Niesamowicie wzruszający eksperyment! Nie uwierzysz, że prawdę o życiu znają tylko...

W dzisiejszych czasach wcale nie jest łatwo czuć się dobrze we własnej skórze. Pokazuje to ten eksperyment, w którym 50 osób zapytano: „Gdybyś mogła/mógł zmienić jedną rzecz w swoim ciele, co by to było?”. Jak sądzicie, jakie odpowiedzi najczęściej padały? A co ty byś odpowiedziała na to pytanie? Napisz w komentarzu. Odpowiedzi dorosłych nie są zaskakujące: rozstępy po ciąży , duże uszy, wysokie czoło . Po serii odpowiedzi, które pewnie mogłyby paść z ust każdej z nas, do studia zaproszono dzieci. Jak myślicie, co odpowiedziały? Ani jedno z dzieci (bez względu na wygląd, tuszę czy aparat na zębach) nie widziało mankamentów w swoich ciałach. Pragnęły rybiego ogona czy skrzydeł, a nie naprawiania tego, jakimi są. W pełni akceptowały siebie. Tylko my dorośli nie czujemy się komfortowo we własnej skórze i często brakuje nam pewności siebie. Uczmy się od dzieci!  Zobacz też: Osądzanie ciała kobiety po ciąży jest wstrętne i samolubne! Jestem dumna ze swojego ciała po ciąży i noszę bikini!

1. Powiedz dziecku, kiedy odbierzesz je z przedszkola Niby oczywiste. Niby doskonale o tym wiesz, ale czy zawsze w porannym biegu o tym pamiętasz? A poza tym czy jest to aż tak ważne?  Tak! Dla dziecka, zwłaszcza debiutującego przedszkolaka, niezwykle istotne jest twoje zapewnienie, że je odbierzesz. Ważne jest również wytłumaczenie przedszkolakowi, kiedy to nastąpi. Pamiętaj przy tym, że słowa "o 15.00" mogą być niejasne dla dziecka. Przedszkolaki przeważnie nie posługują się jeszcze zegarkami. To wiek, w którym dziecko dopiero zacznie zapoznawać się z zegarem i wyznaczanymi przez niego godzinami. Zastąp więc przykładowe słowa "o 15.00" powiedzeniem "po obiedzie" czy"po podwieczorku". 2. Dowiedz się, jak spędziło czas w przedszkolu A nie jest to takie łatwe, jakby mogło się wydawać. Najczęściej pytamy " Jak było w przedszkolu? ", w odpowiedzi zazwyczaj pada jedno słowo: "Dobrze". Jak rozmawiać z przedszkolakiem, by dowiedzieć się, jak spędził dzień? Sprecyzuj swoje pytanie. Dla przedszkolaka pytanie "Jak było w przedszkolu?" jest zbyt ogólne i trudno mu na nie odpowiedzieć. Zapytaj konkretnie np. "W co się bawiłeś po śniadaniu?" lub "Co dziś narysowałeś?". Na tak zadane pytanie dzieci chętniej odpowiadają, a nawet opowiadają całe historie, zamiast jednowyrazowej odpowiedzi "dobrze". 3. Pobaw się z dzieckiem Zabawa na najfajniejszym placu zabaw nie da dziecku tyle radości, co chwila spędzona na szaleństwach z rodzicem. Przytulanie, wygłupy, turlanie po dywanie to dla dziecka niezwykle ważne chwile. Bawiąc się z dzieckiem pokazujemy mu, że je kochamy, lubimy z nim spędzać czas. Nie muszą to być długie godziny wymyślnych zabaw. Wystarczy kilkadziesiąt minut dziennie poświęconych wyłącznie dziecku. 4. Przeczytaj mu bajkę Chyba nie muszę przekonywać cię, jak wiele zalet płynie z czytania. Dziecko nie tylko pobudza wyobraźnię, ale również ćwiczy pamięć...

Czyli nie ma tematów, których nie można poruszyć z dzieckiem? Nawet o atomach... Nie ma. I nie powinniśmy bać się tego, że podczas wyjaśniania padnie słowo, którego dziecko nie zrozumie. Właśnie podczas takiego tłumaczenia porównałem atomy do klocków Lego. Że tak jak z nich buduje się np. zamki, tak z atomów zbudowane są drzewa, domy... Z tym że atomów nie widać, są tak malutkie. Dziecko nie potrzebuje wykładu akademickiego, będzie zadowolone z tego, że dowiedziało się, iż świat zbudowany jest z klocków! Według mnie, rodzice, którzy odsyłają dziecko bez odpowiedzi, bo nic z tego nie zrozumie, robią błąd. W ten sposób zabijają jego ciekawość. Wystarczy, że szkoła to robi. Rodzic musi dać dziecku odpowiedź, także z innego powodu. Może tak być, że maluch pozostawiony teraz bez odpowiedz, za kilka–kilkanaście lat stwierdzi, że właściwie ci rodzice nie są mu potrzebni. Bo jacy z nich przewodnicy po świecie? A to oni powinni go do niego wprowadzać, dać mu solidne fundamenty. Zawsze zna Pan odpowiedź? Nie. Jeśli czegoś nie wiem, mówię, że poszukamy odpowiedzi razem. I tak jest lepiej, niż odesłanie dziecka z niczym. Po pierwsze, mówiąc dziecku "Wiesz co, zadałeś mi bardzo trudne pytanie", dajemy mu sygnał, że jego pytania nie są głupie. Po drugie, twórczo spędzamy czas i pokazujemy malcowi, jak to zrobić. Podpowiadamy też, gdzie szukać informacji, tłumaczymy, po co są książki. Jeśli powiemy kilkulatkowi raz, drugi, trzeci: "A co mi głowę zawracasz jakimiś pytaniami", to sprawiamy, że nie będzie już nas pytał, pomyśli też, że jego pytania są głupie, a on sam niemądry. Czy Pana bliźniaki, wiedzą kim jest ich tato? Czym zajmuje się fizyk, dziennikarz naukowy? Wiedzą, że fizyk to ktoś, kto próbuje zrozumieć świat i wyjaśnić, co się dzieje dookoła. Że woda jest raz gazem i jej nie widać, innym razem, że jest ciekła i ją widać......