Ewa uważa, że częstowanie cudzych dzieci powinno być zabronione dokładnie tak samo, jak branie ich i za rękę i zabieranie na spacer bez zgody rodziców.
– Czy moje dziecko ma nosić na szyi tabliczkę "Nie karmić Kuby"? – pyta.
Jej synek, Kubuś, ma niecałe trzy i pół roku. Jest śliczny, rezolutny i kontaktowy. Takie roześmiane słoneczko. Gdziekolwiek się pojawi, budzi sympatię. Wszyscy go zagadują, uśmiechają się do niego i … no właśnie: i częstują smakołykami, co jego mamę doprowadza do szewskiej pasji.
– Zanim zdążę zaprotestować, pani z osiedlowego spożywczaka wciska mu do ręki lizaka, dziewczyna z placu zabaw daje mu pół drożdżówki, a sąsiadka-staruszka wkłada w brudną dłoń wymiędloną czekoladkę. Mają frajdę, bo myślą, że zrobiły przyjemność małemu. Nie zrobiły! Jedynym efektem ich szerokiego gestu są łzy mojego synka, bo sekundę później muszę mu tę zdobycz siłą odebrać! - denerwuje się Ewa.
Kuba nie jest gruby, ale waży trochę za dużo jak na swój wiek. Ale że niemal wszyscy członkowie jego rodziny mają sporą nadwagę lub są otyli ( w dodatku część z nich cierpi wynikającą z otyłości cukrzycę typu 2), trudno mieć nadzieję, że ni stąd ni zowąd chłopczyk z tego wyrośnie. Bezpieczniej założyć, że skłonność do tycia ma w genach.
Ewa wyszła z założenia, że lepiej zapobiegać niż leczyć, dlatego robi co może, by ochronić synka przed otyłością. Kuba jest na diecie ułożonej przez dietetyka. Jada wyłącznie zdrowe, wartościowe produkty, przede wszystkim mnóstwo owoców i warzyw. Nie dostaje słodyczy ani śmieciowego jedzenia. Pije wyłącznie wodę.
Polecamy także: 11 rad jak ochronić dziecko przed otyłością
– Mały chrupie warzywa aż mu się uszka trzęsą. Uwielbia paprykę, pomidory, ogórki. Ale wiadomo: nawet najlepsza marchewka na świecie nie wytrzyma porównania z czekoladą, lizakiem czy innymi słodyczami, dlatego chcę by jak najpóźniej poznał ich smak – opowiada Ewa.
Rodzinę i znajomych jakoś (z trudem) przekonała, że mały może żyć bez słodyczy, nadal jednak nie może poradzić sobie z obcymi.
– Czy każdemu, kto ma ochotę nafaszerować cukrem moje dziecko, muszę tłumaczyć, dlaczego sobie tego nie życzę? – pyta. I jest naprawdę wściekła. – Jakim prawem obcy ludzie chcą decydować, co jest dobre dla mojego synka? Dlaczego próbują ze mną dyskutować "że przecież jedna czekoladka nie zaszkodzi"?
Polecamy: Jak zachęcić dziecko do jedzenia warzyw - 25 sprawdzonych sposobów.
Zgadzam się z Ewą: ja też uważam, że nie powinno się częstować cudzych dzieci. Wyrywanie poczęstunku z rąk dziecka przerabiałam po wielokroć z moim synem, Bartkiem, który nie może jeść słodyczy, bo ma problemy z poziomem cukru we krwi.
Zobacz także: Uważaj, tak może objawiać się cukrzyca u dzieci
Częstowanie cudzych dzieci to przyjemność wyłącznie dla częstujących, a (bardzo często) problem dla rodziców częstowanego.
Nie chodzi tylko o nadwagę, ale również o coraz powszechniejsze alergie pokarmowe, a także o to, że dziecko po zabawie w piaskownicy ma brudne ręce i nie powinno dotykać nimi jedzenia. I o to, że najedzone przekąskami nie tknie obiadu alb kolacji.
A jak jest w przypadku Waszych dzieci? Czy one też są częstowane przez obcych? A jeśli tak, co dostają najczęściej? Jak na to reagujecie? Czekamy na wasze komentarze.
Przeczytaj także: 8 drobiazgów, które można podarować dziecku zamiast słodyczy
1. Zapisuj, co dziecko je Przez kilka dni zapisuj każdy kęs, każdy łyk, każde ciasteczko. Może się okazać, że jest tego dużo więcej, niż sądzisz. Przyjrzyj się także temu, co jada cała rodzina. Zrób to szczególnie uważnie, jeśli sama ważysz za dużo . Badania nie pozostawiają wątpliwości: dzieci mam z nadwagą mają o wiele większe szanse na zostanie grubaskami niż dzieci matek szczupłych. Jeśli jadacie za tłusto, za słodko, za dużo i nieregularnie, nikomu to nie wychodzi na zdrowie, także chudzielcom. Co jeszcze możesz zrobić? Zajrzyj na kolejne strony. [CMS_PAGE_BREAK] 2. Nie odchudzaj dziecka na własną rękę Poproś pediatrę z zbadanie dziecka (czasem przyczyną tycia są np. problemy hormonalne ). I wybierz się z nim do dietetyka. Rosnący malec potrzebuje mnóstwa ważnych składników, więc drastyczne ograniczenia nie wchodzą w grę. Zobacz też: Jak sprawdzić na siatce centylowej, czy dziecko ma nadwagę [CMS_PAGE_BREAK] 3. Karm zdrowo Postaw na warzywa, kasze, chude mięso, naturalny (a nie dosładzany) nabiał. Uważaj na ziemniaki, kluski, pierogi, pieczywo, tłuste wędliny (np. parówki), tłuste sosy, majonez itp. Zamiast potraw smażonych, podawaj gotowane, duszone i pieczone. Polecamy: Jak zachęcić dziecko do jedzenia warzyw? 25 sprawdzonych sposobów [CMS_PAGE_BREAK] 4. Ogranicz słodycze do minimum Dla dziecka z nadmiarem kilogramów łakocie są na specjalne okazje, np urodziny czy święta, a nie do podjadania na życzenie, zwłaszcza kilka razy dziennie. Polecamy: Co zamiast słodyczy? Ściąga dla babć i cioć [CMS_PAGE_BREAK] 5. Nie kuś dziecka tym, czego nie może jeść To ważne, by reszta rodziny nie objadała się lodami albo pyzami, jeśli dziecko nie powinno ich jeść. Bądźcie lojalni. Nie zostawiaj też na widoku misy z ciasteczkami albo cukierkami, nie piecz ciast, któe pachną tak, że...
