Wykorzystaj urlop macierzyński

p.p1 {margin: 0.0px 0.0px 0.0px 0.0px; line-height: 17.0px; font: 14.0px 'Helvetica Neue'; color: #1b1e21; -webkit-text-stroke: #1b1e21} span.s1 {font-kerning: none} Za każdym razem, gdy całuję moje dzieci w główkę, czuję, że zalewa mnie fala ciepła. To uczucie znane z pewnością wszystkim mamom. Okazuje się, że gdy całujesz swoje maleństwo, zachodzi szereg reakcji chemicznych, dzięki którym uwalniają się hormony wpływające na to, co odczuwamy w tej konkretniej chwili, a w twoim mózgu uaktywniają się rejony odpowiadające za pozytywne uczucia. Hormony miłości i przywiązania Na fotografii opublikowanej przez fejsbukowy profil ChannelMum.com widzimy, które rejony mózgu mamy i dziecka uaktywniają się podczas pocałunku w czoło. Na zdjęciu widać neurobiolog prof. Rebeccę Saxe z Massachusetts Institute of Technology  (od lat zajmującą się naukowo badaniem działania mózgu) całującą swojego dwumiesięcznego syna Percy'ego. To ponoć pierwszy w historii obraz rezonansu magnetycznego, który ukazuje więź łączącą matkę i jej dziecko.  Jakie hormony uaktywniają się w takiej chwili? oksytocyna - często nazywana "hormonem miłości", ponieważ stymuluje uczucia czułości i przywiązania. dopamina – aktywuje w mózgu system nagrody, sprawia, że czujemy się dobrze wazopresyna – hormon, który odpowiada za więzi mamy i dziecka (ale nie tylko, bo wiąże też partnerów) serotonina - wpływa na dobry nastrój. Najsilniejsza więź na świecie Niezwykła więź, która łączy mamę z dzieckiem, to najmocniejszy związek, jaki zna ludzkość. Ta miłość to najważniejsza część świata maluszka. Daje mu poczucie bezpieczeństwa, a w przyszłości pomoże tworzyć ciepłe związki z innymi. Szalejące po porodzie w organizmie mamy hormony czynią ją szczególnie podatną na „zakochanie”. Wysoki poziom...

Jeżeli pierwszy raz masz do czynienia z noworodkiem, możesz czuć się jak Sherlock Holmes w trakcie śledztwa. Jedno malutkie dziecko i niewiadomych! Z początku będzie ci trudno je zrozumieć. Ale z każdym dniem, gdy przybędzie kolejnych obserwacji, poczujesz, że zaczynasz panować nad sytuacją. Od kiedy noworodek widzi? To jedno z pytań, które zadaje sobie większość rodziców. Odpowiedź na nie jest prosta. Dziecko przychodzi na świat, widząc, ponieważ zmysł wzroku rozwija się już w życiu płodowym. W brzuchu płód przyzwyczaja się do półmroku, więc tuż po narodzinach noworodek może źle reagować na ostre światło, zwłaszcza gdy pojawia się raptownie - np. ktoś nagle zapala mocną lampę. Wzrok noworodka jest idealnie dostosowany do jego potrzeb. Dziecko w oddali dostrzega tylko plamy. Takie ograniczenie pola widzenia jest korzystne dla delikatnego systemu nerwowego, który chroni noworodka przed nadmiarem wrażeń. Mimo to każde nowo narodzone dziecko umie skupić wzrok na przedmiocie lub osobie, która pojawia się w odległości 25–30 cm od jego oczu. Tam zwykle znajduje się twarz pochylonej nad nim mamy. Tuż po narodzinach, mimo zmęczenia trudami pokonywania drogi na świat, noworodek nie zasypia, ale próbuje „zapatrzeć się” w swoją mamę. Umożliwienie mu tego w pierwszej godzinie życia służy m.in. nawiązaniu więzi uczuciowej. Jeśli narodzinom dziecka towarzyszy tata, dziecko ma szansę „zapatrzeć się” również w niego. Sześć odmian płaczu noworodka O swoich potrzebach nowo narodzone dziecko daje znać płacząc lub nie. Krzyczy, gdy jest mu źle i szuka pomocy. Dziecko może płakać, kiedy: jest mu potrzebna zmiana pieluszki , chce jeść, przytulić się, jest mu zimno. Stwierdzono, że płacz noworodka różni się w zależności od przyczyny. Inaczej brzmi, gdy dziecko jest głodne, inaczej kiedy chce pić, spać, jeżeli jest mu...

Naukowcy z Uniwersytetu Warwick w Wielkiej Brytanii przeprowadzani badanie na 8700 niemowlętach z różnych krajów. Czy dzieci zawsze płaczą tak samo? Gdy noworodek płacze Badanie wykazało, że niemowlaki w ciągu pierwszych sześciu tygodni życia płaczą średnio 117-133 minuty. Niemowlęta w 12. tygodniu życia płaczą już tylko 68 minut dziennie. Intensywność i częstotliwość płaczu różni się w zależności od kraju, w jakim wychowują się dzieci. Okazuje się, że w Danii niemowlęta płaczą mniej niż maluchy w innych krajach. Według autorów badania opublikowanego na łamach "Journal of Pediatrics" Duńczycy są jednym z najszczęśliwszych narodów na świecie, a duńskie niemowlęta płaczą mniej od innych, bo duński model rodzicielstwa różni się od tego praktykowanego w innych krajach. Duńczykom daleko do modelu rodzica-helikoptera , który krąży nad dzieckiem i wykazuje nadmierną troskę. Duńscy rodzice dają dzieciom wiele swobody. Jednym z przykładów jest pora snu czy drzemki niemowlaka – Duńczycy, zamiast kłaść dziecko do łóżeczka i zerkać co chwilę, czy przypadkiem się nie obudziło, kładą niemowlęta do wózków i pozwalają im spać na świeżym powietrzu, np. podczas spaceru. Badacze podkreślają, że na częstotliwość płaczu dziecka mogą mieć wpływ sytuacja socjoekonomiczna rodziców, genetyka czy przebieg ciąży , nie tylko pochodzenie i kraj, w którym maluchy są wychowywane. Zgadzacie się, że kraj, w którym wychowuje się dziecko, może mieć wpływ na częstotliwość płaczu maluszka? Jak często płakały wasze dzieci? Zobacz także: Ratunku! Co robić, kiedy niemowlę płacze? Źródło: rynekzdrowia.pl, irishtimes.com