Odkryj w sobie dziecko

Zawsze cierpliwa i radosna – taką mamę pokazuje telewizja i popularne poradniki. I choć matki rzeczywiście mają w sobie mnóstwo czułości dla swoich dzieci, pojawiają się uczucia, o których wstydzą się mówić. Wiele z nich czasem krzyczy w myślach: „Mam już dość!”. Macierzyństwo miało być cudownym przeżyciem, najwspanialszym doświadczeniem, jakie Cię w życiu spotyka. I rzeczywiście czujesz się szczęśliwą mamą, a Twoje maleństwo sprawia Ci ogromną radość. Być może nigdy nie przypuszczałaś, że potrafisz kochać tak bardzo. Jesteś przekonana, że dla swojego dziecka mogłabyś zrobić dosłownie wszystko. Takie przeżycia towarzyszą niemal wszystkim matkom. Są jednak chwile, kiedy pojawiają się niepokojące myśli i uczucia dotyczące dziecka i macierzyństwa. Kobieta jest tym na ogół zdumiona, zawstydzona i przerażona, bo nikt jej nie uprzedził, że obok czułości i miłości, może przeżywać także żal, złość, urazę a nawet nienawiść. Wydaje jej się, że wszystkie inne mamy świetnie sobie radzą i tylko ona jedna nie może czasem wytrzymać ze swoim maluchem. Ale to nieprawda. „Żałowałam, że urodziłam dziecko” „Przez kilkanaście dni po porodzie wcale nie czułam się szczęśliwa. Wręcz przeciwnie. Ciągle płakałam i myślałam, że sobie nie radzę – ze sprzątaniem, praniem, prasowaniem, gotowaniem i w dodatku z opieką nad Olą. Nie wiedziałam, jak ją przewijać, jak karmić, jak nosić. Załamywało mnie to. Gdy patrzyłam, jak śpi, ogarniała mnie fala czułości, ale gdy budziła się z płaczem i nie mogłam jej uspokoić, szybko robiłam się na nią wściekła, a potem z bezsilności płakałam razem z nią. Chwilami żałowałam, że ją urodziłam.” Magda, mama 4-miesięcznej Oli. Już kilka dni po porodzie młode mamy stwierdzają: „Nie dam rady”. Takie gwałtowne załamanie następujące w tym czasie...

  Dlatego namówiłyśmy nasze znajome mamusie na naprawdę szczere zwierzenia. Tego ci nikt inny o macierzyństwie nie powie. Niełatwo opowiadać o tym, jak to jest mieć dziecko. Ale spróbujemy – „my”, czyli mamuśki dzieci w różnym wieku. Nie jesteśmy takie same, mamy za sobą różne doświadczenia, na wiele spraw patrzymy inaczej, dlatego nie będziemy mówić chórem. Ale wiele nas łączy. Choćby to, że nam też nikt nie powiedział wielu rzeczy. Porażające jest poczucie odpowiedzialności. I to, że będziesz czuła je już zawsze. Ta myśl czasem przytłacza. Mimo to nigdy nie zamieniłabym się na życie z bezdzietną koleżanką. Ewa Można chcieć uciec z domu, gdy niemowlę ma kolkę i krzyczy szóstą godzinę. Na szczęście 5 minut później w ogóle się już o tym nie pamięta. Beata To, że niania ma świetny kontakt z malcem, może zaboleć. Byłam potwornie zazdrosna o panią Basię i o to, co łączy ją z moim dzieckiem! Dorota Świat wywraca się do góry nogami, nic już nie jest takie samo. Od najlepszej książki czy filmu ważniejsze staje się to, ile maluch zjadł i czy zrobił ładną kupkę! Kasia Stajesz się bardzo wrażliwa na los dzieci. Po prostu nie jestem w stanie nawet słuchać wiadomości o tym, że jakiemuś maluszkowi dzieje się krzywda. Małgosia Niemowlę potrafi płakać naprawdę bardzo głośno. Odkąd jestem mamą, mam wrażenie, że pies sąsiada szczeka… szeptem. Beata Teraz jestem nieustraszona! Bałam się burzy, os, typów spod ciemnej gwiazdy. A teraz jestem w stanie zmierzyć się z każdym zagrożeniem, by chronić moje dziecko. Raz nawet walczyłam z szerszeniem! Ewa Wszystkie problemy są zupełnie bez znaczenia, gdy coś złego dzieje się z maluchem. Kasia Najważniejszą sprawą na świecie może stać się kwestia kapusty! Otóż okłady z jej liści pomagają na nawał pokarmu w pierwszym tygodniu po porodzie....

Jeszcze przed narodzinami twoje maleństwo przygotowuje się do nauki mówienia: połyka wody płodowe, ssie kciuk, wywija wargi. Dzięki temu, kiedy już opuści twój brzuch, może zabrać się za bardziej skomplikowane ćwiczenia. Ot, choćby taki płacz. Dziecko ćwiczy różne jego natężenie, dzięki czemu już w drugim miesiącu życia umie dać ci znać, kiedy jest głodne, kiedy mu zimno, a kiedy chce mu się spać. Według naukowców dziecko rodzi się z potrzebą mówienia i gotowością do nauki mowy. Ale malca czeka jeszcze długa droga: od pierwszego płaczu do pierwszego świadomie wypowiedzianego słowa. Jaka to melodia? Zanim maluch nauczy się składać sylaby, najpierw poznaje sposób akcentowania słów i melodię zdań. Wszystko to, co mówisz, brzmi w jego uszach jak słodka muzyka – i nie ma w tym stwierdzeniu żadnej przesady! Logopedzi nazywają pierwszy rok życia dziecka okresem melodii. W tym czasie maluszek uczy się odróżniać swój język od języka niemieckich, francuskich czy chińskich dzieci właśnie dzięki odmiennemu akcentowaniu i melodyjności. Już półroczne dziecko reaguje na słowa wypowiadane w rodzimym języku. O tym pamiętaj! Wsłuchaj się w płacz maluszka i staraj się odgadnąć, czego tym razem potrzebuje. Jeśli ci się uda trafić, malec będzie miał większą motywację, aby podejmować kolejne próby porozumiewania się z tobą. Grucham, a oni klaszczą Pod koniec drugiego miesiąca życia, dziecko zaskoczy cię pierwszymi gardłowymi dźwiękami. Pojawią się pierwsze zbitki głosek: gli, kli, tla. Lekarze nazywają to głużeniem albo gruchaniem. Z początku jest nieświadomym i niezależnym od dziecka ćwiczeniem narządów mowy. Dopiero po kilku tygodniach malec nauczy się, że swoim słodkim guganiem potrafi cię rozweselić. O tym pamiętaj! Przez etap głużenia przechodzi każde dziecko. Ale jeżeli po okresie...