Neonatolog – czym się zajmuje? (różnica między neonatologiem a pediatrą)
Neonatolog jest pierwszym lekarzem dziecka, który zajmuje się nim po narodzinach – sprawdza odruchy noworodka, ocenia ogólny stan zdrowia, diagnozuje nieprawidłowości rozwojowe. W pierwszym miesiącu życia do specjalisty neonatologa trafiają mali pacjenci z różnymi chorobami. W niektórych przypadkach opieką neonatologiczną objęte są dzieci jeszcze w łonie mamy. Sprawdź, czym zajmuje się poradnia neonatologiczna. Zobacz, kiedy dziecko powinno znaleźć się pod opieką neonatologa, a kiedy pediatry?
Wszystkie dzieci po narodzinach trafiają pod opiekę lekarza neonatologa. Niektóre stają się również jego pacjentami zanim przyjdą na świat.
Neonatolog specjalizuje się w opiece nad noworodkami, czyli dziećmi od urodzenia do 4 tygodnia życia. Ocenia stan zdrowia noworodków w chwili, gdy przychodzą na świat. Zajmuje się również wcześniakami i dziećmi, u których zdiagnozowano choroby jeszcze w życiu płodowym.Neonatolog dba także o to, by wcześniaki dogoniły w rozwoju swoich urodzonych o czasie rówieśników.
Lekarz, który ma specjalizację neonatologiczną, współpracuje z wieloma specjalistami: rehabilitantami, neurologami, kardiochirurgami, okulistami, ortopedami, endokrynologami. Wyjaśniamy, czym dokładnie zajmuje się lekarz ze specjalizacją neonatologiczną.
Spis treści:
Neonatolog to lekarz specjalista zajmujący się profilaktyką, diagnozowaniem i leczeniem schorzeń u noworodków. Jeśli ciąża przebiega prawidłowo, lekarz neonatolog zwykle ma kontakt z dzieckiem dopiero po narodzinach podczas pobytu w szpitalu. W niektórych przypadkach lekarz o specjalizacji neonatologicznej bierze udział w ocenie stanu płodu, by przewidzieć stan dziecka po narodzinach. Gdy w trakcie ciąży u dziecka zostanie rozpoznana wada – neonatolog wraz z ginekologiem ustalają najbezpieczniejszy dla mamy i dziecka sposób zakończenia ciąży.
Neonatolog zajmuje się noworodkami do 4 tygodnia życia. Rozpoznaje nieprawidłowości i patologie (patologia noworodka prowadzi diagnostykę, która opiera się na nowoczesnych aparatach do badań RTG, USG, ECHO). W poradni neonatologicznej lekarz opiekuje się noworodkiem i kontroluje jego rozwój. Specjalizuje się w schorzeniach, wadach wrodzonych oraz prawidłowym rozwoju noworodków. Do poradni neonatologicznej trafiają dzieci, u których zdiagnozowano choroby w okresie płodowym lub po urodzeniu oraz wcześniaki.
Czy neonatolog asystuje przy porodzie?
Na sali porodowej w szpitalu państwowym, poza ginekologiem i położną, zwykle znajduje się tylko pielęgniarka neonatologiczna. Neonatolog pojawia się tam wkrótce po narodzinach dziecka. Inaczej jest podczas porodów wysokiego ryzyka, w których lekarz ten uczestniczy, aby w razie potrzeby od razu udzielić pomocy dziecku. W niektórych prywatnych placówkach opieka neonatologa jest zapewniona przez cały czas trwania porodu, także gdy dziecku nic nie zagraża.
Tuż po narodzinach neonatolog ocenia stan dziecka wg
skali Apgar, waży je i mierzy. Lekarz bada także:
- głowę,
- kręgosłup,
- narządy wewnętrzne,
- przepływ krwi przez tętnice,
- kolana,
- stawy biodrowe,
- stopy,
- narządy płciowe,
- podniebienie,
- język.
