Płeć a wychowanie

Planowanie płci dziecka ? Musisz wiedzieć, że szansa urodzenia syna jest większa. Na każde 100 dziewczynek rodzi się w naszym kraju aż 105 chłopców. Z 46 chromosomów, obecnych w ludzkim genomie, 45 jest takich samych u mężczyzn i kobiet. Ten ostatni nosi nazwę Y, bo ma kształt podobny do tej litery. Jest jednym z najmniejszych i występuje tylko u osobników męskich (u kobiet jest to chromosom X). Wszystkie różnice między płciami są zakodowane, albo wyzwalane, przez ów jeden mały chromosom Y – pisze Judith Rich Harris w książce „Geny czy wychowanie”. I zastanawia się, dlaczego ta drobna różnica ma tak ogromne znaczenie, skoro między chłopcami a dziewczynkami jest dużo więcej podobieństw niż różnic. Zobacz też: Dni płodne – oblicz Powody planowania płci Przyczyny, dla których rodzice preferują określoną płeć dziecka , są rozmaite. Od poważnych – chęć uniknięcia chorób dziedzicznych, które ujawniają się tylko u potomków męskich (np. hemofilia) lub wyłącznie żeńskich (np. zespół Turnera ), po psychologiczne – chęć posiadania dziecka tej samej płci co rodzic (swoistej kopii). Przy drugim dziecku rodzicom często chodzi o to, żeby było do pary, a przy liczniejszej rodzinie, by było tyle samo córek co synów. Najczęściej jednak wybór płci dziecka jest podyktowany nieuświadomioną chęcią spełnienia społecznych oczekiwań. Przez wieki nazwisko i majątek rodziny dziedziczył syn , dlatego tak ważne było dla każdej pary małżeńskiej umocnienie swojej pozycji poprzez posiadanie męskiego potomka. Wybór płci a przedłużenie rodu Wciąż jeszcze w wielu kulturach kobieta marzy o tym, by urodzić syna. Nie zdając sobie z tego sprawy, myśli podobnie jak żona króla, która pragnie urodzić następcę tronu, by zapewnić sobie przychylność męża i narodu, twierdzi Wojciech Eichelberger w „Kobiecie bez winy i wstydu". Dzisiaj takie...

Chcąc zaplanować płeć dziecka, lepiej mieć świadomość, że nie ma metody dającej wysoką skuteczność. Tak naprawdę to nie ma metody, która miałaby udowodnioną choćby niewielką skuteczność. Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby wypróbować popularne metody na poczęcie syna czy córki, jednak nie należy się nastawiać na to, że odniosą pożądany skutek. Spis treści: Jak zaplanować płeć dziecka – metoda Shettles'a Planowanie płci dziecka – chiński kalendarz płci Od czego zależy płeć dziecka Jak kształtuje się płeć dziecka Kiedy poznasz płeć dziecka Jak zaplanować płeć dziecka – metoda Shettles'a Wśród rodziców krążą opowieści o tym, jak udało im się zaplanować płeć dziecka i począć wymarzoną dziewczynkę albo wyczekiwanego chłopca. Często słyszy się teorię o tym, że współżycie w konkretnym momencie cyklu owulacyjnego może sprzyjać albo plemnikom z chromosomem X albo Y, od których zależy płeć dziecka (patrz niżej). O różnicach między plemnikami „męskimi’’ i „żeńskimi’’ pisał w latach 60. ubiegłego wieku dr Shettles. Twierdził, że plemniki warunkujące poczęcie chłopca pływają szybciej, ale są bardziej podatne na uszkodzenia. Z kolei plemniki z chromosomem X miały być wolniejsze i bardziej odporne na warunki panujące w drogach rodnych kobiety, co miało sprawiać, że żyją dłużej. Dlatego współżycie w momencie owulacji (owulację możesz określić w kalkulatorze dni płodnych ) miało powodować, że do jajeczka pierwsze docierały plemniki z chromosomem Y, co miało sprzyjać poczęciu chłopca . Z kolei współżycie 1-2 dni przed jajeczkowaniem miało sprzyjać plemnikom z chromosomem Y, które w teorii, miały dłużej przetrwać w jajowodach, zwiększając szansę na poczęcie dziewczynki . Dr Shettles sprzedał mnóstwo egzemplarzy swojej książki, która nosiła tytuł „Jak...

Choć nie wszystkie dziewczynki zaczynają mówić szybciej niż ich koledzy z piaskownicy, zazwyczaj właśnie tak się dzieje. Nie tylko prędzej wymawiają pierwsze wyrazy, ale mają także większy zasób słów i lepiej radzą sobie z budowaniem zdań oraz zawiłościami gramatyki. Gdy podrosną, szybciej uczą się czytać i pisać. Robią mniej błędów ortograficznych, łatwiej też uczą się języków obcych. Wcześniej niż ich koledzy zaczynają posługiwać się liczbami, lepiej dodają, odejmują, mnożą... Czy to oznacza, że dziewczynki są zdolniejsze niż chłopcy? Nie, po prostu każda z płci rozwija się trochę „po swojemu”. Chłopcy, choć więcej czasu zajmuje im oswojenie się z cyferkami, z czasem (na ogół) zaczynają bić na głowę swoje koleżanki w zadaniach wymagających rozumowania matematycznego. Przeważnie mają także bardziej rozwiniętą wyobraźnię przestrzenną, lepiej radzą sobie z pojmowaniem pojęć abstrakcyjnych i łatwiej dostrzegają relacje między nimi. Są również odważniejsi w podejmowaniu nowych wyzwań. Ale spokojnie: jeśli chodzi o pamięć i inteligencję, nie stwierdzono między płciami istotnych różnic. Skąd się to bierze Jak wyjaśnić te różnice? Zdania badaczy są podzielone. Jedni uważają, że są one wrodzone i wynikają z odmiennej budowy mózgu i innego działania hormonów. Świadczy o tym według nich to, że ujawniają się zbyt wcześnie, by wpływ środowiska mógł mieć jakieś znaczenie. Inni twierdzą, że – niezależnie od różnic biologicznych – ogromne znaczenie ma właśnie środowisko, które w zależności od płci maluszka wzmacnia albo zaniedbuje rozwój jego poszczególnych umiejętności. Zauważono na przykład, że opiekunowie, zajmując się dziewczynkami, częściej czule do nich gruchają (a one dzięki temu będą sobie w przyszłości lepiej radziły z mówieniem), natomiast chłopców starają się zainteresować...