Sepsa zdarza się rzadko, ale może doprowadzić nawet do śmierci dziecka. Jak rozpoznać pierwsze objawy sepsy, kiedy jechać z dzieckiem do lekarza, jakie zrobić badania, a kiedy konieczne jest pojechanie do szpitala – wyjaśnia dr Alicja Karney z Instytutu Matki i Dziecka.
Jeśli dziecko ma gorączkę, która nie obniża się po podaniu leków przeciwgorączkowych albo bardzo słabo się obniża. Dziecko nie chce jeść, pić, zaczyna wymiotować, zmienia się jego zachowanie: robi się bardzo drażliwe, płaczące bez powodu. Cały czas jest jakby rozdrażnione, poirytowane. Najmniejsze dzieci właściwie cały cza ciągle płaczą, jakby coś je bolało.
To normalne, że dziecko, które ma gorączkę, nie chce jeść ani pić. Jednak gdy obniżymy mu temperaturę, to zaczyna być trochę bardziej aktywne, trochę je. Jeśli rozwija się sepsa, nadal nie chce jeść, jest apatyczne.
Zobacz także: Co to jest sepsa? Czy grozi twojemu dziecku?
Jak najszybciej jechać do lekarza, albo od razu prosto do szpitala.
Sepsa rozwija się z infekcji bakteryjnych, np. spowodowanych przez pneumokoki, meningokoki. Najbardziej niebezpieczna jest infekcja meningokokowa. Oczywiście, gdy dziecko jest chore, to nie wiadomo, czy przyczyną są wirusy, czy bakterie. Może o tym świadczyć przebieg infekcji i zachowanie dziecka.
Ja mam taką zasadę: jeśli widzę małe dziecko, które jest chore, a przy tym wyraźnie zachowuje się inaczej niż zwykle przy infekcji (jest ospałe, płaczliwe, nie chce jeść, pić, gorączka słabo mu spada), to zlecam rodzicom wykonanie badań: morfologia, CRP (wskaźnik zapalenia). Podwyższone leukocyty, wysokie CRP – to może wskazywać na to, że mamy do czynienia z infekcją bakteryjną. Warto też zrobić badanie poziomu prokalcytoniny – jej obecność we krwi wskazuje na infekcję bakteryjną.
Zobacz też: Normy wyników badań u dziecka
Konieczne jest jak najszybsze leczenie antybiotykiem. Może to zahamować rozwój bakterii i jej rozprzestrzenienie się do krwi i na cały organizm.
Jeśli stan dziecka nie poprawia się mimo stosowania leków: nadal dziecko jest ospałe, płaczliwe, rozdrażnione, gorączka mu nie spada mimo podawania leków, bardzo boli je głowa, wymiotuje, pojawia się sztywność karku, nietypowa wysypka (małe czerwone grudki wielkości łebka od szpilki) – jak najszybciej trzeba jechać z nim do szpitala na izbę przyjęć. Nie można czekać – bez względu na porę dnia.
Zobacz także: Jak chronić dziecko przed najgorszym rodzajem sepsy
Gorączka u dziecka zazwyczaj nie wymaga wizyty w szpitalu, jednak są sytuacje, kiedy wizyta na SOR-ze jest konieczna. Dotyczy to m.in. noworodków, dzieci z wysoką gorączką, u których doszło do odwodnienia lub pojawiły się wybroczyny albo drgawki gorączkowe. Spis treści: Wysoka gorączka u dziecka - kiedy do szpitala? Drgawki gorączkowe Wybroczyny przy gorączce Gdy dziecko „leje się przez ręce” Kiedy jeszcze trzeba jechać z dzieckiem do szpitala? Wysoka gorączka u dziecka - kiedy do szpitala? O gorączce u dziecka mówimy, kiedy temperatura jego ciała sięga powyżej 38 st. C. Wysoka gorączka to u niemowlęcia powyżej 39°C, u starszego dziecka powyżej 39,5°C. Może być objawem poważnej infekcji bakteryjnej, np. wywołanej bakteriami z grupy pneumokoków lub meningokoków. Zostań z dzieckiem w domu, jeśli: dziecko mimo gorączki dobrze się czuje, je, pije, jest z nim dobry kontakt. Idź do lekarza, jeśli: gorączkuje małe dziecko poniżej 1. roku życia, a także ma inne objawy infekcji: nie chce jeść, ma biegunkę, boli je gardło, infekcja trwa dłużej niż 2-3 dni. Jedź do szpitala, jeśli: wysoką gorączkę ma noworodek oraz niemowlę w pierwszych sześciu miesiącach życia. To też konieczne, jeśli starsze niemowlę i małe dziecko ma gorączkę, której towarzyszą inne niepokojące objawy, jak: odmowa jedzenia i picia wymioty biegunka drgawki gorączkowe apatia duże pobudzenie wybroczyny na skórze . Te objawy są szczególnie niebezpieczne: Drgawki gorączkowe - jedź z dzieckiem do szpitala Jeśli dziecko ma drgawki gorączkowe, podaj mu środek przeciwgorączkowy (paracetamol, ibuprofen) i jedź z nim do szpitala. Wizyta w szpitalu jest konieczna, ponieważ dziecko musi mieć wykonane badania. Przyczyną drgawek może być np. zapalenie opon...
