Pierwszy trening malca

Co robić, by aktywnie wykorzystać wolny czas z dzieckiem? Na początek możemy zacząć od wspólnego spaceru po okolicy. Może są w okolicy ciekawe parki, a może mieszkacie blisko lasu? Podczas takiej wędrówki możemy razem z dzieckiem poznawać przyrodę. Zabierzmy ze sobą piłkę, będzie okazja, by pograć. A może przypomnimy sobie zabawy z dzieciństwa ? Oprócz wspólnych pieszych wycieczek, możemy również się wybrać na wycieczkę rowerową. Starsze dzieci pewnie chętnie pójdą z nami na rolki czy rower. Lato i wakacje, to czas wspólnych wypadów na basen, czy jezioro. Nauczmy dzieci pływać. Pływanie kształtuje sylwetkę i doskonale zapobiega wadom postawy. Do aktywności fizycznej zachęca Strefa Zdrowia Muszynianki -  projekt edukacyjny, który wskazuje zdrowe nawyki żywieniowe, dba o aktywność fizyczną dzieci i młodzieży.   Efektem rodzinnych aktywności będzie zaszczepienie w dziecku zamiłowania do sportu , który nie tylko poprawia nasze zdrowie i kondycję fizyczną, lecz także pozytywnie wpływa także na nasz układ odpornościowy. Poza tym uczy konsekwencji w dążeniu do celu oraz umiejętności pracy w grupie. Jak zachęcić dziecko do aktywności fizycznej? Od czego zacząć aby zachęcić dziecko do aktywności fizycznej? na przykład od kupienia mu sportowych gadżetów : na przykład skakanki, piłek czy rolek. Zamiast wspólnego oglądania telewizora, wybierzmy spacer, zamiast jeździć windą, idźmy schodami. Jeśli to możliwe i bezpieczne chodźmy z dzieckiem pieszo do przedszkola, czy szkoły. Dobrze byśmy mieli spróbujmy zrobić to w weekend. Kiedy zacząć przygodę dziecka ze sportem? Wdrażać do sportowego i aktywnego stylu życia możemy już pomału dwu- czy trzylatka. Nie zmuszajmy dziecka do sportu na siłę, to powinna być dla niego radość i przyjemność . Nie chcemy go przecież zniechęcić. W wieku pięciu lat ciało dziecka jest już lepiej...

Dla wielu maluszków to niezbyt miłe przeżycie – głównie ze względu na wodę lejącą się po buzi i do oczu. Dziecko musi mieć zamknięte powieki, a zatem nie ma kontroli nad tym, co się dzieje. Dlatego większość maluchów przy próbach mycia włosów protestuje. Jeśli Twój maluch też do nich należy, nie zmuszaj go. Nic się nie stanie, jeżeli na jakiś czas zrezygnujesz z mycia włosów i poprzestaniesz na czesaniu ich mokrym grzebykiem (włosy maluszków nie przetłuszczają się tak jak dorosłych). W tym czasie przyzwyczajaj dziecko do wody. Zamień kąpiel w zabawę – wrzuć do wanny kolorowe zabawki albo choćby kuchenny lejek, plastikowe miseczki. Jest szansa, że zajęty nimi maluch nie zareaguje, gdy „przypadkiem” delikatnie polejesz mu główkę. Umyjcie włosy lali, a Ty mów, co robicie: „A teraz namydlimy lali włoski, a potem spłuczemy wodą”. W ciągu dnia bawcie się w wizytę u fryzjera – posadź malca przed lustrem i udawaj fryzjerkę, a później zamieńcie się rolami. Spróbujcie wykąpać się wspólnie – niech dziecko polewa wodą Twoje włosy – maluchy w tym wieku uwielbiają naśladować zachowania dorosłych. Kiedy najgorszy strach już minie, zadbaj, by mycie włosów mogło kojarzyć się tylko z przyjemnymi doznaniami. Osłoń buzię i oczka dziecka przed wodą – pomocne może być ceratowe kółeczko zakładane na główkę albo... dłonie taty tworzące bezpieczny daszek nad czołem. Spróbuj ułożyć malca w pozycji półleżącej, tak by woda z szamponem spływała do tyłu, nie na buzię. Zaraz po umyciu włosków wytrzyj ręcznikiem resztki wody, by nie dostała się do oczu. Jeśli malec boi się prysznica, spłukuj szampon wodą z kubeczka lub innej zabawki. Potem wytrzyj włoski i delikatnie rozczesz, przytrzymując dłuższe pasma tuż przy skórze, by nie ciągnąć. Żeby było miło Czasem maluch potrzebuje trochę więcej...

Nawet trzeba. Ważne tylko, by robić to przystępnie, z taktem i wielką miłością. Zdaniem psychologów o niektórych trudniejszych stronach życia warto rozmawiać już z przedszkolakiem. I to nie tylko wtedy, gdy dziecko na własnej skórze doświadcza przykrych przeżyć. Nawet maluch bez żadnych poważniejszych trosk nie powinien być trzymany pod kloszem. Umiejętnie przygotowany na zderzenie ze skomplikowanym światem dorosłych łatwiej sobie potem w nim radzi. Zły dotyk W Polsce rocznie jest wykorzystywanych seksualnie blisko 10 tysięcy dzieci. Sprawcami nadużyć zwykle są osoby dobrze dziecku znane, np. sąsiad czy wujek. Dzieci na ogół nikomu nie mówią o swojej krzywdzie. Czują się winne i zawstydzone, że ktoś dotykał ich intymnych części ciała, nakłaniał do pieszczot czy pokazywał nieprzyzwoite filmy. Boją się, że wyjawiając prawdę, narażą się na gniew opiekunów. Ważne więc, by już dwulatek wiedział, że na takie przykre i krępujące zachowania dorosłych wcale nie musi się godzić. Jak o tym mówić? Maluchowi najlepiej narysuj postać dziecka i wskazując na intymne okolice ciała tej postaci, wyjaśnij: „Tego miejsca nikt nie powinien oglądać ani dotykać. Może to tylko robić mama lub tata (czy ktoś inny, kto stale zajmuje się dzieckiem), np. gdy sadzają cię na nocnik albo myją”. Kilkulatkowi możesz już wytłumaczyć więcej: „Zły dotyk to taki, gdy dorosłemu zależy na tym, by nikt o tym nie wiedział. Czujesz się wtedy nieprzyjemnie, nie wolno na to pozwolić. Jeśli ktoś tak się wobec ciebie zachowa, od razu o wszystkim mi powiedz”. Koniecznie naucz też dziecko mówienia: „Tak nie wolno!”, „Nie zgadzam się!”. Wtedy będzie potrafiło przełamać lęk i zaprotestować, gdy ktoś naruszy jego intymność. Pijący rodzic W domach, gdzie jedno z rodziców nadużywa alkoholu, o tym bolesnym problemie często w...