Narodziny matki - felieton czytelniczki

27 kwietnia 2014 W dniu urodzin w ramach prezentu zrobiłam test. Nie miałam odwagi patrzeć. Dwie kreski wyczytałam w Jego oczach. Szok, przerażenie  i milion myśli. Nowa praca, walka o awans, mieszkamy razem dopiero od 3 miesięcy. Znamy się od roku. To nie możliwe... Płacz i zgrzytanie zębów. Życie legło w gruzach. Gdyby wśród moich dobrych znajomych zrobić ankietę, czego bym nie chciała najbardziej na świecie, odpowiedzieliby jednogłośnie: dziecka! Uspokaja mnie myśl, że zdarzają się pomyłki , złe testy, wczesne poronienia. Koniec świata. A czerwone od płaczu oczy trzeba zamalować do pracy.   7 maja 2014 HCG potwierdza ciążę. USG również. Lekarz mówi: tu prawdopodobnie rozwinie się płód. I pokazuje coś na monitorze, czyli tak jakby tam jeszcze nic nie było. Znowu płacz, obwinianie całego świata. On przypomina, że nie mamy już po 20 lat, tylko 10 więcej i dzieci to nie taka tragedia . Chyba się cieszy, co mnie jeszcze bardziej irytuje. Mam ochotę cofnąć czas.    20 maja 2014 Boję się dotykać brzucha. Jakby nie należał do mnie. Boje się, że dotknę go i nagle mnie zaczaruje. Widzę oczami wyobraźni rozstępy, dodatkowe 20 kg, obwisłe piersi. Boję się, że nie pokocham tego dziecka. Śmierdzą mi perfumy w sklepie i na ludziach.    25 maja 2014 Udowadniam sobie, że nie nadaję się na matkę. Na argument, że jestem za młoda, On się tylko śmieje. Kolejne USG . Serduszko bije jak szalone 148 uderzeń na minutę, a płód wygląda jak chomik . Nie płakałam ze wzruszenia. Ale też i nie płakałam z nieszczęśliwości. Po USG poszliśmy na lody.    1 czerwca 2014 Karta ciąży założona. Formalnie i państwowo jestem w ciąży. To brzmi jakbym nie mówiła tego o sobie. Stwierdzenie "jestem w ciąży" jeszcze nie funkcjonuje w moim słowniku. Postanowiliśmy powiadomić przyszłych  dziadków. Potraktowałam to jak przykry obowiązek. Nie...

10. Niezwykła wizyta u pediatry Dla tych mam to miał być zwykły bilans dziecka po 1. urodzinach. Jednak, kiedy wyszły razem z dziećmi od lekarza, na korytarzu w przychodni zobaczyły coś, co wywołało u nich łzy wzruszenia. Piękna kampania, która pokazuje, jak trudny jest pierwszy rok życia z dzieckiem i jak bardzo mamy potrzebują, by ich praca była doceniana. Zobacz: Szokująca wizyta u pediatry. 9. Co się dzieje w naszym organizmie podczas ciąży? Pod koniec ciąży macica uciska na pęcherz, płuca, wątrobę… Ten film pokazuje, jak nasze narządy wewnętrzne „poświęcają się”, by dostosować się i zrobić miejsce dla rozwijającego się płodu. Zobacz: Bądźmy dumne, bo nasze ciała są cudem. 8. Tak powstaje życie – oglądając, wstrzymasz oddech Od wyścigu plemników do komórki jajowej aż po przeciskanie się dziecka przez kanał rodny. Tę animację 3D ogląda się jak film sensacyjny! Zobacz: Tak powstaje życie – wstrzymasz oddech. 7. Zobacz, jak wygląda cesarskie cięcie Ta animacja uspokoi te mamy, które mają zaplanowane cięcie i te, które boją się, że podczas porodu dojdzie do komplikacji i trzeba będzie ciąć. Zobacz: jak się rodzi dziecko przez cesarskie cięcie? 6. Z porodem jak z… seksem? Wiadomo: seks i poród to jak start i meta, ale akurat w tym filmiku chodzi o coś zupełnie innego. Tak jak podczas seksu to para ustala, jakie pozycje i jakie tempo jest dla nich najlepsze, tak samo podczas porodu – pozycja i tempo zależą od rodzącej. Podoba nam się to porównanie! Zobacz: Poród i seks – genialny filmik! 5. Życie po narodzinach – uśmiejesz się! Niekończący się bałagan i niekończące się sprzątanie – to najlepsza metafora życia z dzieckiem! Zamiast jednak narzekać – wolimy się pośmiać. Zobacz: Życie po narodzinach dziecka. 4. Jak zrobić spódniczkę z tiulu A teraz z zupełnie innej beczki –...

Nie lubię kwiatów, a już najbardziej nie znoszę tych polnych. Kiedyś uwielbiałam chabry i maki , układałam z nich śliczne bukiety. Pomagała mi w tym moja kilkuletnia wtedy córeczka Patrycja. Uczyłam ją rozróżniać roślinki, wpajałam miłość do przyrody . Po zimie znów przyjdzie wiosna, a potem lato i widać będzie łany dojrzewających zbóż, w których ukryją się błękitne zdradzieckie chabry. Znów przypomni mi się tamto okropne lato, kiedy moje dziecko, spuszczone na chwilę z oczu, straciło zdrowie i sprawność. Z powodu mojego niedopilnowania i z powodu tych przeklętych chabrów. Gdybym wtedy nie zaczęła rozmawiać z sąsiadką, gdybym pilnowała córeczki ... Wystarczyła chwila nieuwagi. Nigdy sobie tego nie wybaczę, karą za moje gapiostwo jest fakt, że każdego dnia widzę moją ukochaną, cierpiącą niepełnosprawną córeczkę, widzę jej cierpienie i nie mogę jej pomóc. A ona tylko chciała zerwać kwiatki na bukiecik dla mnie. Straciłam ją z oczu tylko na chwilę To był upalny lipcowy dzień. – Gdzie jest tatuś? – spytała Patrycja. – Pracuje w polu. Chodź, pójdziemy na spacer , zaniesiemy tacie kanapki – powiedziałam, pakując śniadanie dla męża. Wojtek jeździł ciągnikiem z doczepioną żniwiarką. Kosił zboże, nasze i okolicznych gospodarzy. – Staniemy przy drodze i zaczekamy, aż tata podjedzie – powiedziałam do Patrycji, która zaczęła grzebać patykiem w piasku. Ja tymczasem zagadnęłam sąsiadkę, która wracała właśnie ze sklepu. Nie wiem jak to się stało, że żadna z nas nie zauważyła tego momentu, jak mała podniosła się i weszła w środek wysokiego zboża . W ogóle nie było jej stamtąd widać. Słyszałam coraz głośniejszy stukot maszyny, która zbliżała się do nas, dyskutowałam nadal z sąsiadką, przekrzykując się przy tym. Nagle ciągnik zatrzymał się, a ja usłyszałam potworny wrzask mojego męża pomieszany z przeraźliwym...