Jak odlepić przylepkę

Każdy maluszek musi się z nią kiedyś z rozstać. Pytanie tylko kiedy, a także, co zrobić, by obyło się bez łez? Z nami znajdziesz odpowiedź. Sprawa wydaje się prosta: wystarczy wlać maluszkowi mleko do kubeczka, zaś kaszkę zrobić nieco gęściejszą, wyłożyć do miseczki i podać łyżeczką. Niektóre szkraby szybko się na to godzą: chętnie wypijają mleczko z kubka. Niestety, są też dzieci, które wcale nie zamierzają rozstać się z butelką i smoczkiem. Oto rady, dzięki którym nie przegapisz najlepszego momentu na podanie malcowi kubka, a nauka picia z niego pójdzie jak po maśle. Wybierz odpowiedni moment Już półrocznemu malcowi możesz podać picie w kubeczku. Szkrab w tym wieku łatwiej znosi zmiany niż dwulatek. Poza tym, butelkowy nałóg nie jest jeszcze w nim tak silnie ugruntowany, jak w przypadku starszego malucha, któremu z butlą trudniej się rozstać. Odzwyczajaj stopniowo Picie z butelki daje maluszkowi poczucie bezpieczeństwa: kojarzy mu się ze ssaniem, mlekiem i mamą. Dlatego nie dziw się protestom i łzom malca, gdy nagle będziesz chciała pozbawić go tej przyjemności. Jeśli smyk jest mocno przywiązany do ssania z butli, nie zabieraj mu jej z dnia na dzień. Stopniowo ograniczaj liczbę posiłków z butelki. Możesz zostawić wieczorne karmienie, bo malec często jest już zbyt zmęczony, by kolację zjeść łyżeczką. Potem umyj mu ząbki. Kup dobry niekapek Dzieci mają różne upodobania: niektóre lubią kubki z uchem, inne bez. Być może będziesz musiała wypróbować kilka modeli, nim smyk jakiś zaakceptuje. Na początek wybierz niekapek z dzióbkiem. Umożliwi on łagodne przejście od ssania do korzystania z dorosłego kubeczka. Z niekapka płyn wypływa powoli, więc smyk się nie zakrztusi. Nie przedłużaj sztucznie fazy picia z „dzióbka”, bo maluch do tego przywyknie, a ma nauczyć się pić ze zwykłego kubka. Pokaż, jak pić z kubka Wlej...

Dla dziecka rozstania mogą być niezwykle trudne. Zwłaszcza gdy jest do nich zupełnie nieprzygotowane. Pierwsze rozstanie Twoje dziecko przeżywa już w chwili przecięcia pępowiny. Potem w jego życiu tych rozstań będzie dużo. Niektóre maluchy znoszą je lepiej, inne radzą sobie z nimi bardzo źle. Dużo zależy od postawy rodziców. Oto kilka rad, które pomogą Ci przygotować Twoją pociechę do rozstań i lepiej je znosić. Naucz, że rzeczy niewidoczne nie znikają na zawsze Niemowlęta są przekonane, że jak czegoś nie widać, to tego nie ma. Niektóre maluchy jeszcze w drugim a nawet w trzecim roku życia martwią się, że jeśli mama wyjdzie, to zniknie na zawsze. Możesz pomóc dziecku poradzić sobie z tym niepokojem bawiąc się z nim w akuku lub w chowanego mówiąc do niego gdy Cię nie widzi. Początkowo „znikaj” tylko na kilka sekund i stopniowo wydłużaj ten czas do około minuty. Pamiętaj o bezpieczeństwie - czy dziecku nic się nie stanie, jeśli spuścisz go na chwile z oka? Poświęcaj mu dużo czasu i uwagi Poczucie bezpieczeństwa pomaga dzieciom w rozstaniach. A to poczucie daje m.in. bliski kontakt fizyczny, uwaga i czułość, jaką dostają od rodziców. Zachęcaj do samodzielnej zabawy Nie musisz stale zabawiać dziecka i proponować mu wciąż nowych aktywności. Samodzielna zabawa jest jednym z elementów, które uczą malucha niezależności. Urozmaicaj dziecku towarzystwo Staraj się już od pierwszych miesięcy urozmaicać dziecku towarzystwo – niech maluch spędza czas nie tylko z Tobą, ale i z innymi osobami - tatą, babcią, wśród znajomych. Najpierw niech kontaktuje się z innymi dorosłymi w Twojej obecności, potem zacznij przyzwyczajać je do krótkich rozstań. Zatrudnij opiekunkę Nawet jeśli jesteś z dzieckiem w domu, warto rozejrzeć się za kimś, z kim maluch mógłby zostać od czasu do czasu. Dwie godziny spędzone na dobrej zabawie...

Nie ma co się czarować – na początku godzenie pracy z opieką nad dzieckiem to nie bułka z masłem. Prawdopodobnie czekają cię stres, zmęczenie, tęsknota, wyrzuty sumienia, zazdrość („Dlaczego ono za mną nie tęskni? Bardziej kocha babcię/nianię?), poczucie, że nie robisz wszystkiego tak dobrze, jak powinnaś... Jednak nie daj się zwariować – miliony kobiet żyje w taki sposób i nic złego się nie dzieje. Ty także sobie poradzisz. Tylko zanim wrócisz do pracy... Przyzwyczaj do rozstań Zacznij już kilka tygodni przed planowanym powrotem do pracy . Wyjdź do kina albo do znajomych, a malca zostaw pod opieką taty lub babci . Dziecko powolutku zrozumie, że nie jesteś przy nim non stop, a ty będziesz miała okazję sprawdzić, jak się czujesz, gdy smyk jest daleko od ciebie. Czasem potrzeba kilka takich wyjść, by przyzwyczaić się do rozłąki i nie wydzwaniać co chwilę do domu. Lepiej jednak ten stres przeżyć w kinie albo kawiarni niż w biurze, mając na głowie terminy, klientów, zebrania... Znajdź dobrą opiekę Byłoby świetnie, gdyby dzieckiem mogła zająć się babcia . Jeśli to niewykonalne, zacznij szukać opiekunki . Nie zostawiaj tego na ostatnią chwilę, bo może się okazać, że dopiero szósta czy nawet dwunasta osoba z rzędu przypadnie ci do gustu. Gdy już znajdziesz nianię , która ci odpowiada, jak najszybciej poznaj ją ze swoim dzieckiem . Zaproś ją kilka razy do domu i na spacer, zostaw pociechę pod jej opieką na godzinę, trzy, potem na pół dnia. Polecamy: Babcia,opiekunka, czy żłobek - za i przeciw Umów się z szefem na rozmowę Coraz więcej firm idzie na rękę młodym mamom , więc kto wie, może i ty będziesz mogła liczyć na szczególne względy. Poza przejściem na pół etatu (co, niestety, wiąże się z mniejszą pensją) w grę wchodzą także inne rozwiązania. Możesz np. pracować w godzinach wygodnych dla...