Ani pogotowie ratunkowe w Skierniewicach, ani nocna i świąteczna pomoc lekarska nie przyznawali się do popełnienia błędów. 2,5-letnia Dominika chorowała, rodzice stwierdzili u dziewczynki osłabienie i drgawki, pojechali do szpitala. Dominika została zbadana przez pediatrę: stwierdził przeziębienie, zalecił leki i odesłał dziewczynkę do domu. Następnego dnia wieczorem jej stan się pogorszył. Rodzice w nocy zadzwonili na pogotowie, ale dyspozytor odmówił wysłania karetki. Odmówił też przyjazdu lekarz nocnej pomocy. Stan Dominiki pogarszał się. Po kilku godzinach rodzice znów wezwali pogotowie. Karetka zawiozła dziewczynkę do szpitala w Łodzi, ale tam nie udało się jej uratować. Zmarła. Musisz wiedzieć, jak reagować Sprawa Dominiki nie jest pierwsza, ani nie jest jedyna. Takie sytuacje mogą się powtórzyć. Dyspozytor pogotowia może odmówić przyjazdu karetki, lekarz w szpitalu może odesłać dziecko do domu. Dlatego musisz wiedzieć, jak w takiej sytuacji się zachować, jak reagować, jak rozmawiać z dyspozytorem pogotowia, z lekarzem w szpitalu. (O tym, jak dbać o prawa małego pacjenta, piszemy m.in. w 4/MTJ, możesz kupić tu.) Kiedy i jak wzywać pogotowie Pogotowie możesz wezwać, jeśli dziecko jest chore ciężko chore (np. ma wysoką gorączkę, drgawki, wybroczyny na skórze, traci przytomność), a nie masz możliwości szybko zawieźć je do szpitala. O przyjeździe karetki decyduje dyspozytor. Gdy zadzwonisz, udzielaj jak najdokładniejszych informacji o stanie zdrowia dziecka. Jeśli widzisz, że stan dziecka jest zły, a dyspozytor odmawia wysłania karetki, zażądaj przyjazdu. Za przyjazd karetki pogotowia nie zapłacisz, nawet jeśli okaże się on nieuzasadniony. Kiedy jechać z dzieckiem do szpitala Zdarza się, że lekarz badał dziecko w południe i stwierdził, że jego stan zdrowia jest na...
To była trzecia ciąża pani Marty, w dwóch poprzednich doszło do poronienia. Tym razem miało być inaczej – przez 3 miesiące szczęśliwa para planowała przyszłość z dzieckiem. Problemy zaczęły się w 20. tygodniu ciąży. Pani Marta trafiła do szpitala i już go nie opuściła. Tragedia w szpitalu: zmarła matka i dziecko Pani Marta zaczęła czuć napięcie i ból brzucha, założono jej szew na szyjce macicy. To jednak nie pomogło i kobieta trafiła w końcu na oddział. „Żonę podłączono pod KTG, do monitorowania skurczy. Zdecydowano, że zostanie przewieziona z oddziału patologii ciąży na porodówkę. To był 20. tydzień ciąży. Około godziny 21 zadzwoniła do mnie z porodówki. Mówiła, że za chwilę ma przyjść do niej neonatolog” – opowiada mąż pani Marty w programie „Uwaga! TVN”. Mężczyzna udostępnił też nagrania z rozmów telefonicznych z żoną. Na jednym z nich ciężarna mówiła, że dzieje się z nią coś złego i że bardzo boi się sepsy. Wspominała też o zagrożeniu życia dziecka. „Jestem na bloku i w zależności od tego, czy będą skurcze, będę rodzić. (…) Mam kroplówki z magnezem i antybiotykiem, bo CRP już rośnie. Wczoraj miałam CRP 1.2, dziś już mam 18. Jak się urodzi, to nie przeżyje po prostu”. Kobiecie podano antybiotyk i leki przeciwgorączkowe, zdecydowano też o włączeniu hydroksyzyny, czyli leku uspakajającego, chociaż pani Marta zgłaszała nasilenie niepokojących objawów oraz wystąpienie dreszczy. „Takie objawy mogą mieć bardzo różną etiologię. Po stwierdzeniu jednorazowej temperatury zostały włączone leki przeciwgorączkowe, pacjentka cały czas była też na antybiotyku o szerokim spektrum działania, monitorowaliśmy ją. Objawy, o których mowa, zostały uznane za drżenie mięśniowe, a nie dreszcze” – tłumaczy dr hab....
