Drgawki. Jak postępować gdy wystąpią u dziecka?

Ataki padaczki mogą mieć różny przebieg, nie zawsze są to drgawki i utrata przytomności. Wszystko zależy od rodzaju epilepsji, na którą cierpi chory. Napadem padaczkowym mogą być np. nagłe i gwałtowne symetryczne ruchy rąk albo chwilowa utrata kontaktu z otoczeniem, przypominająca zamyślenie się. Najważniejsze to wiedzieć, jak udzielić pierwszej pomocy podczas ataku padaczki, tak aby chory nie ucierpiał. Atak padaczki Charakterystycznym objawem epilepsji są ataki padaczki, które zazwyczaj trwają od kilku sekund do ok. 3 minut. Widok chorego, który doświadcza napadu padaczkowego, jest niepokojący, ponieważ najczęściej towarzyszą mu: drgawki sztywnienie ciała utrata przytomności zasinienie toczenie piany z ust przygryzanie języka bezwiedne oddawanie moczu. Inne rodzaje epilepsji mogą jednak objawiać się zupełnie inaczej. Jednak takie duże ataki padaczki wymagają umiejętnego udzielania pomocy, by chory nie doznał urazu mózgu, uderzając głową o twarde podłoże, a także dlatego, że podczas napadu może dojść do zatrzymania oddychania. Padaczka: pierwsza pomoc Jeśli jesteś świadkiem ataku padaczki, przede wszystkim: zachowaj spokój, zabezpiecz otoczenie tak, by choremu nic się nie stało, ułóż chorego w bezpiecznej pozycji, najlepiej na boku, podłóż coś miękkiego pod głowę, kontroluj oddech chorego, nie przytrzymuj siłą kończyn, nie otwieraj szczęk i nie wkładaj niczego do ust chorego, rozluźnij ubranie w okolicy szyi, bu ułatwić oddychanie, zostań do czasu odzyskania świadomości, jeśli atak się przedłuża (ponad 3 minuty) lub wystąpi kolejny w ciągu godziny, wezwij pogotowie . Pierwsza pomoc podczas ataku padaczki Ważne: Po napadzie padaczki chory jest zmęczony, zdezorientowany, senny, odczuwa ból mięśni i głowy. Miewa zaburzenia mowy. Okres ponapadowy trwa od kilku minut do kilku...

Gorączka to zwiększenie temperatury ciała, które pojawia się, gdy organizm próbuje się bronić m.in. przed atakiem bakterii, wirusów. O gorączce mówimy wtedy, gdy termometr wskazuje temperaturę powyżej 38°C. Gorączka czy stan podgorączkowy? Jeśli dziecko ma temperaturę 37,5-38 stopni C to znaczy, że ma stan podgorączkowy. Jeśli dziecko ma temperaturę wyższą niż 38 stopni C, to znaczy, że dziecko ma gorączkę. Pamiętaj jednak, że jeśli mierzysz dziecku temperaturę w pupie lub w uchu, to od pomiaru odejmij 0,5 stopnia C. Jeśli temperatura ciała niemowlęcia (zmierzona w pupie lub uchu) wynosi 38 stopni C, to znaczy, że dziecko ma naprawdę 37,5 stopnia C. Przyczyny gorączki u dziecka Gorączka pojawia się jako objaw obronnej reakcji organizmu na stan chorobowy. Organizm podwyższa swoją temperaturę, bo w takich warunkach zwiększa się skuteczność mechanizmów obronnych organizmu m.in. wytwarzanie przeciwciał. Dlatego tak ważne jest, by nie podawać leków przeciwgorączkowych zbyt wcześnie. Stan gorączkowy może być spowodowany: infekcją bakteryjną, infekcją wirusową, pasożytami, choroba autoimmunologiczną, reakcją alergiczną, odczynem zapalnym, nowotworem. Jaki lek na gorączkę u dziecka? Na wszelki wypadek w domowej apteczce zawsze powinnas miec lek na zbicie gorączki . Możesz podać dziecku: paracetamol (np. Panadol, Apap, Paracetamol, Calpol) - jest bezpieczny już u najmłodszych dzieci; ibuprofen (np. Ibufen, Ibum, Nurofen) - można go stosować u starszych dzieci (powyżej 3. miesiąca życia). Uwaga! Nie podawaj dziecku pyralginy, aspiryny i polopiryny! Lek można podać w formie syropu lub czopka. Bardzo ważne jest dawkowanie, które zależy od wagi dziecka, a nie jego wieku (niezbędne informacje znajdziesz na opakowaniu leku). Istotne jest także nieprzekraczanie dziennej dawki leku. Warto wspomóc się dodatkowo ...

Zdarza się, że rodzice odmawiają szczepień, gdyż boją się niepożądanych odczynów poszczepiennych. W bardzo potocznej opinii są one utożsamiane z poważnymi powikłaniami, zagrażającymi zdrowiu dziecka. To w żaden sposób nie odpowiada stanowi faktycznemu opartemu na wiedzy medycznej i badaniach naukowych. Wyjaśniamy co to są NOP, jak je odróżnić od zwykłej reakcji po szczepieniu, a także, kiedy są niebezpieczne i co wtedy robić. Niepożądane odczyny poszczepienne: co to są NOP łagodne objawy poszczepienne poważne objawy NOP NOP po szczepionce MMR postępowanie w przypadku NOP zgłoszenie NOP zapobieganie NOP czytanie ulotek   Co to są niepożądane odczyny poszczepienne (NOP)? Niepożądane odczyny poszczepienne (NOP od ang. adverse event following immunization – AEFI) to reakcje organizmu, które mogą pojawić się po każdym szczepieniu. Mogą być one spowodowane samą szczepionką, niewłaściwym jej podaniem lub nietypową reakcją układu odpornościowego dziecka, której wcześniej nie da się przewidzieć. Ale zaliczamy do nich także przypadkowo występujące objawy zaburzenia zdrowia występujące w tym samym czasie co szczepienie. Za niepożądany odczyn poszczepienny może być uznana każda reakcja organizmu, która pojawi się w czasie do  4 tygodni od  podania szczepionki, a w przypadku szczepionki przeciw gruźlicy (BCG) – w ciągu 12 miesięcy od jej podania. W przypadku znakomitej większości szczepień nie występują żadne działania uboczne, a jeśli się pojawią jakieś niepożądane objawy poszczepienne, utrzymują się do  3-4 dni,  są lekkie i przemijające. Zdarza się, że reakcja występująca po szczepieniu nie jest niepożądanym odczynem poszczepiennym, tylko zwykłą fizjologiczną reakcją po szczepieniu, która ma prawo się wydarzyć. Dobrym przykładem jest zmiana w postaci...