owoce są cennym źródłem błonnika, witamin z grupy B, witaminy K i minerałów: miedzi, żelaza, potasu i magnezu. Błonnik zawarty w chipsach owocowych świetnie działa na przewód pokarmowy i jest przeciwutleniaczem, dlatego jest tak zalecany przez dietetyków. – Zjedzenie małej paczuszki suszonych chipsów jabłkowych równa się spożyciu trzech jabłek. Łatwiej jest nam na pewno zjeść suszone owoce, bo mają one znacznie mniejszą objętość i szybciej możemy je skonsumować. Natomiast zjedzenie trzech jabłek często jest dla nas ogromnym wyzwaniem – mówi Agnieszka Piskała. Chipsy owocowe stanowią zdrową przekąskę dla dzieci, którą mogą podjadać między posiłkami w domu, szkole, na spacerze, czy w podróży. Warto jednak pamiętać, że chipsy owocowe są kaloryczne, ponieważ zawierają naturalne cukry, dlatego nie należy spożywać ich w nadmiarze. Ta zasada nie dotyczy chipsów warzywnych, z marchewki, cukinii, czy buraków, które zawierają znacznie mniej cukrów. Jak przygotować chipsy owocowe?...

Nawyki żywieniowe kształtują się już od najmłodszych lat. To od nas, dorosłych i naszego podejścia do żywienia w dużej mierze zależy jak maluch będzie się odżywiał oraz jakie smaki i potrawy będzie preferował w przyszłości. Wniosek jest jeden: należy uczyć dziecko prawidłowych nawyków żywieniowych już od pierwszych miesięcy życia. Tylko dzięki takiemu podejściu uda się zapobiec większości błędów dietetycznych, które mogą mieć negatywny skutek w przyszłości. Dlaczego 5 posiłk ów? W naszej diecie najważniejsza jest regularność. To właśnie ona kształtuje prawidłowy metabolizm energetyczny. Co to oznacza? Organizm, otrzymując niewielkie porcje pożywienia w stałych odstępach czasowych, przygotowuje się do trawienia jeszcze zanim sięgniemy po pierwszy kęs. Dzieje się tak dlatego, że nasz żołądek instynktownie „wyczuwa” porę kolejnego posiłku i tuż przed nim rozpoczyna wzmożoną produkcję kwasów żołądkowych i enzymów ułatwiających rozpad złożonych białek, tłuszczy i węglowodanów do substancji prostych, które trafiają do krwioobiegu. Instytut  Żywności i Żywienia rekomenduje spożywanie 5 posiłków dziennie, co 3-4 godzin o stałych, wyznaczonych porach. Jeśli jednak maluch ma ochotę na „małe co nieco” częściej, nic nie stoi na przeszkodzie, aby spożywać 6 czy 7 posiłków w ciągu dnia – należy zwrócić jedynie uwagę, by były one proporcjonalnie mniejsze. Pamiętaj, że dzieci uczą się naśladując rodziców, dlatego staraj się być dla niego wzorem także w kwestii żywienia. Unikaj podjadania słonych i słodkich przekąsek, a śniadania i obiady jedzcie wspólnie – rodzinnie. Nigdy nie zapominaj również o drugim śniadaniu dla siebie i malucha. Najlepiej przygotuj je już dzień wcześniej, dzięki czemu rano zaoszczędzisz kilka cennych minut.   Drugie śniadanie –w domu i na wynos Drugie śniadanie...

Znacie już książkę „U malucha na talerzu”? To garść praktycznych porad na temat żywienia niemowląt, autorstwa Marty Jas-Baran i Tamary Chorążyczewskiej. Polscy rodzice od lat sięgają po tę „instrukcję obsługi dziecka”, ale ponieważ maluchy rosną, pojawiają się wciąż nowe pytania. Ile posiłków powinien jeść dwulatek? Jak uniknąć syndromu Tadka-niejadka? Właśnie dlatego powstała nowa książka pt. „Mniam, mniam, maluch już je sam. Jedzenie ma znaczenie”. Jej autorkami są wspomniane już wcześniej Marta Jas-Baran oraz Tamara Chorążyczewska. Książka omawia podstawowe zasady żywienia dziecka w wieku 1-3 lat, ale przede wszystkim zawiera mnóstwo bogato ilustrowanych, sezonowych przepisów! Pierwsze trzy lata życia dziecka to bardzo ważny okres w życiu malucha. To wtedy kształtują się jego nawyki żywieniowe, które mogą przełożyć się na zdrowie dorosłym życiu. Dlatego do nas, rodziców, należy troska o prawidłowe żywienie naszych dzieci. Jakie zapotrzebowanie na kalorie ma maluch? Zapotrzebowanie kaloryczne dzieci w wieku 1–3 lat to około 83 kcal na 1 kg masy ciała. Przyjmując, że średnia waga maluchów w tym wieku wynosi mniej więcej 8–16 kg, zapotrzebowanie dzienne to 664–1328 kcal. U trzylatka 16 kg wagi jest jednak dużym uproszczeniem. Przybliżony zakres wagi dla dzieci trzyletnich to 12–16,5 kg dla dziewczynek, 13–17 kg dla chłopców. - pisze Marta Jas-Baran - „Porcja” proponowana w każdym przepisie jest porcją dla dorosłego. Przyjmujemy, że dziecku w wieku 1–3 lat podajemy 1/2 lub 1/3 „dorosłej” porcji,  a więc jego posiłek ma 1/2 lub 1/3 wskazanej przy przepisach wartości kalorycznej. Proponowane przez nas dania zawierają w większości 4 porcje dla dorosłych, chyba że podano inaczej. Jakie szykować porcje i ile posiłków powinno zjadać dziecko? Maluch powinien jeść 4 posiłki, w tym 3 podstawowe (śniadanie, obiad, kolacja)...