Rozpacz niepełnosprawnej matki: "Nawet alkoholikom nie odbiera się dzieci z taką łatwością"

"Alienacja dziecka od jednego z rodziców jest niewątpliwie formą przemocy , mogącą doprowadzić do zaburzeń osobowościowych, emocjonalnych, społecznych i rozwojowych dziecka’ – pisze rzecznik Marek Michalak w liście do ministra sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry. Niestety to obraz codzienny polskich rozwodów . Manipulacje, wywoływanie i sterowanie lękami, szantaż emocjonalny. Nie pozostaje to bez wpływu na dalszy rozwój dziecka, a nawet jego dorosłe życie. Rzecznik Praw Dziecka ma konkretne propozycje. M.in.: - chce, aby sprawy rozstrzygające sytuacje opiekuńczo-wychowawcze dziecka miały zielone światło w kolejności rozpraw sądowych, a dziecko miało swojego adwokata ; - proponuje, aby zanim dojdzie do rozwodu na sali sądowej częściej wykorzystywać mediacje ; wspierać rodziny przeżywającej kryzys; - wyraźne określić rolę kuratorów podczas wykonywania decyzji sądu; - uczyć rodziców, między innymi poprzez terapie, większego skupienia na potrzebach dziecka podczas konfliktu; Michalak chce dużej kampanii społecznej, która w końcu uświadomi jaki dramat przeżywa dziecko  rozdzielone od jednego z rodziców. To nie pierwsze wystąpienie rzecznika w obronie dzieci rozwodników. Pierwsze, z wiosny tego roku, skierowane również do ministerstwa rodziny, pracy i polityki społeczne, pozostało bez odpowiedzi. Niestety, dramat dzieci rozdzielonych od rodziców to chleb powszedni polskich sądów. Ostatnio opinię publiczną zbulwersowały nagrania umieszczone w sieci, pokazujące jak 10-letni Kacper jest wbrew jego woli zabierany od babci przez policję, bo tak zdecydował sąd. Na nic zdały się argumenty, że chłopiec od zawsze był wychowywany przez dziadków, a rodzice nigdy się nim nie interesowali. Zgadasz się z rzecznikiem, że prawo polskie nie chroni dobrze dzieci podczas rozwodu? Wyraź swą opinię. Źródło: Rzeczpospolita Zobacz też: Gdy mama i...

Inicjatywa fundacji VERBA to jedna z niewielu tego typu propozycji na naszym rynku – projekt edukacyjny, który w przystępny sposób porusza zagadnienie dysfunkcji zdrowotnych. O niepełnosprawności w Polsce mówi się z dużym dystansem. Wyraźnie brakuje książek, które subtelnie prezentują bohaterów z niepełnosprawnością, a młodych czytelników prosto i lekko edukują oraz naturalnie do nich przyzwyczajają. Fundacja postawiła sobie za cel kształtowanie pozytywnych postaw i tolerancji społecznej, ale sposób, w jaki chce to zrobić, odbiega od metod znanych nam ze szkół i kampanii społecznych. Pomysłodawczynią i założycielką fundacji jest Agata Battek, poruszająca się na wózku inwalidzkim od 13. roku życia. Agata to zdeterminowana i aktywna osoba, miłośniczka podróży i wieczna optymistka. Zamierza podzielić się swoimi doświadczeniami, pokazać, że warto podążać za marzeniami i działać. „W naszych opowieściach pozwalamy zaistnieć bohaterom z niepełnosprawnością, ale o ograniczeniach zdrowotnych nie piszemy jak o problemie. Nie stawiamy tych postaci w centrum uwagi ani nie podkreślamy ich odmienności. Biorą one udział we wspólnych przygodach z przyjaciółmi, na równi z innymi dziećmi uczestniczą w codziennym życiu, udowadniając, że ważna jest osobowość, a nie wygląd zewnętrzny. Większość ograniczeń, z jakimi spotykamy się w życiu, wynika z naszego nastawienia. Problem niepełnosprawności to również problem jej postrzegania przez nas i przez otoczenie. Musimy przełamać stereotypy. Działać i pokazać, jak wiele można robić, gdy tylko uwierzymy, że nam się uda” – mówi Agata Battek. Tytułowym bohaterem opowiadań jest Leon – wesoły, otwarty i odważny chłopiec, który uwielbia przygody. Lubi się śmiać i rozwiązywać zagadki. Ma ważną cechę: chce pomagać innym. To czyni go kimś wyjątkowym. Najbliższymi przyjaciółmi Leona są Maks i...

Joanna Gawryś-Wojtyś to 32-latka, która 5 miesięcy temu urodziła córeczkę. Mieszkanka Zielonej Góry porusza się na wózku inwalidzkim, ze względu na porażenie mózgowe, ale jest w pełni świadomą, elokwentną i zakochaną w dziecku kobietą. Niestety, zamiast pomóc młodej mamie w zapewnieniu właściwych warunków do życia, sąd postanowił zabrać kobiecie dziecko. Na szczęście do akcji włączył się Rzecznik Praw Obywatelskich, który postanowił pomóc kobiecie. Dzięki jego interwencji sąd wstrzymał egzekucję wyroku. Swoje wsparcie zaproponował także resort sprawiedliwości oraz prokuratura. Już dziś wiadomo, że prezydent Zielonej Góry znalazł dla młodej mamy większe mieszkanie komunalne, dostosowane do potrzeb niepełnosprawnej osoby . Zajmowana przez nią wcześniej kawalerka, była zdecydowanie zbyt mała, tym bardziej że z kobietą (według zaleceń sądu) musi także zamieszkać opiekun z Ośrodka Pomocy Społecznej. Wiele osób postanowiło wspomóc mamę 5-miesięcznej dziewczynki, oferując pomoc w ramach wolontariatu, a także usługi opiekuńcze. Model wypracowany w Zielonej Górze udowodnił, że jest możliwe, by osoby niepełnosprawne fizycznie mogły zajmować się własnymi dziećmi, które niestety często są im odbierane.   Czy takim maluszkom, pomimo trudności, z jakimi borykają się na co dzień ich rodzice, nie będzie jednak lepiej z nimi, niż w domu dziecka, czy pogotowiu opiekuńczym ? Czy to nie miłość, więź i poczucie bliskości jest najważniejsze, by dziecko rozwijało się prawidłowo i było szczęśliwe? „Mimo swojej choroby, nie poddaję się w walce i uważam, że wygram. Pokażę sądowi, że tacy ludzie, jak ja mogą być rodzicami i funkcjonować w społeczeństwie mimo problemów, z jakimi się zmagają. Choruję od urodzenia na dziecięce porażenie mózgowe. W pewnym sensie utrudnia mi to funkcjonowanie, ale nie poddaję się, idę do przodu jak...