7 szkodliwych mitów o spaniu z dzieckiem

Nie lubię spać z dziećmi , bo się nie wysypiam, chociaż kiedy były niemowlętami, lubiłam tę bliskość. Teraz są starsze i cieszę się z tego, że sypiają w swoich pokoikach i w swoich łóżeczkach, co oczywiście nie znaczy, że nie uwielbiam się z nimi przytulać przed snem. Dla niektórych rodziców spanie z dziećmi to część stylu rodzicielstwa, które wybrali. Nie brakuje głosów, zwłaszcza wśród zwolenników rodzicielstwa bliskości , że wspólne rodzinne łóżko to wspaniały pomysł i jest korzystne dla rozwoju dzieci. Przeciwnicy też mają swoje argumenty, m.in. ryzyko przygniecenia dziecka podczas snu swoim ciężarem. Do przeciwników wspólnego spania z dziećmi w jednym łóżku na pewno nie należy rodzina Elisabeth i Toma Boyce z Teksasu (USA). To małżeństwo ma 5 dzieci – od 2 do 12 lat. Dzieci – jak to dzieci – w nocy co chwilę wędrowały do rodziców. Podczas wizyty w IKEA, Elisabeth, która jest fotografką, dostała olśnienia: a gdyby tak zbudować po prostu jedno duże łóżko dla nas wszystkich? Jak pomyślała, tak zrobiła! Zaprojektowała absolutnie genialne łóżko, w którym mieści się cała 7-osobowa rodzina! Do jego zbudowania wykorzystała dostępne w IKEA łóżka Kura. Każde dziecko ma tam swoje wygodne miejsce do snu, rodzice śpią pośrodku i zarzekają się, że ich życie seksualne wcale nie cierpi na takim rozwiązaniu, a jeśli już: tylko zyskuje na atrakcyjności, bo para musi się wysilić, żeby wymyślić, gdzie "to" robić. "Na szczęście mamy inne pomieszczenia w domu" - śmieje się Elisabeth. Państwo Boyce mówią, że kiedy tylko któreś dziecko będzie chciało spać w oddzielnym łóżku, przemeblują sypialnię . Na razie wszyscy są szczęśliwi z takim rozwiązaniem, a musicie przyznać, że łóżko zostało naprawdę pomysłowo zaprojektowane, dając rodzinie bliskość, ale także prywatność poszczególnym jej członkom. Gdybyście...

Opatentowaliście usypianie przy włączonym odkurzaczu? No to pomyślcie o wakacjach – czy chcecie zabrać go ze sobą? Nie każdy sposób na usypianie jest jednak niewłaściwy. Zresztą, sprawdź sama. Usypia tylko na rękach - To zły nawyk Pediatra: W ten sposób maluszek nie uczy się zasypiania w łóżeczku, a jego mama jest coraz bardziej zmęczona (długie noszenie źle wpływa na jej kręgosłup) i sfrustrowana (stres może nawet spowodować zmniejszenie laktacji). Psycholog: W ramionach możesz dziecko wyciszyć, ale potem odłóż je do łóżeczka i trzymaj za rączkę albo nuć kołysankę. Powinno zasnąć tam, gdzie się obudzi. W przeciwnym wypadku poczuje się zagubione i ciągle płaczem będzie się domagać bliskości mamy lub taty. Z przytulanką u boku - To dobry pomysł Pediatra: Maskotka lub kocyk, do których można się przytulić, to godny zastępca mamy. Lepiej jednak nie wkładać tego typu rzeczy do łóżeczka młodszego niemowlaka (mógłby przysłonić nimi nosek i utrudnić sobie oddychanie). Psycholog: Przytulanka to sprzymierzeniec niewyspanych rodziców. Dziecko, które budzi się w nocy i może dotknąć ukochanego misia, upewnia się, że nic się wokół niego nie zmieniło i zasypia ponownie.  Dostaje pierś na dobranoc - To zależy od ciebie Pediatra: Dla maleństwa to normalne, że po najedzeniu się przychodzi sen. Jeśli jednak starsze niemowlę zjadło już kolację, ale na dobranoc żąda piersi, to raczej nie robi tego z głodu, ale dlatego, że nauczyło się w ten sposób zasypiać. Na ten nawyk można jednak przymknąć oko, minie bowiem, gdy zdecydujesz się zakończyć karmienie. Psycholog: Zasypianie przy piersi to nic innego jak zaspokajanie poczucia bezpieczeństwa. Ale traktowanie piersi jak smoczka uspokajacza może obrócić się przeciwko mamie, która nie będzie miała chwili dla siebie. Lepiej więc po wieczornym karmieniu odkładać malca do łóżeczka, by zasnął dopiero...

Rodzice, psychologowie i pediatrzy spierają się, czy spanie z dzieckiem w jednym łóżku jest dla malucha bezpieczne. Są jednak miejsca, w których rodzice mogą ponieść konsekwencje swojego wyboru. Sama decyzja o spaniu z dzieckiem w jednym łóżku nie jest w żaden sposób regulowana przez prawo. Jeśli niemowlę umrze, śpiąc z rodzicami w łóżku, mogą oni zostać oskarżeni o nieumyślne spowodowanie śmierci dziecka, a nawet zabójstwo. Dla was również brzmi to tak przerażająco, jak dla nas? Zarzuty zamiast opieki psychologa? Przykładem tego typu postępowania jest historia 28-letniej Jessiki Harper z Pensylwanii w USA. W 2011 roku 2-miesięczny synek Jessiki udusił się, leżąc na kanapie. Według danych policji Jessiki nie było wtedy w pokoju. W lipcu tego roku kolejne (również 2-miesięczne) niemowlę udusiło się podczas snu, tym razem śpiąc z mamą w łóżku. Policja postawiła kobiecie zarzuty. W trakcie śledztwa funkcjonariusze dowiedzieli się, że po śmierci pierwszego dziecka, wielokrotnie informowano Jessikę o zagrożeniach wynikających ze wspólnego spania. Zaledwie kilka dni przed śmiercią drugiego chłopca Jessika konsultowała się z pediatrą. Podobne przypadki miały miejsce w kilku innych stanach – w Minnesocie, Georgii i Wisconsin.  Zobacz także: 10 sposobów, by zapobiec nagłej śmierci łóżeczkowej Historia Jessiki jest kontrowersyjna. Nie można zabronić spania z dzieckiem, jednak czy w tak skrajnych przypadkach karanie rodziców jest usprawiedliwione? Śmierć dziecka jest dla rodziców niewyobrażalnie bolesnym doświadczeniem, niezrozumiałym dla tych, których nie dotyczy. Być może matki, które w ten sposób straciły dzieci, powinny otrzymać fachową pomoc specjalistów zamiast zarzutów i kary pozbawienia wolności?  Czy dzielenie łóżka z niemowlakiem jest bezpieczne? Pozostawienie dziecka samego w łóżku czy na kanapie jest niebezpieczne, jednak wspólne...