Warunki niezbędne dla rozwoju dziecka – co to właściwie takiego? Na pewno nie jest to góra „rozwijających” zabawek czy zajęcia rytmiki dla niemowląt. To coś o wiele prostszego. Poznaj „złotą piątkę”:
Według psychologów, im więcej miłości dostanie niemowlę, szczególnie w pierwszych miesiącach życia, tym bardziej będzie pewne siebie w przyszłości. A to przecież warunek wielu sukcesów. Dlaczego tak się dzieje? Kiedy dziecko wie, że bez względu na wszystko jest akceptowane i otaczane miłością, nie boi się podejmować wyzwań. Dlatego nie szczędź dziecku czułości. To ważne także dlatego, że twoja bliskość i dotyk stymulują układ nerwowy niemowlęcia (przeczytaj, czemu niemowlę koniecznie potrzebuje dotyku).
Już kilkumiesięczne dzieci potrafią pokazać, czego potrzebują, a kiedy już to dostaną, nie posiadają się z radości. W takich chwilach rośnie w nich świadomość tego, że są panami samych siebie. Nie bój się, że spełniając drobne zachcianki dziecka, rozpieścisz go. Dla rozwoju niemowlęcia nie dyscyplina jest ważna, ale budowanie w nim poczucia własnej wartości.
Sprawdź, jak w prosty sposób pokazać niemowlęciu, że go kochasz
Dziecko powinno dotykać twoich okularów, głaskać kocie futerko, chlapać wodą, jeść rękami, brykać na czworakach po całym mieszkaniu i w nieskończoność upuszczać łyżeczkę. Powinno mieć możliwość pełzania, raczkowania, wspinania się przy meblach. Właśnie w takich chwilach się uczy i poznaje swoje możliwości. Choć czasem wydaje ci się, że niemowlę z czymś sobie nie poradzi (np. z samodzielnym jedzeniem), powstrzymaj pokusę, aby wyręczać go we wszystkim.
Badacze udowodnili, że dla rozwoju mowy najważniejszy jest 1. rok życia. Aby dziecko w kolejnych latach mówiło i rozumiało tyle, ile powinno, już w niemowlęctwie mów do niego jak najwięcej, najlepiej patrząc mu przy tym prosto w oczy. Nie wiesz, co mówić? Wszystko, co przyniesie ślina na język. Opisuj , jak smakują lody, opowiadaj o tym, co dzieje się za oknem, informuj go, co właśnie teraz robisz. Używaj normalnego języka, takiego, jakim posługujesz się w rozmowie z dorosłymi. W ten sposób wzbogacasz wyobraźnię i słownictwo dziecka.
Nauka mówienia w 1. roku życia – poznaj wskazówki specjalistów
Dziecko jeszcze przed porodem umie odnaleźć powtarzalny rytm: bicie serca, maminy oddech, melodię słów. To daje mu poczucie bezpieczeństwa. Po porodzie także wybiera z chaosu informacji to, co się powtarza. Rutyna pozwala niemowlęciu przewidywać przyszłość i ułatwia mu naukę. Poznaj codzienne rytuały, które ułatwią opiekę nad niemowlęciem.
Dla noworodka, mimo że łącząca go z tobą pępowina została już przecięta, ty i on nadal jesteście jednością. Nowe teorie rozwoju dziecka mówią nawet o tym, że po narodzinach dla zdrowego rozwoju niemowlę potrzebuje jeszcze „czwartego trymestru” – niejako przedłużenia ciąży, podczas którego będzie miało zapewniony częsty kontakt fizyczny z mamą i dużo czułości. Kontakt z mamą skóra do skóry Najważniejszym zmysłem dla noworodka nie jest wzrok, ale dotyk . To właśnie dzięki niemu poznaje mamę – dlatego według zaleceń okołoporodowych, które obowiązują w Polsce od kilku lat, dziecko tuż po narodzinach (jeśli jego stan zdrowia na to pozwala) nie powinno być zabierane na ważenie czy mierzenie, ale położone na brzuchu mamy, tak aby mogło jak największą powierzchnią ciała stykać się z jej skórą. Taki kontakt „skóra do skóry” nie powinien być przerywany przez lekarzy przynajmniej przez 2 godziny. Czułe i spokojne powitanie na świecie jest ważne. Dzięki niemu zmęczony i przestraszony noworodek zapoznaje się z zapachem mamy (to jedno z jego pierwszych doznań zmysłowych), wsłuchuje się w znajomy jeszcze z życia płodowego rytm bicia jej serca i oswaja z nowym otoczeniem. Przytulanie jest ważne dla i dziecka, i rodziców O częstym przytulaniu warto także pamiętać już poza salą porodową, bo jest ono korzystne i dla rodziców, i dla dziecka. W takich spokojnych chwilach bliskości macie szansę poznawać się coraz lepiej i zacieśniać rodzącą się między wami więź . Wielu mamom kontakt „skóra do skóry” pomaga szybciej przyjść do siebie po porodzie i przezwyciężyć baby blues , dla młodych ojców zaś jest okazją, by lepiej poznać się i oswoić z dzieckiem. O tym natomiast, jak bardzo ważna jest bliskość dla zdrowia dziecka, może świadczyć fakt, że lekarze zalecają przytulanie jako...