Gdy martwisz się, że twoje dziecko jest grube: Zastępuj produkty kaloryczne mniej kalorycznymi. Zamiast śmietaną zaprawiaj zupę jogurtem, a na deser proponuj galaretkę zamiast ciasta. Nie podawaj produktów odtłuszczonych . Wymień przekąski . Jeśli już musi coś pogryzać, lepiej daj kilka suszonych owoców lub mały jogurt zamiast paluszków czy batona. Zmniejsz porcje. Wtedy organizm łatwiej przyswaja substancje odżywcze i szybciej spala kalorie. Obfite dania rozciągają żołądek. Pilnuj pór jedzenia. Małe dziecko powinno jeść pięć razy na dobę. Ostatni posiłek przynajmniej dwie godziny przed snem, bo spanie z pełnym żołądkiem sprzyja odkładaniu się tłuszczu. Zadbaj o atmosferę . Najlepiej, by dziecko zasiadało do stołu z całą rodziną, jadło spokojnie (bez telewizora i kłótni!). Każdy kęs powinno dokładnie przeżuć. Jedzenie lepiej rozdrobnione, z dużą zawartością śliny jest lepiej trawione. Ogranicz słodkie napoje. Podawaj tylko naturalne, niedosładzane soki i najlepiej rozcieńczaj je wodą. Unikaj słodzików. Sprawdź, czy jedzenie nie jest nagrodą lub łapówką. Dzieci często jedzą też z nudy, nerwów albo przyzwyczajenia. A czasem jedynie dlatego, żeby zrobić mamie przyjemność... Zachęć do ruchu. Aktywność fizyczna to dla dziecka naturalny stan, ale gdy ma nadwagę, jest mu trudniej. Chodźcie razem na basen, grajcie w piłkę, biegajcie w parku. Grube dziecko, czyli jakie? Gdy roczne dziecko lub dwulatek waży za dużo, to znak, że jego organizm nie nadąża ze spalaniem kalorii, które otrzymuje. O niewielkiej nadwadze mówimy wtedy, gdy centyle wzrostu i wagi dzieli więcej niż jeden poziom, np. 25–50, 75–90. Nie jest to powód do zmartwienia. Trzeba wtedy przyjrzeć się diecie dziecka i zwykle zwiększyć ilość warzyw i owoców, a ograniczyć cukier. Zmiany wprowadzaj powoli i delikatnie, bo maluch może potraktować...
Dzieci tyją na potęgę, więc kampanii , które mają skłonić rodziców, by nie tuczyli ich jedzeniem typu fast food i ograniczali słodycze jest całe mnóstwo. Australijski film pod tytułem Break The Habit (Zerwać z nałogiem) jest jednak wyjątkowo mocny: matkę, która karmi dziecko śmieciowym jedzeniem przedstawia się tu tak, jakby podawała dziecku heroinę. Nadwaga i otyłość nie jest wyłącznie problemem Australii czy Ameryki. To się dzieje u nas. Dzieci tyją w zastraszającym tempie. Coraz więcej maluchów ma nadwagę , czasem sporą. Coraz większym problemem wśród najmłodszych staje się także otyłość oraz lawina konsekwencji, którą niesie za sobą. To wszystko nie dzieje się tylko gdzieś tam w świecie, ale także w Polsce . Jak wynika z wielu raportów (m.in. raportu przygotowanego przez UNICEF) nigdzie tak szybko nie przybywa małych grubasków jak u nas. Przeczytaj: Uwaga, nadwaga! Polskie dzieci tyją najszybciej! Dlaczego dzieci tyją tak szybko? Nadwaga i otyłość u dzieci ma najczęściej banalną przyczynę. To efekt braku ruchu, podawania maluchom słodkich napojów i jedzenia typu fast food oraz nadmiaru cukru. Taka dieta nie służy także dzieciom, które (jeszcze!) są szczupłe ani nawet tym, które odziedziczyły brak skłonności do tycia. Dlaczego trzeba chronić dzieci przed nadwagą i otyłością? Grube dzieci Są mniej sprawne fizycznie. Jako niemowlęta później siadają, raczkują, chodzą. Potem wolniej biegają, trudniej im się wspinać, jeździć na rowerze itd. Łatwo się męczą i szybko pocą. Szybko zaczynają unikać ruchu i tyją jeszcze bardziej. Są bardziej narażone na problemy ze zdrowiem. Częściej chorują na astmę, cukrzycę typu 2, nadciśnienie, stłuszczenie wątroby, bezdech. Są bardziej narażone na płaskostopie, koślawość kolan, skrzywienie...
