Filary Rodzicielstwa Bliskości: 4. Noś dziecko przy sobie [WIDEO]

Rodzicielstwo bliskości (ang. attachement parenting), nazywane też w skrócie RB, jest jedną z modnych obecnie metod wychowawczych, a także najstarszym i najbardziej naturalnym sposobem opiekowania się dziećmi. Agnieszka Stein, psycholożka, ekspertka nurtu rodzicielstwa bliskości opowiada o siedmiu zasadach bliskości. Spis treści:   Co to jest rodzicielstwo bliskości?  Na czym polega wychowanie w bliskości? Rodzicielstwo bliskości – jak zbudować więź z dzieckiem Rodzicielstwo bliskości – zasady Księga Rodzicielstwa Bliskości Co to jest rodzicielstwo bliskości?  – Myślę, że na pytanie, co to jest rodzicielstwo bliskości, jest wiele różnych odpowiedzi – mówi Agnieszka Stein, psycholożka, ekspertka nurtu rodzicielstwa bliskości. – Jedna z takich, które lubię, mówi, że jest to rodzicielstwo oparte na zaufaniu do dziecka, ale też do siebie . Inna definicja mówi, że to relacja, która na pierwszym miejscu stawia bliskość i kontakt emocjonalny z dzieckiem.  Inne określenie RB mówi, że to rodzicielstwo, w którym traktujemy dziecko podmiotowo, jak takiego samego człowieka, którym my jesteśmy.  – To też sposób wychowywania dziecka oparty na poważnej, naukowej wiedzy – dodaje Agnieszka Stein. Na czym polega wychowanie w bliskości? Twórcy pojęcia attachement parenting, czyli rodzicielstwo bliskości, William i Martha Searsowie ,  twierdzą, że to wychowanie zdroworozsądkowe , które uprawialiby wszyscy rodzice, gdyby nikt nie ingerował w ich zdrowe, rodzicielskie odruchy. Bo RB to miłość, opieka, szacunek i odpowiadanie na potrzeby dziecka. A nie zostawianie maleństwa, by się wypłakało, czy słuchanie trenerów, którzy uczą, jak usypiać w pięć minut itp.  Mamy coraz większą wiedzę na temat tego, co się dzieje w naszych głowach, jak działa mózg,...

Klapsy - to jest metoda wychowawcza Bite dziecko uczy się, że przemoc to sposób na rozwiązywanie konfliktów; że silniejszy ma rację. Potem samo stosuje tę metodę. A na razie zaczyna się bać , spada jego poczucie własnej wartości , może robić na przekór – by zachować resztki godności.   Wychowywanie krzykiem Tak jak bicie są wyrazem twojej bezradności . Poniosło cię – to się zdarza. Gdy czujesz, że wybuchniesz, lepiej pooddychaj głęboko, policz do dziesięciu, wyjdź do drugiego pokoju, żeby się uspokoić.     Kary - sposobem na wychowanie Działają, jeśli są wyraźną konsekwencją winy . I dziecko pojmuje, że to skutek złego zachowania. Roczne czy dwuletnie dziecko jest na to jeszcze za małe. Ale zrozumie, jeśli powiesz: „Prosiłam, byś nie szarpała talerzykiem. Szarpałaś i zupa się wylała. Musimy teraz razem posprzątać”.     Zawiłe tłumaczenia Małe dziecko umie skupić uwagę tylko na chwilę. Wszystko, co następuje po pierwszym zdaniu, nie dociera do niego. Zaczyna traktować twoje wykłady jako coś, co lepiej ignorować . Tłumacz krótko i prosto (góra dwa zdania!): „Nie wolno biegać po ulicy, bo są tam samochody”.     Wzbudzanie poczucia winy „Zjedz, bo inaczej mama będzie smutna” itp. To za duże obciążenie emocjonalne dla dziecka. Nie ma on jeszcze wykształconej w pełni empatii (umiejętności wczuwania się w doznania innych). I powinien raczej jeść dla zaspokojenia głodu , a nie dla zadowolenia mamy.     Przekupywanie dziecka Można je wykorzystać w trudnych sytuacjach (np. u lekarza). Ale dziecko to nie zwierzątko, które trzeba kusić: „Jak ładnie pójdziesz do sklepu, kupię Ci lizaka”. Powiedz raczej: „Jeśli szybko dojdziemy, będzie czas, byś sam wybrał bułeczki i policzymy je”.  ...