Niemowlę płakało, matka była nieprzytomna. Zareagowali sąsiedzi

Dramat rozegrał się w bajecznej scenerii Bali. Polka mieszka w Indonezji od 3 lat i tam poznała uroczego Australijczyka, tam też urodził się mały Andrzejek. Niestety jeszcze przed porodem kobieta zdała sobie sprawę, że nie stworzą rodziny, mimo to postanowiła spróbować. Przemoc zaczęła się, gdy ta była w 7 miesiącu ciąży. Piekło w raju W internecie Alistair Larmour przedstawia się jako nauczyciel medytacji i przewodnik duchowy, którego życie ukształtowała "bitwa ze schizofrenią i alkoholizmem". Na swojej stronie internetowej przyznaje, że nie poddawał się leczeniu, gdyż... nie wierzył lekarzom. Gdy pani Agnieszka Krzysztofowicz była w 7 miesiącu ciąży wpadł w szał po raz pierwszy, kobieta nadal jednak miała nadzieję na stworzenie szczęśliwego domu dla swojego dziecka, z czasem jednak robiło się coraz gorzej. Ojciec praktycznie nie zajmował się dzieckiem, dochodziło do awantur, przemocy i zaniedbania dziecka , gdy było pod jego opieką. Mężczyzna miał także odmawiać płacenia na utrzymanie dziecka. Kobieta zaczęła poważnie rozważać powrót z dzieckiem do Polski, nie zdążyła... Mężczyzna zabrał paszport i domagał się możliwości spotkań z dzieckiem. Po kolejnych kłótniach, podczas których mężczyzna zachowywał się agresywnie, matka zdecydowała się złożyć sprawę o ograniczenie praw rodzicielskich. Toczy się ona przed sądem w Warszawie. Kilka dni temu ojciec Andrzejka pojawił się razem z innym mężczyzną w domu pani Agnieszki, zaatakował kobietę, a także jej współlokatorkę. Mężczyźni porwali chłopca , informuje kumparan.com. Kobieta obawia się, że zostanie on wywieziony z kraju. Miejscowa policja nie uznaje zdarzenia za porwanie, bo sprawcą jest ojciec dziecka. Kobietę wspiera polska ambasada. - Cały czas jestem w szoku, bo zabrano mi moje 15-miesięczne dziecko. Nie wiem co się z nim dzieje. Nie mogę spać – mówi Agnieszka Krzysztofowicz i...

Jak podaje Gazeta Pomorska, "w Sejmie trwają prace nad zmianą prawa, tak by zapewniało ono większą niż dotychczas ochronę dzieci do 15 roku życia oraz osób nieporadnych pod względem fizycznym i psychicznym". Nowelizacja zaproponowana przez Marka Michalaka, rzecznika praw dziecka , zakłada m.in. wprowadzenie kar pozbawienia wolności za niepoinformowanie organów ścigania o przestępstwie. Kara więzienia za milczenie Jedną ze zmian w prawie ma być zwiększenie wymiaru kary do 12 lat pozbawienia wolności za przemoc w stosunku do osoby nieporadnej ze względu na wiek lub stan zdrowia. Drugą istotną zmianą jest wprowadzanie kar za ludzką znieczulicę i niereagowanie na widok krzywdy wyrządzanej słabszej osobie. Do tej pory, zgodnie z kodeksem karnym , za niezawiadomienie m.in. o zabójstwie, zamachu stanu czy szpiegostwie groziła kara pozbawienia wolności. W nowych przepisach każdemu, kto nie zawiadomi odpowiednich organów o pobiciu, zgwałceniu czy innemu wykorzystaniu osoby nieporadnej ze względu na wiek lub stan zdrowia, grozi kara pozbawienia wolności do 3 lat . Znieczulica – choroba wszystkich Polaków O tym, że znieczulica jest naszą chorobą narodową, nikogo nie trzeba przekonywać. Wystarczy zobaczyć, jak przechodnie reagują na widok zmarzniętego chłopca w środku miasta. To eksperyment, który uświadamia nam, jak bardzo jesteśmy obojętni na krzywdę innych. Przypomnijcie sobie podróże komunikacją miejską, kiedy byłyście w ciąży. Czy rzeczywiście za każdym razem mogłyście liczyć na ustąpienie miejsca? Czy kiedy czekałyście w kolejce do kasy, w supermarkecie lub aptece, stojący przed wami z uśmiechem na twarzy proponowali, byście stanęły przed nimi? Ile razy wam zdarzyło się nie zareagować, kiedy ktoś na waszych oczach krzywdził inną osobę? Pamiętam wpis, który przeczytałam kilka miesięcy temu na jednym z forów internetowych. Autorka pytała innych użytkowników, co...

Matka jednego z dzieci leczonych w szpitalu dziecięcym w Gdańsku, wezwała policję na oddział. Podejrzewała, że personel szpitala zaniedbuje kilkunastomiesięczne dziecko, leżące w sali obok. Według niej maleństwo płakało godzinami i ani pielęgniarki, ani lekarze nie reagowali na jego płacz w odpowiedni sposób. Chciała, aby policja sprawdziła, czy dziecku w sali obok nie dzieje się krzywda. Jak mówi "Gazecie Wyborczej" podkom. Aleksandra Siewert z Komendy Miejskiej Policji w Gdańsku, policja ma obowiązek podjąć każde tego typu zgłoszenie i musi sprawdzić, czy rzeczywiście w szpitalu nie doszło do nieprawidłowości.  Przewrażliwienie? Czy raczej czujność? Nieprawidłowości policja nie stwierdziła, a w każdym razie nie w działaniach personela szpitalnego. Bardziej zaniepokoiła ją nieobecność rodziców przy płaczącym dziecku . Jak się okazało, chłopczyk był odwiedzany w ciągu dnia tylko przez prababcię, bo rodzice , z którymi policja nawiązała kontakt, tłumaczyli, że ze względu na pracę, nie mogą przyjechać do szpitala. Także zdaniem prezesa szpitala, Tomasza Sławatyńca, kilkunastomiesięczny chłopczyk płakał w nocy dlatego, że był sam i po prostu tęsknił za rodzicami. Prezes zapewnia jednocześnie, że dziecko miało wystarczającą opiekę lekarzy i pielęgniarek i mocno dziwi się reakcji kobiety – ale czy słusznie? Oczywiście tęsknota za rodzicami jest trudna do ukojenia, szczególnie u tak małego dziecka. Oczywiście trudno nawet w szpitalu dziecięcym oddelegować pielęgniarkę do ciągłej opieki nad tylko jednym dzieckiem, szczególnie podczas dyżuru nocnego. Oczywiście przy dziecku powinni przebywać jego rodzice i to właśnie ich brak powinien przede wszystkim zastanawiać. Ale z drugiej strony, czy naprawdę kilkunastomiesięczne, chore dziecko może płakać w nocy godzinami – i nikogo to nie powinno zaniepokoić?  Według mnie nie. Dlatego nie...