Zabawy rozwijające zmysły

Zapachy – wbrew pozorom – odgrywają w naszym życiu bardzo ważną rolę. I nie chodzi tylko o to, że są ładne lub nie. Wprawiają w świetny nastrój albo w podenerwowanie, mogą przywoływać wspomnienia (zarówno te dobre, jak i niemiłe), sprawiać, że dziecko czuje się bezpiecznie lub obco, że jest zmotywowane do nauki albo senne. Zdaniem naukowców z Pensylwanii (USA) nasz zmysł powonienia mógłby być bardziej czuły. Tylko za rzadko go używamy. Wiek przedszkolny jest świetnym okresem, aby nad dziecięcym noskiem trochę popracować. Lekcje zapachu to nie tylko oswajanie kilkulatka z różnymi aromatami. To doskonały trening uważności (mindfulness), który sprawia, że dzieci stają się bardziej opanowane, skupione, bystre i szczęśliwe . Któż nie chciałby rozwijać u swojego przedszkolaka takich cech? Oto 7 propozycji zabaw dla małego noska, które mogą to ułatwić. 1. Pachnący dzień Umów się z dzieckiem, że jeden dzień (najlepiej, żeby to była sobota lub niedziela) poświęcicie zapachom. Od rana do wieczora (albo przez ustalone wcześniej godziny) wasz przedszkolak będzie miał wyjątkowo czujny nosek . Na przygotowanej wcześniej tablicy albo kartce zanotujecie, jakie zapachy uda mu się wykryć (pomidora na kanapce, mydło w łazience, świeżo wypranej koszulki). Dziecko może te rzeczy narysować, a obok postawi plus lub minus, jeśli zapach był dla niego przyjemny lub nie. Staraj się nie ingerować w oceny malucha ani nie podpowiadać, że teraz właśnie coś powinien poczuć. Czego uczy zabawa? Rozwija wrażliwość na zapachy. Pokazuje, że można doświadczać świata nie tylko przez wzrok, słuch, czy dotyk ale również przez zmysł powonienia. Pomaga klasyfikować zapachy. Sprawia, że dziecko może się dowiedzieć, jakie aromaty mu się podobają, a jakie nie. 2. Czyja to koszulka? Przygotuj kilka ubrań, które tego dnia nosili członkowie waszej rodziny, dziecko również....

Muzyka uwrażliwia, bywa lekarstwem na smutki, kształtuje i pogłębia życie uczuciowe. Daje dzieciom radość i spokój. 1. Kiedy dziecko powinno zetknąć się z muzyką? Im szybciej, tym lepiej!  Pierwsze spotkania z muzyką można zacząć w okresie niemowlęcym, a nawet ... jeszcze wcześniej. Dzieci, które miały okazję słuchać kojących dźwięków już w łonie mamy, lepiej śpią, szybciej się rozwijają, a nawet pamiętają muzykę, której słuchały przed narodzeniem. Przeczytaj także: W ciąży słuchaj muzyki Dla noworodka najlepszą muzyką jest głos  mamy, który dociera do niego wcześniej niż obraz jej twarzy. Sprawdź także: Kołysanki z płyty - galeria Gdy dziecko zaczyna chodzić i wymawia pierwsze słowa , następuje wielki przełom w jego „muzykalności”. Z upodobaniem zaczyna wydobywać dźwięki z różnych przedmiotów. To są jego pierwsze kontakty z „instrumentami”.  Polegają np. na uderzaniu łyżką w pokrywkę garnka, potrząsaniu  grzechotką czy  pudełkiem wypełnionym grochem, kamyczkami albo ryżem, nasłuchiwaniu, jak krople deszczu uderzają o szybę. Kilkunastomiesięczne dziecko  reaguje na muzykę spontanicznie. Zaczyna „śpiewać”, gdy tylko usłyszy organy w kościele, a jeśli jest szczególnie wrażliwe, pod wpływem przejmującej melodii potrafi nawet zapłakać. Maluchy inaczej zachowują się, gdy muzyka jest skoczna i wesoła, wyraźnie zadowolone śmieją się, klaszczą w rączki, tańczą, uruchamiając całe ciało. Początkowo są to spontaniczne, nieuświadomione reakcje, lecz w miarę obcowania z muzyką dzieci zaczynają mieć wyraźne upodobania. Dwulatek uśmiecha się, gdy słyszy swoją ulubioną piosenkę, zazwyczaj potrafi już odtwarzać ruchem nastrój, tempo, charakter muzyki i własne uczucia z nią związane. Potrafi także coś zaśpiewać. [CMS_PAGE_BREAK] 2. Czy muzykalne dzieci będą się w przyszłości lepiej...

ZMYSŁ DOTYKU Zmysł dotyku jest dla maluszka najważniejszy, bo właśnie dzięki niemu odbiera on większość wrażeń. Czuje temperaturę otoczenia, zaskakującą pustkę wokół siebie (w brzuchu było ciasno i przytulnie, a tu nagle – proszę – tyle wolnego miejsca!), ciężar i wilgoć napęczniałej pieluszki, lekkie kołysanie, gdy niesiesz go do łóżeczka. Najważniejsze dla niego jest ciepło twoich ramion: jak dowodzą badania, możliwość przytulenia się do kogoś jest dla dziecka ważniejsza niż cokolwiek innego, nawet jedzenie. O tym, jak ogromne znaczenie ma dotyk, świadczy fakt, że neonatolodzy zalecają mamom wcześniaków kangurowanie (czyli przytulanie „skórą do skóry”), bo dzięki temu dzieci lepiej się rozwijają. Noworodki uwielbiają także głaskanie, kołysanie i bardzo delikatnie masowanie. Lubią też być otulane kocykiem – dzięki temu mogą się poczuć jak przed narodzinami, gdy wokół nich nie było pustej przestrzeni. UWAGA! Skóra noworodka jest dużo cieńsza i wrażliwsza niż nasza (w porównaniu z maluszkami my, dorośli, jesteśmy gruboskórni jak nosorożce!), dlatego wszystko, co ma z nią kontakt (ubranka, pościel itd.), powinno być wykonane z delikatnych, miłych w dotyku materiałów. Drażnić ją może nawet to, na co my nie zwrócilibyśmy uwagi: szwy, metki, falbanki, a nawet zbyt zimny (bo nie ogrzany w dłoniach) krem. ZMYSŁ WZROKU Wzrok to najmniej „gotowy” ze zmysłów. Każdy noworodek jest krótkowidzem: wyraźnie widzi tylko to, co ma niemal przed samym noskiem (około 20–30 cm). Gdy się nad nim pochylasz, widzi twoją twarz, oczy, usta, reszta jest rozmazana. Jego uwagę zwraca światło i to, co jest w ruchu. Łatwiej mu dostrzec kontrastowe zestawienia kolorów (czerń i biel) i jaskrawe barwy, dlatego najlepsze są zabawki w duże, czarno-białe wzory (np. pasy czy szachownicę), a nie blade, łososiowo-różowe...