Za wami pierwszy miesiąc życia dziecka. Jeszcze się poznajecie, uczycie się siebie. Wszystkie czynności pielęgnacyjne wydają coraz łatwiejsze i coraz sprawniej je wykonujesz. Wiesz już, jak twój maluszek sygnalizuje głód lub mokrą pieluszkę. Nie umie mówić (i jeszcze sporo czasu upłynie zanim zacznie), więc może sygnalizować swoje potrzeby marudzeniem i płaczem.
Wszystko to wiesz, a jednak przychodzi dzień, w którym mimo twoich starań bobas płacze i nic nie pomaga. To rodzi frustrację, a przede wszystkim strach. Pojawiają się pytania „czy z moim dzieckiem jest wszystko w porządku? Czy jest zdrowe?”. Zastanów się:
- Czy dziecko płacze, chociaż jest nakarmione i ma suchą pieluszkę?
- Czy pręży się, podciąga nóżki, zaciska rączki?
- Czy od porodu minęły 4-6 tygodni?
Najprawdopodobniej macie do czynienia z kolką. Tylko jak ją odróżnić od innych, potencjalnych dolegliwości?
Nie bez powodu właśnie tak bywa nazywana. Kolka najczęściej występuje u dziecka między 4. a 6. tygodniem życia (najwcześniej między 2. a 3.) i mija po około stu dniach, czyli 3 miesiącach.
Kolka najczęściej rozpoczyna się w charakterystyczny sposób. Maluszek nieoczekiwanie zaczyna płakać, ma wzdęty brzuszek, zaciska piąstki i macha rączkami, próbuje podnieść nóżki do klatki piersiowej. Trudno go wówczas uspokoić, a próby zaspokojenia ewentualnych potrzeb fizjologicznych też nie przynoszą ukojenia. Ewidentnie nie chodzi o głód czy zmianę pieluszki. To naturalne, że zaczynasz się niepokoić i szukasz rozwiązania.
W dodatku w ciągu najbliższych dni sytuacja się powtarza, zaczynasz zauważać, że dzieje się to np. wieczorami, po karmieniu lub w trakcie. To kolejny, charakterystyczny objaw. Niestety jednoznacznej przyczyny powstawania kolki nie udało się ustalić. Badania wykazały, że winne mogą być zmiany w mikroflorze bakteryjnej jelit, nieprzystosowany układ pokarmowy, który wciąż się rozwija czy też nadmierne połykanie powietrza. Warto więc zwrócić uwagę, czy dziecko prawidłowo ssie pierś, ulewa, łapczywie połyka pokarm.
Tak naprawdę każdy rodzic musi znaleźć swój najlepszy sposób. To, że na jednego maluszka działa noszenie w chuście, nie musi działać na dziecko. Kangurowanie sprawdziło się u twojej koleżanki? Spróbuj, ale może w waszym przypadku może pomóc wożenie w wózku.
Możesz także sięgnąć po probiotyki, dla maluszka najlepiej w formie kropelek, które wspomogą motorykę układu pokarmowego poprzez rozwój prawidłowej flory bakteryjnej jelit. Vivomixx to specjalnie skomponowana mieszanka 8 szczepów bakterii, które odpowiadają potrzebom małych brzuszków. Suplement, co potwierdziły badania, nie tylko skraca czas trwania nieutulonego płaczu w trakcie kolki, ale także wspomaga walkę z bólem brzuszka, wzdęciami czy zaparciami.
Jeśli dodatkowo zaczniesz regularnie masować brzuszek swojego maluszka zgodnie z ruchem wskazówek zegara, pomożesz mu szybciej uporać się z uciążliwymi dolegliwościami i zminimalizować ryzyko ich wystąpienia.
Jeśli cokolwiek wzbudza twoje wątpliwości, powinnaś zawsze skonsultować się z pediatrą. Trudny do wyciszenia płacz, szczególnie płacz wniebogłosy, zaniepokoi każdego rodzica. Przyczyny mogą być różne, jak np. infekcja ucha czy układu moczowego, katar, a nawet zaparcie. Wizyta u lekarza pozwoli ocenić ogólny stan dziecka i sprawdzić, czy przybiera na wadze. Nawet jeśli specjalista potwierdzi, że mamy do czynienia ze „zwykłą kolką”, nie jest to czas stracony. Spokój rodzica jest nieoceniony w walce z bólem brzuszka.
Kolki u niemowląt to naturalne zjawisko, najprawdopodobniej spowodowane niedojrzałością układu trawiennego malucha. Kolka niemowlęca nazywana jest koszmarem 100 dni. Nazwa związana jest z przybliżonym czasem występowania ataków kolki. Pierwsze kolki pojawia się u noworodka już pod koniec 3. lub 4. tygodnia życia i mogą utrzymywać się do 3. miesiąca (rzadziej dłużej). Spis treści: Kolka u niemowląt – co to jest? Jak rozpoznać kolkę niemowlęcą? Przyczyny kolek u niemowląt Kolka u niemowlaka a karmienie piersią Kolka u niemowlaka – leczenie Kolka u niemowląt – co to jest? Kolka niemowlęca jest jedną z częstszych dolegliwości u dzieci w pierwszym półroczu życia. Występuje u 33-43 proc. niemowląt. Atak kolki jest uciążliwy dla niemowlęcia i trudny do zniesienia dla jego opiekunów z powodu płaczu dziecka. Nie świadczy jednak o kłopotach ze zdrowiem – skurcze jelit występujące w trakcie kolki wynikają najprawdopodobniej z niedojrzałości układu pokarmowego dziecka. Ataki kolki niemowlęcej najczęściej zdarzają się wieczorami. Niemowlę, które ma kolki, wydaje się bardzo cierpieć, a wraz z nim cierpią rodzice. Rozdzierający płacz dziecka jest trudny do utulenia i stanowi duże obciążenie dla psychiki osoby opiekującej się dzieckiem. Jak rozpoznać kolkę niemowlęcą? Nie każdy płacz i ból brzucha u młodszego niemowlęcia jest spowodowany kolką. Ważne, aby umieć odróżnić objawy kolki od innych przyczyn niepokoju dziecka. Lekarze mówią o kolce u niemowlęcia, gdy dziecko nadmiernie krzyczy i nie daje się uspokoić. Specjaliści uznali, że o nadmiernym krzyku możemy mówić gdy: trwa co najmniej 3 godziny dziennie powtarza się co najmniej 3 razy w tygodniu przez minimum 3 tygodnie. Napadom krzyku podczas ataku kolki mogą towarzyszyć takie objawy jak:...