Niemowlę płacze, mało śpi, jest stale niespokojne. Boisz się, czy nie jest może nadpobudliwe i czy w przyszłości nie będzie miało ADHD . Jak stwierdzić, czy niemowlę jest tylko niespokojne, czy już nadpobudliwe? I kiedy z nadpobudliwym niemowlęciem trzeba iść do specjalisty? Dlaczego niemowlę jest nadpobudliwe? Jest kilka przyczyn niespokojnego zachowania dziecka w pierwszych 3 miesiącach życia: 1. Skomplikowany poród , w czasie którego dziecko przeżyło bardzo silny stres. 2. Przyjmowane przez ciebie leki podczas ciąży lub porodu. 3. Genetyczna skłonność do nadpobudliwości. Jeśli przyczyną nadpobudliwości jest silny stres lub przyjmowanie leków, niemowlę może mieć początkowo większe problemy z przystosowaniem się do nowych warunków życia. Zwykle najpierw jest nadmiernie spokojne, a dopiero po kilku dniach staje się nadpobudliwe. Nadpobudliwe niemowlę wciąż płacze Nadpobudliwe niemowlę jest niespokojne, dużo krzyczy, trudno je uspokoić. Często miewa wahania apetytu (raz chce bardzo dużo jeść, innym razem odmawia posiłku). Może mieć też problemy ze ssaniem piersi. Nerwowo kręci główką w prawo i lewo. Choć każde dziecko ma ma inny apetyt na sen (to, ile snu potrzebuje dziecko , zależy od jego organizmu), to nadpobudliwe niemowlę śpi mniej niż inne niemowlęta. Jest szczególnie wrażliwe na nadmiar bodźców, reaguje na nie trudnym do utulenia płaczem. Niektóre nadpobudliwe niemowlęta nie chcą, by brać je na ręce, prężą się i odwracają, gdy mama próbuje je przytulić. Inne domagają się, by przez cały dzień nosić je w objęciach. Położone do łóżeczka natychmiast płaczą. Gdy nadpobudliwe niemowlę uczy się chodzić, „pędzi” i częściej ulega różnego typu urazom. Jak pomóc nadpobudliwemu niemowlęciu Rodzice nadpobudliwych niemowląt często nie wiedzą, jak z nimi...
O rozwoju niemowlęcia , w tym rozwoju mowy , rozmawiamy z dr Małgorzatą Dąbrowską, psychologiem wczesnej integracji. O rozwoju niemowlaka mówi się, że jest to rozwój psychoruchowy, co oznacza, że rozwój fizyczny i rozwój psychiczny są tak ze sobą zintegrowane, że nie da się ich oddzielić od siebie. Co to oznacza w praktyce? Najpierw dziecko rozwija koordynację ruchową w tak zwanej dużej motoryce – czyli synchronizuje ruchy dużych części ciała: głowy rąk, tułowia i nóg. Dzięki temu może poczuć, że jest jedną, spójną istotą. Potem, te doświadczenia, które zdobywa w planowaniu ruchowym w dużej motoryce, przenosi na planowanie ruchowe w małej motoryce – zaczyna manipulować przedmiotami, a potem artykułować mowę. Dzieci, które miały jakiś kłopot, nawet dyskretny, z rozwojem dużej motoryki, mogą w przyszłości mieć jeszcze inne problemy. Dlatego dobrze jest je obserwować... Zobacz też: Wzmożone napięcie mięśniowe u niemowląt A jakie to mogą być problemy? Bywa tak, że dziecko zaczyna chodzić o czasie i wszystko wydaje się być w porządku, ale okazuje się na przykład, że mowa rozwija się bardzo wolno, mimo że maluch wszystko rozumie. Późno pojawiają się pierwsze sylaby lub pierwsze słowa i są bardzo niewyraźne. Gdy rozmawia się z rodzicami o tych problemach, często okazuje się, że w wczesnym okresie życia dziecko miało jakieś kłopoty z dużą motoryką – np. nie umiało się podpierać rączkami gdy leżało na brzuszku, długo nie siadało albo wcale nie raczkowało, tymczasem tego typu umiejętności są właśnie odpowiedzialne za rozwój planowania ruchowego w pierwszym okresie życia. Polecamy: Dlaczego należy kłaść niemowlaka na brzuchu? K ilka pierwszych miesięcy po przyjściu dziecka na świat, to dla rodziców czas niezwykły, ale jednocześnie okres wielu niepokojów o to, czy rozwój malucha przebiega...
