
O wiele częściej u niemowląt biegunkę powodują np. wirusy albo bakterie. Kilka luźniejszych kupek u dziecka na szczęście nie oznacza jeszcze biegunki (dzieci karmione wyłącznie piersią mogą brudzić nawet kilkanaście pieluch dziennie i nie ma w tym nic niepokojącego). O biegunce mówimy dopiero, jeśli z dnia na dzień ilość pełnych pieluszek wyraźnie się zwiększa, kupki są wodniste, mają charakterystyczny, kwaśny zapach. Mogą też pojawić się w nich śluz albo niteczki krwi. Dolegliwościom zwykle towarzyszy ból brzucha i gorączka. Jakie są przyczyny biegunek?
Biegunka wirusowa
Zwykle sprawcami kłopotów są rotawirusy i adenowirusy. Maluszek łatwo może się nimi zarazić drogą wziewną albo pokarmową.
Objawy: Tego typu biegunka zwykle przebiega gwałtownie, z gorączką i wymiotami. Zwykle ustępuje sama, mniej więcej po tygodniu
Leczenie: Z pediatrą skontaktuj się jak najszybciej, zwłaszcza jeśli chory malec nie skończył jeszcze pół roku – u tak małych dzieci najłatwiej o odwodnienie. Lekarz może zadecydować o skierowaniu malucha do szpitala. Czasami konieczne jest podanie kroplówki.
Dieta: Przede wszystkim – ta zasada jest ważna podczas leczenia każdego typu biegunki! – podawaj malcowi picie. Najlepsza będzie chłodna, niegazowana woda mineralna z rozpuszczonymi elektrolitami. Maluch może też dostawać herbatki ziołowe, np. z mięty, kopru włoskiego, rumianku lub z suszonych jagód. Gdy nie chce pić albo wymiotuje, podawaj mu picie w małych ilościach (po 1–2 łyżeczki), ale za to często. Im młodsze jest chore dziecko, tym większe ryzyko odwodnienia (jego objawy znajdziesz w ramce obok).
Uwaga! Biegunce wywołanej przez rotawirusy możesz zapobiec, podając dziecku szczepionkę. Szczepienie najlepiej rozpocząć, gdy malec skończy sześć tygodni. Cały cykl szczepienia (w zależności od szczepionki dziecko dostaje dwie lub trzy dawki) trzeba jednak zakończyć przed 26. tygodniem życia malca.
Biegunka bakteryjna
Sprzyja jej brak higieny (np. zbyt wczesne zrezygnowanie z wyparzania butelek) albo podawanie malcowi nieświeżego jedzenia, np. niedopitych resztek mleka.
Objawy: Pierwsze sygnały pojawiają się dzień lub dwa po zjedzeniu podejrzanego jedzenia. Malca boli mocno brzuszek, pojawiają się wymioty i wysoka gorączka. Kupki mają kwaśny zapach, często pojawia się w nich ropa albo krew.
Leczenie: Tu także pomocne będzie podawanie probiotyków. Pediatra może zlecić badanie kału, aby wykryć bakterie, które wywołały biegunkę. Może przepisać antybiotyk lub zdecydować o pozostawieniu dziecka w szpitalu.
Dieta: Podczas choroby maluch nie powinien pić soków i słodkich napojów – fermentujący cukier nasila biegunkę.
Uwaga! Nie podawaj małemu dziecku preparatów zmniejszających perystaltykę jelit i hamujących biegunkę (np. Stoperan, Loperamid). Razem z kupkami maluch wydala toksyny.
Zobacz także: Dieta dziecka przy biegunce

Biegunka to sposób, w jaki organizm próbuje się pozbyć toksyn i drobnoustrojów. Może być groźna, bo robiąc rzadkie kupy dziecko traci także wodę i sole mineralne, co może prowadzić do niebezpiecznego, a czasem nawet zagrażającego życiu odwodnienia . Przyczyny biegunki Biegunka może mieć wiele przyczyn. Główne to: - Infekcja wirusowa lub bakteryjna. Przyczyną bardzo ciężkich biegunek są najczęściej rotawirusy . - Alergia pokarmowa . Mogą ją mmieć także niemowlęta karmione piersią. - Błędy dietetyczne . W przypadku niemowląt chodzi najczęściej o nadmiar soków owocowych. - Nietolerancja pokarmowa . Najczęściej chodzi o gluten lub laktozę. Rzadsze kupy mogą pojawić się także podczas kuracji antybiotykiem lub innymi lekami, zdarza się, że towarzyszą ząbkowaniu lub różnym chorobom (np. zapaleniu ucha albo zakażeniom układu moczowego ). Objawy biegunki Biegunkę diagnozuje się wówczas, gdy: Dziecko robi więcej niż trzy płynne kupy w ciągu dnia. Kupa dziecka (nawet tylko jedna) zawiera śluz albo krew. Kupa karmionego piersią dziecka jest bardziej obfita i wodnista niż zazwyczaj, ma wyjątkowo przykry, kwaśny zapach. Dziecko, które ma biegunkę, źle się czuje, nie ma apetytu, nie chce pić, jest apatyczne albo nienaturalnie pobudzone. Może także mieć podwyższoną temperaturę. Kiedy biegunka wymaga kontaktu z lekarzem? Skontaktuj się z pediatrą, jeśli: Dziecko ma mniej niż sześć miesięcy . W przypadku małych niemowląt bardzo szybko może dojść do odwodnienia, dlatego zrób to natychmiast. Objawy biegunki nie mijają w ciągu kilku godzin (nawet jeśli dziecko ma więcej niż sześć miesięcy). Biegunka się...