Purpurowy płacz to nagły i niespodziewany płacz małego dziecka – zwykle zjawisko to dotyczy niemowląt do 3-5. miesiąca życia. Tzw. purple crying trwa dość długo, maluszek wygląda, jakby bardzo cierpiał, a rodzice załamują ręce, bo nie wiedzą, jak mu pomóc. Na szczęście taki przeraźliwy płacz to naturalny etap w rozwoju. Rodzice mogą odetchnąć – dziecku nic nie dolega. Co to jest purpurowy płacz? Purpurowy płacz (z ang. purple crying) to trudny do opanowania płacz niemowlęcia. Rodzice mówią o nim: intensywny, nieukojony, przejmujący. Charakterystyczne jest to, że purpurowy płacz pojawia się nagle, trwa długo i nieprzerwanie, a dziecko wygląda, jakby niewyobrażalnie cierpiało. Rodzice mogą mieć wrażenie, że maluszka coś bardzo boli. Dzięki badaniom wiemy, że to nieprawda. Purpurowy płacz jako pierwszy opisał pediatra rozwojowy Ronald G. Barr, który przez 10 lat prowadził obserwacje niemowląt. Zauważył on, że przeraźliwy, nieukojony płacz małego dziecka: nie jest objawem kolki; ma podłoże emocjonalne i towarzyszy adaptacji maluszka do otaczającego go świata; pomaga rozładować stres po całym dniu pełnym wrażeń. Purpurowy płacz nie ma nic wspólnego z kolorem – swoją nazwę wziął od pierwszych liter cech charakterystycznych tego zjawiska: P oznacza peak of crying (ang.: szczyt płaczu). Łatwo można zauważyć, że purpurowy płacz pogarsza się z tygodnia na tydzień (w kolejnych dniach dziecko płacze coraz więcej i dłużej). W pewnym momencie purple crying osiąga szczyt – u niektórych niemowląt nastąpi to np. w 3. tygodniu życia, u innych w 8. tygodniu. Potem czas oraz intensywność płaczu będą się zmniejszać. U oznacza unexpected (ang.: niespodziewany). Purpurowy płacz pojawia się nagle i nie da się go powiązać z żadną niezaspokojoną...
W pierwszym półroczu życia dziecka pediatra będzie oglądać je mniej więcej co 6 tygodni – podczas tzw. wizyt szczepiennych. Szczepienie to jednak niejedyny powód, dla którego niemowlę powinno regularnie pokazywać się u pediatry. Częste wizyty w gabinecie w pierwszym roku życia dziecka – kiedy jego rozwój przebiega najszybciej – pomogą ocenić, czy dziecko rozwija się prawidłowo, albo czy nie ujawniają się szczepionek podaje się podczas jednej wizyty. choroby wrodzone bądź wady anatomiczne. Dowiedz się, kiedy wypada pierwsza wizyta szczepienna i ile Wizyta szczepienna: przebieg o co warto zapytać szczepienia Przebieg wizyty szczepiennej Pierwsza wizyta szczepienna niemowlaka ma miejsce około 6. tygodnia życia. Aby zminimalizować ryzyko zakażenia, wszystkie wizyty szczepienne są połączone z ogólnym badaniem dziecka i oceną stanu zdrowia. W trakcie badania lekarz lub lekarka będzie: Mierzyć dziecko – w pierwszych miesiącach pomiar długości ciała jest tylko orientacyjny, ponieważ niemowlęciu nie powinno się na siłę prostować nóżek (istnieje ryzyko uszkodzenia stawu biodrowego). Ważyć niemowlę – będziesz musiała rozebrać niemowlę do pieluszki i położyć je na wadze niemowlęcej. Weź ze sobą pieluszkę tetrową, którą będziesz mogła przykryć zimną wagę. Sprawdzać obwód klatki piersiowej i głowy. Obwód główki noworodka zwykle wynosi między 33-38 cm, natomiast klatki piersiowej odpowiednio 1-2 cm mniej. Przez pierwsze 3 miesiące ta różnica zostaje zachowana, dopiero później obwód klatki zaczyna przyrastać szybciej. Obserwacja proporcji między obwodami klatki piersiowej i główki może wiele powiedzieć lekarzowi lub lekarce o rozwoju fizycznym dziecka. Zbyt duży obwód głowy mógłby świadczyć o wodogłowiu, a zbyt mały np. o zbyt szybkim...
