Odporność na talerzu

Lekarstwa są potrzebne dopiero wtedy, gdy dziecko zachoruje. Szczepionki nie uchronią przed wszystkim, np. przed zwykłymi przeziębieniami, które nieźle dają się we znaki – zamiast do przedszkola malec wędruje do łóżka i się nudzi. No więc jak się ratować? Spróbuj uodporniania dietą. To proste. Pamiętaj tylko, że, jak wszystkie naturalne sposoby, tak i ten zadziała, jeśli będziesz go stosować konsekwentnie. Prosto z natury Odporność wzmacniają witaminy (A, D, E, C, B6, kwas foliowy) i mikroelementy, przede wszystkim cynk i selen. Do cennych składników należą także białka (roślinne i zwierzęce). Ogromną rolę odgrywa żelazo. Chroni przed niedokrwistością, która osłabia organizm. Odporność wspierają też bakterie kwasu mlekowego. Ale natura ma jeszcze coś w zanadrzu. To substancje biologicznie czynne (tzw. fitochemiczne). Walczą z bakteriami, wspomagają wytwarzanie przeciwciał, chronią przed zakażeniami. Są to m.in. beta-karoteny, saponiny, siarczki, flawonoidy. Znajdują się w produktach spożywczych dostępnych w każdym sklepie! Ich działanie jest najskuteczniejsze, jeśli są dostarczane w pełnowartościowej diecie. Takiej, która zapewnia wszystkie potrzebne składniki i, z drugiej strony, nie zawiera w nadmiarze tego, co działa jak podstępny wróg, np. wymiatając z organizmu składniki pożyteczne lub zajmując ich miejsce w brzuszku (słodycze!). Najbogatsze we wzmacniające substancje są produkty świeże i naturalne, jak najmniej przetworzone: nierafinowane kasze (tzn. z pełnego ziarna), brązowy ryż, razowe pieczywo, świeże owoce i warzywa, naturalne jogurty. Często na talerzyku Gdzie szukać tych wszystkich drogocennych składników? Cebula, czosnek, por. Zawierają siarczki, które zaliczane są do grupy tzw. antybiotyków roślinnych. Działają antybakteryjnie. Takie właściwości czosnku znane były już piętnaście wieków przed naszą erą! Nasze...

Czy wiesz, że zdrowie twojego dziecka w dużej mierze zależy właśnie od tego, co zjada ono każdego dnia? Dlaczego? Powody są przynajmniej dwa: Pierwszy: wszystkie składniki odżywcze, zawarte w śniadaniach, obiadach, kolacjach czy przekąskach, krew rozprowadza do każdej komórki. I to one właśnie stają się „budulcem” dziecięcego układu odpornościowego. Drugi: duża część tego układu znajduje się właśnie w przewodzie pokarmowym! A ściślej mówiąc – w jelitach. To właśnie tam toczy się walka między dobrymi a złymi bakteriami. Które zwyciężą? Zależy od tego, co dziecko je każdego dnia. Na odpornośc dziecka - nie tylko czosnek Wcale nie musisz na siłę podawać dziecku czosnku. Dziecko może wybrać potrawy, które lubi. Ważne jest nie to, by zjadło konkretnie szpinak, czosnek czy marchewkę, lecz to, by jego organizm dostał pewne składniki w nich zawarte, szczególnie ważne dla pracy układu odpornościowego. Podstawą zdrowej diety jest urozmaicenie . Dziecku nie wystarczy sama witamina C czy B. Potrzebne są wszystkie witaminy, a także wiele składników mineralnych, karotenoidy, fitoncydy, białka, tłuszcze, węglowodany. To zresztą tylko niektóre z cegiełek, które budują system odpornościowy malca. Gdy jednej z nich zabraknie, cały ten misterny układ może się zachwiać, a wtedy malec choruje. Dlatego nie proponuj dziecku codziennie tych samych potraw, choćby były najzdrowsze. Bo tylko wtedy, gdy jego jadłospis będzie urozmaicony, układ odpornościowy ma szansę dostać naprawdę wszystko to, co mu jest potrzebne. Uwaga na cukier w diecie dziecka! Skoro dieta dziecka ma być jak najbardziej urozmaicona, to znaczy, że może ono jeść wszystko, na co ma ochotę? Nie! Są składniki, których układ odpornościowy wyjątkowo nie znosi, za to przepadają za nim bakterie. To przede wszystkim cukier. Sprawia on, że białe krwinki, które są jednym z najważniejszych...

Bardzo często się zdarza, że maluch, który „złapał” pierwszą infekcję, zaraz potem choruje drugi, trzeci raz. Dlaczego? Pierwszym powodem jest to, że „nie doleczamy” dziecka (szczególnie jeśli już chodzi do przedszkola i zależy nam, by jak najszybciej tam poszło). Drugim powodem jest osłabienie organizmu – samą infekcją lub stosowanymi lekami, zwłaszcza antybiotykiem. Po tego typu kuracji system odpornościowy maluszka jest osłabiony – co najmniej przez kilka tygodni. Często pytacie w listach, co zrobić, by dziecko nie chorowało. Odpowiadamy, wspólnie z prof. Urszulą Demkow, immunologiem z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego. Dlaczego niektóre dzieci prawie wcale nie chorują przez pierwsze lata życia, gdy są w domu, a inne już wtedy „łapią” infekcje? Wszystko zależy od sprawności układu odpornościowego, który u jednego malca lepiej sobie radzi z wirusami, a u innego gorzej. Generalnie u małego dziecka nie jest on jeszcze ukształtowany, dlatego to normalne, że choruje ono nawet 8–9 razy w ciągu roku. Nie trzeba się tym niepokoić, bo każda taka infekcja – paradoksalnie – wzmacnia organizm. Układ odpornościowy kształtuje się, walcząc z wirusami. Jest jednak jeden warunek: muszą to być infekcje o w miarę lekkim przebiegu, z którymi dziecko daje sobie radę. Na dworze chłodno, siąpi deszcz. Wychodzić z malcem na spacer, czy lepiej przesiedzieć w domu? Wychodzić! Błędem jest zbyt rzadkie wychodzenie na spacer. Z maluchem na dworze trzeba być codziennie, i to nie 15 minut, tylko co najmniej dwie godziny. Świeże powietrze hartuje. Trzeba malca po prostu ubrać odpowiednio do pogody i wyjść. Tylko duży mróz (dla niemowlęcia poniżej –10°C, a dla starszego dziecka poniżej –20°C) może być przeciwwskazaniem do wyjścia na dwór. Ważne jest natomiast to, by np. w czasie sezonie przeziębień i grypy nie...