Nie chce spać

Marzysz o tym, by malec wreszcie przeniósł się z waszego małżeńskiego łóżka do swojego pokoju? Specjalnie dla ciebie – krok po kroku – wielki plan przeprowadzki szkraba pod własną kołderkę. Maluszek od urodzenia śpi z wami, bo tak było łatwiej go karmić piersią i utulić podczas kolki. Jednak teraz wszystkim zrobiło się niewygodnie, bo ruchliwy smyk wierci się i kopie przez sen. Po wielu nieprzespanych nocach podjęłaś decyzję – czas na przeprowadzkę do własnego łóżka! Musisz być jednak pewna, że jesteś na taką zmianę gotowa. Gdy masz wątpliwości, postępujesz niekonsekwentnie. Pamiętaj też, że wrażliwe dziecko potrzebuje więcej czasu, by oswoiło się z nową sytuacją. Ale dzięki naszemu planowi na pewno się uda! Przygotuj przytulny pokoik Przed pierwszymi urodzinami maluszka lepiej ustawcie jego łóżeczko w waszej sypialni. Osobny pokój to dobre rozwiązanie dla co najmniej rocznego malca, który rzadziej się budzi. Wybierz różne przedmioty, które twój szkrab skojarzy ze spaniem: ciepła kołderka, smoczek (jeśli go używa), lampka. Potem przygotuj coś zupełnie nowego, co od tej pory będzie mu zawsze towarzyszyło podczas zasypiania i gdy się obudzi. Może to być przytulanka, kolorowa poduszka lub kocyk. Połóż malca do łóżeczka Przygotuj się na gwałtowny sprzeciw. Szkrab na pewno nie zgodzi się „bez walki” na wielką przeprowadzkę. Pogłaszcz go i powiedz łagodnym, a zarazem stanowczym tonem, że od dziś będzie spał razem z misiem (lub inną przytulanką) w swoim łóżeczku. Po krótkim czasie (góra pół minuty) pożegnaj dziecko czule, zgaś światło i wyjdź z pokoju, zostawiając za sobą lekko uchylone drzwi. Wytrzymaj... jedną minutę Maluch na pewno będzie cię wołał, płakał, krzyczał i tupał. Oczywiście nie możesz go w takiej sytuacji zostawić samego. Zaglądaj do niego często, by nie czuł się opuszczony i...

Co łączy rodziców małego dziecka i rolnika? I jedni, i drudzy nie potrzebują budzika. A ty pewnie wiesz dlaczego... Rolnika rankiem budzi kogut, a rodzice rannego ptaszka, zwanego Julką czy Wojtusiem, zrywają się o świcie, obudzeni przez swoją pociechę. Maluch daje o sobie znać tak długo, aż postawi na nogi cały dom. Dla dziecka sprawa jest prosta: „Obudziłem się, nie chcę już spać, więc pora wstawać”. Żadnego znaczenia nie ma  fakt, że piąta rano to niezbyt dobra pora na zabawę i że mama zmęczona, np. przygotowaniami do świąt, chciałaby pospać. Dla rodziców jeszcze przez dłuższy czas poranne wylegiwanie się będzie tylko niespełnionym marzeniem. Kiedy dziecko podrośnie, zacznie chodzić do przedszkola czy szkoły, sytuacja zmieni się o tyle, że po prostu będzie musiało wcześnie wstawać. Nie łudź się jednak, że wtedy zacznie marzyć o dłuższym śnie. Możesz natomiast już teraz podjąć próbę zapanowania nad sytuacją, dzięki czemu uda ci się opóźnić poranną pobudkę. Przyjrzyj się rozkładowi dnia malucha, napojom, które podajesz mu na kolację (może wypija za dużo, a nic bardziej niż mokra pielucha nie obniża komfortu snu). A może chodzi spać za wcześnie? Jeśli tak, kładź go codziennie dziesięć minut później, aż pora zasypiania przesunie się o 30–60 min. Czasem wystarczy w nogach łóżeczka położyć tekturowe książeczki. Ranny ptaszek, nim zacznie szukać towarzystwa, ma szansę pogrążyć się w porannej lekturze. Ekspert odpowiada: Małgorzata Ohme, psycholog, wykłada w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej w Warszawie, specjalizuje się w psychologii rozwoju, mama Klary i Jurka. → Czy to prawda, że maluch musi „nauczyć się” spać? Od samego początku warto uczyć dziecko naszego własnego rytmu, tak by to ono dostosowywało się do rodziców, a nie na odwrót. To spowoduje, że będzie się czuło...

Jak to jest, że niektóre maluszki zasypiają bez marudzenia i śpią długo, a inne wieczorami awanturują się i sypiają jak zające pod miedzą? Cóż, wiele zależy od dziecięcego temperamentu, ale... na szczęście nie wszystko. Bo czasem maluchowi po prostu przeszkadza coś w długim spaniu. Co to może być? Tutaj znajdziesz podpowiedzi.   Niezaspokojony apetyt Noworodek ma malutki brzuszek i nie potrafi najeść się na zapas. Dlatego pije mleczko także w nocy. Ale nie musisz go do karmienia całkowicie rozbudzać. Podaj mu pierś lub butelkę przy przyciemnionym świetle, spokojnie. I absolutnie się z malcem nie baw. Jeśli natomiast starszy niemowlak w nocy domaga się bez przerwy mleka, podawaj mu bardziej syte kolacje. Może też być tak, że dziecko wcale nie budzi się z powodu głodu, tylko... z przyzwyczajenia. Miło jest przecież w nocy przytulić się do piersi mamy i possać ciepłe mleczko. Ale i na takie pobudki jest sposób. Gdy smyk cię woła, spróbuj przetrzymać go chwilę i nie przychodź od razu. Jeśli jednak to nie skutkuje, daj mu butelkę z wodą. Malec szybko zrozumie, że nocne wstawanie się nie opłaca, bo i tak nie kończy się ono piciem mleka. Kiepskie godziny snu Maluszek szaleje do północy lub wprost przeciwnie – dość wcześnie usypia, ale za to budzi się bladym świtem? Pora przyjrzeć się jego rytmowi dnia. Jeśli smyk wieczorem jest pełen energii i długo nie może usnąć, być może zbyt często śpi w dzień. Warto zmniejszyć liczbę popołudniowych drzemek lub przesunąć godzinę ostatniej na wcześniejszą. Jesteś mamą rannego ptaszka – kładź szkraba wieczorem godzinę później. Upewnij się też, że nic nie przeszkadza mu dłużej pospać, np. zbyt duży hałas czy słoneczne światło.  Życie w chaosie Dla maluszka wyjątkowo ważna jest powtarzalność zdarzeń. Dlatego trzymaj się jednego, raz na zawsze ustalonego planu dnia i kładź...