Choroba objawia się bólem ucha i gorączką. O bólu zwykle świadczy pociąganie przez niemowlę ucha wraz z towarzyszącym temu niepokojem i płaczem przy próbie położenia dziecka.
Szybko skontaktuj się z lekarzem jeżeli:
– z ucha wycieka wydzielina (przezroczysta, ropna lub z domieszką krwi);
– wystąpi wysoka gorączka;
– stwierdzisz, że dziecku przełykanie sprawia ból;
– stwierdzisz, że Twoje dziecko zaczęło gorzej słyszeć
– zauważysz obrzęk ucha
– dziecko bez przerwy pociera, drapie ucho.

Typowe objawy zapalenia ucha Zapalenie ucha często zaczyna się w nocy lub rano. U niemowlęcia częściej zaczyna się gwałtownie, u starszego dziecka objawy mogą pojawiać się wolniej. Ból ucha. Dziecko płacze , próbując dotknąć swojego uszka, starszak narzeka na kłucie w uchu. Ból może być naprawdę bardzo silny. Brak apetytu. Młodsze dziecko nie chce ssać, starsze odmawia jedzenia i picia. A to dlatego, że podczas gryzienia i przełykania ucho boli jeszcze bardziej. Gorączka. I to czasem bardzo wysoka – do 40 stopni Celsjusza. Zaczerwieniona małżowina uszna. Szczególnie przy zapaleniu ucha zewnętrznego. Niedosłuch. Po kilku dniach ustępuje silny ból, ale maluch może gorzej słyszeć. Leczenie zapalenia ucha Dziecko jak najszybciej powinien zbadać laryngolog. To on zdecyduje, czy doszło do infekcji wirusowej, czy bakteryjnej i na tej podstawie ustali sposób leczenia. Prawdopodobnie przepisze: Środki przeciwbólowe. Są absolutnie niezbędne, ponieważ zanim leczone ucho przestanie boleć, może minąć trochę czasu. Leki przeciwgorączkowe. Sprawią, że temperatura spadnie. Pamiętaj, by leki obniżające gorączkę stosować zgodnie z zaleceniami producenta (jeśli dziecko waży więcej niż przewidziano to dla jego grupy wiekowej, dawkę leku dostosuj do wagi dziecka a nie jego wieku). Czytaj więcej o lekach przeciwgorączkowe i przeciwbólowe bezpiecznych dla dziecka. Leki przeciwobrzękowe i przeciwzapalne. Pomogą pozbyć się wydzieliny i rozprawić się z wirusami. Antybiotyk. Lekarz przepisze go tylko wtedy, gdy doszło do zakażenia bakteryjnego. Uwaga! Zapalenie ucha trwa zwykle około 7 dni. Ale po skończonej chorobie koniecznie jeszcze raz musisz pokazać dziecko lekarzowi. Sprawdzi, czy uszko jest już całkiem zdrowe i nie doszło do powikłań (np. pęknięcia błony bębenkowej czy niedosłuchu). ...

Domowe sposoby na ból ucha pozwalają w naturalny sposób uporać się z początkowym, łagodnym stanem zapalnym wywołanym przez bakterie, wirusy lub grzyby. Jeżeli oprócz bólu pojawia się także swędzenie, pieczenie, obrzęk czy wyciek z ucha, jest to znak, że doszło do infekcji. Dzieciom często towarzyszą też gorączka, rozdrażnienie, brak apetytu i bezsenność. Pamiętaj, że jeśli powyższe objawy nie mijają, a dodatkowo z ucha wycieka ropna lub krwista wydzielina oraz pojawia się niedosłuch, należy zrezygnować z domowego sposobu leczenia i koniecznie wybrać się do laryngologa. Spis treści: Czy domowe sposoby na ból ucha są bezpieczne? Czy oliwa jest dobrym sposobem na ból ucha? Z czego wykonywać ciepłe okłady na ból ucha? Czy masaż uszu pomoże na ból ucha ? Czy domowe sposoby na ból ucha są bezpieczne? Domowe sposoby na ból ucha pozwolą szybko zareagować w przypadku nagłej infekcji zapalnej i mogą poprzedzać wizytę u lekarza (ale jej nie zastąpią). Warto jednak wiedzieć, że nie każde domowe sposoby na ból ucha są zalecane przez specjalistów. Pamiętaj więc, aby unikać wkładania czegokolwiek do ucha (np. popularnego czosnku) nie tylko dzieciom, lecz także sobie. Bardzo często stan zapalny ucha pojawia się w nocy i jest konsekwencją niedoleczonego przeziębienia. Nie lekceważ więc dolegliwości związanych z zapaleniem ucha u dziecka, ponieważ mogą doprowadzić do poważnych powikłań. Z czego wykonywać ciepłe okłady, aby uporać się z bólem ucha u dziecka? Do domowych metod na ból ucha, które są uznane przez lekarzy za bezpieczne, należy zaliczyć ciepłe okłady , które dzięki podwyższonej temperaturze rozszerzają naczynia krwionośne w obrębie małżowiny i przewodu słuchowego, co wpływa na uśmierzenie bólu. Domowe okłady można...
Kilkumiesięczny szkrab nie potrafi jeszcze powiedzieć, że coś go boli. Naucz się, które sygnały zwiastują chorobę. Nie lekceważ swoich obserwacji – jeśli nawet zdarzy Ci się popełnić błąd, nie przejmuj się. Jak w każdej dziedzinie i tutaj niezbędne jest doświadczenie. Ważne, byś jak najszybciej poznała dziecko na tyle, by odróżnić pierwsze symptomy choroby od chwilowego gorszego samopoczucia. Pamiętaj przy tym, że do Ciebie nie należy postawienie diagnozy, ale zgromadzenie jak największej liczby przydatnych lekarzowi informacji. Nie dziw się więc pytaniom, czy gorączce towarzyszą wolniejsze stolce, jak maluch ssie, czy się ślini, czy ma napięty brzuszek, szczególnie popołudniami. A może ma sapkę i chrapliwy oddech? Tak wygląda rzetelny wywiad, który pozwoli z wielu prawdopodobnych przyczyn wybrać tę właściwą. Śpię, bo jestem chory Zwykle objawem niedyspozycji jest brak apetytu i kłopoty ze snem. Chory maluszek jest płaczliwy, rozdrażniony i łatwo się wybudza. Są jednak dzieci, które pierwszą fazę choroby przesypiają. – W ten sposób organizm sam stara się zwalczyć infekcję – mówi dr Kibalenko-Nowak. – Niemowlę śpi dłużej niż zwykle, może się pocić. Jeśli Twoje maleństwo należy do takich dzieci, łatwo możesz przegapić nadciągające niebezpieczeństwo. – Chory maluch, który śpi ponad miarę, może się odwodnić – przestrzega dr Kibalenko-Nowak. – Trzeba mu dostarczać płynów. Jeśli jest karmiony piersią, radzę przystawiać go (nawet przez sen) do piersi. A jeśli już samodzielnie pije, trzeba wybudzać dziecko co trzy, cztery godziny i podawać mu wodę. Gorączkuję, bo źle się czuję Wysoka temperatura to objaw, że w organizmie dzieje się coś niezwykłego. Niekoniecznie groźnego, ale tego sygnału nigdy nie wolno lekceważyć. – Jeśli dziecko ma podwyższoną temperaturę, lepiej nie...