Jeśli z noworodkiem jest wszystko w porządku – nie ma potrzeby dalszej opieki neonatologicznej. Jeżeli jednak lekarz wykryje nieprawidłowości – kieruje dziecko na odpowiednie badania, a także dalej monitoruje jego stan. Noworodek trafia pod opiekę poradni neonatologicznej.
Czym zajmuje się pediatra, a czym neonatolog? Działanie obu specjalistów skupia się na dzieciach, jednak w innym przedziale wiekowym. Neonatolog od pediatry różni się tym, że opiekę sprawuje jedynie nad noworodkami, czyli dziećmi w pierwszym miesiącu życia. Pediatra natomiast zajmuje się niemowlakami, starszymi dziećmi i młodzieżą do 18. roku życia.
Neonatolodzy pracują zazwyczaj w przychodniach przyszpitalnych, natomiast pediatrzy – w poradniach ogólnych. Jeśli zdrowie noworodka nie wzbudza wątpliwości – dziecko może pozostawać pod opieką pediatry. Opieka neonatologa jest niezbędna, gdy maluch jest wcześniakiem lub w przypadku wykrycia chorób lub wad rozwojowych.
Do neonatologa warto wybrać się z dzieckiem, u którego nie zdiagnozowano nieprawidłowości zaraz po urodzeniu, ale jego opiekunowie mają wątpliwości, czy rozwija się ono prawidłowo.
Najczęściej niepokój rodziców powodują:
- brak apetytu dziecka i zbyt wolne przybieranie na wadze,
- częste biegunki u niemowląt,
- zaparcia u dziecka,
- wymioty,
- zmiany na skórze,
- nadmierna senność noworodka,
- mała aktywność ruchowa,
- zaburzenia oddychania,
- nieprawidłowe napięcie mięśniowe,
- brak reakcji na bodźce zewnętrzne.
Opieką neonatologiczną powinny być objęte także dzieci, które mają:
- problem z bladością skóry (może to świadczyć o niedokrwistości),
- drgawki (mogą świadczyć o zaburzeniach układu nerwowego).
Zdarza się, że noworodek, u którego diagnozuje się m.in. żółtaczkę, infekcję dróg oddechowych, zaburzenie przyrostu masy ciała, zaburzenie odżywiania lub inne nieprawidłowości, najpierw trafia na oddział patologii noworodka, a dopiero później do poradni neonatologicznej.
Neonatolog diagnozuje i leczy choroby okresu niemowlęcego, między innymi zaburzenia w:
- układzie krążenia,
- układzie moczowym,
- układzie nerwowym,
- układzie oddechowym,
- układzie pokarmowym.
Najczęstsze zaburzenia okresu niemowlęcego to:
- powikłania u wcześniaków,
- choroby genetyczne u dzieci,
- wady wrodzone,
- wewnątrzmaciczne zahamowanie wzrostu płodu,
- żółtaczka noworodkowa,
- martwicze zapalenie jelit,
- dysplazja oskrzelowo-płucna,
- krwotok śródczaszkowy,
- zamartwica urodzeniowa,
- noworodkowa niedrożność jelit,
- zaburzenia mózgowe noworodka.
Dobrze, jeśli specjalista neonatolog będzie mógł nie tylko zbadać dziecko, ale także zapoznać się z jego dokumentacją medyczną. To tam zawarte są najważniejsze informacje o stanie zdrowia noworodka, które mogą okazać się bardzo przydatne.
Na wizytę rodzice powinni wziąć ze sobą:
- dotychczasowe wyniki badań dziecka,
- książeczkę zdrowia dziecka,
- wypis ze szpitala,
- kartę ciąży.
Aby odbyć z dzieckiem wizytę u neonatologa, niezbędne jest skierowanie. Można je otrzymać przy wyjściu ze szpitala po porodzie lub uzyskać od lekarza rodzinnego.
Zobacz także:
