Nowe przygody Mikołajka - recenzja audiobooka dla dzieci

  Bloga Asi można czytać na kilka sposobów. Praktyczny – kiedy szukamy fajnego pomysłu na prezent: wtedy przydają się filtr: prezenty według budżetu (prezenty do 50 zł, do 100 zł itd). Rekreacyjny – kiedy po prostu mamy ochotę na przejrzenie czegoś oryginalnego i fajnego: blog Asi podpada pod oba te określenia. I najlepszy sposób, mój ulubiony – marzeniowy : kiedy po paskudnym dniu chcemy poprawić sobie humor i znaleźć coś ekstra… dla siebie. Na bloga Prezentujeprezenty.pl trafiłam przez inną zaprzyjaźnioną z Babyonline blogerkę, Hanię Kozłowską z Haart.pl (Czytaj rozmowę z Hanią ), która zachęciła mnie do kontaktu z Asią słowami: „Na samą myśl o spotkaniu z nią tupię nogami, bo wiem, że bez względu na to, o czym będziemy rozmawiać, to będzie fajnie. A jej blog – świetny: sama skorzystałam z jej pomysłów". Dokładnie to samo o Asi mogę powiedzieć teraz ja: to mądra, ciekawa i inspirująca optymistka. Zresztą – chyba to widać w naszej rozmowie…   Lubisz dawać prezenty? Uwielbiam! Wiem, że to jest dziwne hobby, ale ja naprawdę lubię wyszukiwać fajne prezenty i dawać je. Daję z wielkich okazji i bez okazji. Teraz, kiedy jesteśmy przed Świętami, mam listę chyba 15 osób, dla których muszę wymyślić coś fajnego, ale jak się tak nad tym zastanawiam, to chyba jeszcze bardziej lubię dawać prezenty bez okazji, bo są niewymuszone, dawane nie dlatego, że ktoś ma imieniny czy urodziny, tylko dlatego, że ktoś o kimś pomyślał i chciał mu sprawić przyjemność.     A dostawać też lubisz? Och, no pewnie. Często sama sobie robię prezenty, ale oczywiście też dostaję, choć kupowanie prezentów dla mnie czasem jest wyzwaniem. Z jednej strony jestem łatwa prezentowo, no bo przecież piszę bloga o prezentach, na którym często wspominam, co bym chciała dostać, ale z drugiej strony jestem prezentowo bardzo trudna: bo kocham...

Ależ ja jestem padnięty! Gdybym wiedział, że ten wyścig tak mnie wykończy, to pewnie w ogóle bym nie startował. Jednak rozpędziłem się, no i proszę – wygrałem! Podobno w tej konkurencji zwycięzca bierze wszystko. Taka plotka poszła wśród kolegów plemników . Szczerze mówiąc, na razie jestem trochę rozczarowany: nic się nie dzieje! Rozsiadłem się więc wygodnie i czekam. 1. miesiąc: spotkanie z komórką Było tak: tata przez całe popołudnie stał przy kuchni i pichcił. Chińszczyzna to jego danie popisowe. Mama zapaliła świece, żeby zrobić nastrój. Potem puścili sobie fajną muzyczkę. A później to już niestety nie wiem, co było, bo musiałem walczyć o „swój kawałek podłogi”. Zrobiło się strasznie ciasno. Co sekundę dokwaterowywali nam trzy tysiące nowych plemników . Normalnie nie było czym oddychać! Na dodatek każdy się wiercił. To się musiało źle skończyć. W pewnym momencie atmosfera stała się tak gorąca, że nie mogliśmy już tego wytrzymać. Nie pamiętam, kto krzyknął „naprzód!”. Nagle wszyscy wystrzeliliśmy jak z procy z zawrotną prędkością. Pierwsze chwile to była dosłownie walka na śmierć i życie. Musiałem pokonać prawie półmetrowe, zwinięte nasieniowody. Potem jeszcze cewka moczowa, a dalej... Kochani, dalej to był już inny świat. Pochwa, macica i w końcu jajowody. Lecieliśmy wszyscy na złamanie karku. Peleton nagle przyśpieszył. Najsłabsi nie wytrzymywali tempa. Na ostatniej prostej z 400 milionów zostało nas już tylko kilka tysięcy, a i tak większość była wyczerpana. I właśnie wtedy ją ujrzałem: gigantyczną kulę o średnicy 0,2 milimetra. Komórka jajowa . Piękna. Nie miałem wątpliwości – przede mną meta. Nie było łatwo się do niej dostać. Resztką sił odpaliłem swoją enzymatyczną piłę łańcuchową, rozciąłem otoczkę i wcisnąłem się do środka. Ha! Wszyscy próbowali,...

Ósemka autorów wydała razem 10 opowiadań, w których udowodnią, że wszystko może się zdarzyć. Bolek i Lolek także mogą żyć tu i teraz. Skoro bracia radzili sobie i na Dzikim Zachodzie, i w trudnych warunkach, to niby dlaczego nie poradzą sobie z gra komputerową czy internetowym kolegą, który okazał się być samym hrabią wampirem Drakulą z Transylwanii. No więc radzą, i w dalszym ciągu są zabawni i niezwykle bohaterscy. I wtedy, gdy się okropnie boją, bo strach to nic wstydliwego, i wtedy, gdy na przykład ratują małego Piotrusia przed Wiklinowym Potworem, choć Piotruś, synek przyjaciół rodziców daje się im mocno we znaki. Pewien bardzo mały Franek z wypiekami na okrągłej buzi słuchał opowiadania Pustynia, o tym jak Bolek chciał ukraść szablę Ali Baby. Nazajutrz poprosił mamę o resztę opowiadań. A w tych opowiadaniach naprawdę dużo się dzieje. Chłopcy zaglądają do Sezamu, odkrywają skarb pradziadka, malowidła z paleolitu. I trudno się dziwić, że te historie są aż tak niezwykłe, przecież Bolek i Lolek to mistrzowie fantazjowania, a przy tym chłopcy nieustraszeni, którzy w dodatku każde swoje zadanie traktują ze śmiertelną powagą. Nie zabraknie w tych historiach dobrego humoru, nie zabraknie zabawy, a także mądrze dawkowanego moralizatorstwa. Dowiecie się, jakie zagrożenia niesie ślęczenie przed komputerem, jak wstrętna jest zachłanność, i dlaczego nie wolno być nieuczciwym. Opowiada te niestworzone historyjki Jerzy Stuhr , który z dziećmi przegadał już niejedną książkę. Chce się w tym słuchaniu uczestniczyć. Nowe przygody Bolka i Lolka Autorzy: Wojciech Bonowicz, Grzegorz Gortat, Ewa Karwan-Jastrzębska, Joanna Olech, Anna Onichimowska, Michał Rusinek, Wojciech Widłak, Maciej Wojtyszko
Wydawca: Znak Lektor: Jerzy Stuhr Nośnik: płyta kompaktowa CD Czas nagrania 1 godzina 52 minuty Kącik małego czytelnika - sprawdź, jakie książki dla dzieci...