Biegunka u dziecka jest niebezpieczna, bo wraz z luźnymi kupkami maluch traci dużo płynów, a przy tym cennych składników mineralnych. Z tego względu odpowiednia dieta przy biegunce ma ogromne znaczenie dla procesu szybkiego zdrowienia. To od niej w dużej mierze zależy, czy dziecko się nie odwodni oraz czy jego organizm otrzyma wystarczającą ilość energii do zwalczenia infekcji i towarzyszącej jej biegunki. Biegunka świadczy o tym, że układ pokarmowy nie pracuje prawidłowo, warto więc zastosować żywienie, które dodatkowo go nie obciąży. Z tego względu przy rozwolnieniu stosuje się dietę lekkostrawną i podaje wyłącznie pokarmy, które dostarczają energii, nawadniają i uzupełniają utracone sole mineralne, a przy tym działają zapierająco. Ważnym składnikiem diety przy biegunce powinien być błonnik pokarmowy, który ułatwi zatrzymywanie wody w organizmie. A najważniejsze jest odpowiednie nawadnianie dziecka, czyli częste podawanie niezbyt dużych porcji napojów – najlepiej wody. Wyjaśniamy, jakie produkty, potrawy i napoje spełniają te kryteria i powinny znaleźć się w diecie dziecka z biegunką. Dieta przy biegunce u dziecka – jaka jest najlepsza? Najlepsza dieta przy biegunce u dziecka to tzw. dieta BRAT (skrót od: banana, rice, aple, toasts, czyli banany, ryż, jabłka i suchary): B – banany, jak najmniej dojrzałe, mogą być wręcz jeszcze zielone, R – ryż gotowany, kleik ryżowy – gotowane na wodzie, wafle ryżowe, A – jabłka, ale wyłącznie poddane obróbce termicznej – gotowane lub pieczone, najlepiej w postaci musu, T – sucharki, lekko czerstwe tosty pszenne, białe pieczywo, lekko czerstwe biszkopty, dobrze ugotowany makaron pszenny, gotowana na wodzie kasza manna. Składniki diety BRAT mają działanie zapierające, czyli sprawiają, że stolec jest bardziej odwodniony. To bardzo pożądany...

Biegunka rotawirusowa jest często też nazywana grypą żołądkową, ze względu na swoje dodatkowe objawy: gorączka, nagłe osłabienie, wymioty. Sprawdź, co musisz wiedzieć, żeby ją skutecznie leczyć, łagodzić jej objawy i – co równie ważne – żeby ustrzec przed nią dziecko. Jak dochodzi do grypy żołądkowej? Rotawirusy przenoszą się drogą kropelkową, czyli dokładnie w taki sam sposób jak jak np. wirus przeziębienia, kataru czy grypy. Do zarażenia wystarczy, że chory kichnie np. w autobusie albo że twoje dziecko weźmie do buzi zabawkę, na której znajdzie się kropelka śliny zawierającej rotawirusy. Zarazki dostają się do jelita cienkiego, wnikają w błonę śluzową i tam namnażają się bardzo szybko. Zaledwie w ciągu doby z 10 wirusów powstają biliony! Po czym poznać, że to rotawirusy, a nie zatrucie pokarmowe? Typowym objawem biegunki rotawirusowej są wodniste, „strzelające” kupki, o charakterystycznym kwaśnym zapachu. To tzw. ostra biegunka – o gwałtownym przebiegu, łatwo prowadząca do odwodnienia. Poza tym dziecko: źle się czuje, jest osłabione, apatyczne może mieć gorączkę: od lekkiej po bardzo wysoką wymiotuje ma bóle brzucha często dodatkowo katar. Czytaj także: Jak nie dopuścić do odwodnienia u dziecka ? Czy podczas biegunki rotawirusowej konieczny jest pobyt w szpitalu? Nie zawsze. Jeśli dziecko ma więcej niż pół roku, a biegunka rotawirusowa jest niewielka (niska gorączka), spróbuj go leczyć w domu. Jest szansa, że dziecko samo da sobie radę z rotawirusami, choć potrwa to kilka dni. W tym czasie nie wolno dopuścić do odwodnienia. Dlatego dziecko powinno dużo pić: np. twoje mleko, wodę, herbatkę ziołową. Jeśli wymiotuje, podawaj mu picie małymi porcjami (2-3 łyżeczki), ale za to bardzo często: co 5-10 minut. Uzupełniaj też elektrolity. Jeśli po dwóch dniach nie...