Taka też była historia powstania książeczki „Opowieści Pirata Beczki”. To prawdziwie rodzinna inicjatywa. Opowieści powstawały z potrzeby chwili – opowiadali je wszyscy w różnych sytuacjach małemu Kacperkowi, który również sam brał żywy udział w tworzeniu ostatecznej wersji pirackich przygód, decydując na gorąco, co, z kim i kiedy ma się stać.
Po latach przeleżanych w szufladzie przyszedł czas, aby te rodzinne historie bawiły również inne dzieci.
W „Opowieściach Pirata Beczki” znajdziecie skarby, bitwy morskie, gadające zwierzęta, podróże w inne światy, a także zaczarowaną królewnę. Najważniejsze jednak jest to, że dowiecie się, iż przy pomocy przyjaciół można pokonać wszelkie przeciwności i wyjść cało z niejednej opresji. Czy Beczce uda się zdobyć magiczną lunetę, pokonać potwora morskiego, udobruchać Neptuna i odnaleźć Wyspę Żab? Zapraszamy do świata pirackich przygód.
Kolorowe i pozytywne ilustracje znajdujące się w książeczce od razu przyciągają wzrok, jednak mimo iż jest to pozycja dla dzieci w wieku 4-8 lat i rysunków jest w niej sporo, to „Opowieści Pirata Beczki” są zdecydowanie książką do czytania. Z pewnością przypadnie ona do gustu wszystkim milusińskich. I zapewniamy – z przyjemnością wrócą do niej jeszcze nie jeden raz.
Oficjalna premiera odbyła się 7 marca. Polecamy także wizytę na stronie www.piratbeczka.pl, gdzie można zapoznać się z obszernymi fragmentami tekstu oraz posłuchać ich interpretacji. Istnieje tam również możliwość przejrzenia ilustracji i zapoznania się z rodzinną historią powstania pirackich opowieści.
Opowieści Pirata Beczki Roma Karaś Poligraf Dla każdego Cena: 29 zł Wszystkie te przygody zostały spisane i traktowane były jak rodzinny skarb, zwłaszcza że w pierwszej jej wersji autorką ilustracji była Babcia Marzena (w drugiej – Anita Zofia Siuda). I to ona namówiła rodziców i ich synów (bo z czasem do opowieści dołączył młodsza latorośl Karasiów), by książkę wydać. Po to, by – jak pisze ojciec rodziny – po latach przeleżanych w szufladzie bawiła inne dzieci, jak kiedyś bawiła nasze. A o czym jest ta szczególna opowieść? Jej tytuł zdradza treść – o skarbach, bitwach morskich, magicznej lunecie i gadających zwierzętach. Jest też o przyjaźni i o tym, że dzięki przyjaciołom można wyjść z każdej opresji. Więcej o książce można dowiedzieć się na stronie www.piratbeczka.pl , gdzie można znaleźć więcej ilustracji i posłuchać fragmentów książki. W imieniu swoim i autorów zapraszamy!
Akcja toczy się w XVIII wieku, w czasach, gdy po morzach świata grasowało wiele pirackich statków. Posłuchajcie, czyta Stanisław Biczysko. Będzie sporo emocji z dreszczykiem. Historię pirackiego skarbu opowiada Jim, główny bohater, a przy okazji powieściowy narrator. Chłopiec jest synem właściciela gospody, w którego ręce trafia mapa z zaznaczonym miejscem ukrycia skarbu pirata Flinta. Ta mapa zresztą narobi rodzinie sporo kłopotów. Na gospodę napadną bandyci, chłopiec z matką uciekną do najbliższej wioski. W domu dziedzica Jim zdradzi , że jest w posiadaniu pewnego kuferka, w którym znajduje się mapa. Przy okazji się dowie, że mapa wskazuje wyspę, na której ukryty jest skarb pirata. Dziedzic kupi statek Hispaniola, zwerbuje załogę, i wyśle ją na poszukiwanie wyspy. Nie wie jednak biedaczysko, że wśród marynarzy znajdą się kompani pirata, którzy także marzą o zdobyciu skarbu. Jim też znajdzie się na statku, bo właściciel zatrudni go jako chłopca okrętowego. Na czele ekspedycji stanie kapitan Bill, osobistość wyjątkowo niechlujna, a funkcję kucharza okrętowego obejmie Długi John Silver bez nogi, z gadającą papugą na ramieniu, pirat podstępny i sprytny. Rozpoczyna się wielka przygoda pełna niebezpieczeństw, zagrożeń, zawirowań. A w samych ich centrum znajduje się Jim Hawkins, chłopiec odważny, ciekawy świata, i trochę szalony. Ta książka wciąga, bo pisarz potrafi tak budować fabułę, i tak prowadzić akcję, że czytelnik nie może się od niej oderwać. No bo jak się oderwać od tych pirackich opowieści, od tych pirackich piosenek, z których najbardziej znana to: Piętnastu chłopów na Umrzyka Skrzyni – Jo-ho-ho! I butelka rumu! Diabli i trunek resztę bandy wzięli. Jo-ho-ho! I butelka rumu! Proponuję wam wersję czytaną przez aktora. Stanisław Biczysko robi to znakomicie. Posłuchajcie. Wszak to klasyka gatunku. I jeszcze jedno. Książki mogą...
Nowojorska Komisja Praw Człowieka wydała rozporządzenie dotyczące dyskryminacji kobiet w ciąży . Dyskryminacja, o której można przeczytać w rozporządzeniu, dotyczy... odmowy sprzedaży alkoholu ciężarnym. Kelner NIE MA PRAWA odmówić ciężarnej podaniu alkoholu W rozporządzeniu Komisji możemy przeczytać: "Bezprawne zachowania to także te dotyczące odmowy podania wybranego typu potrawy lub napoju dla kobiet w ciąży lub kobiet, u których podejrzewa się ciążę". Szczególną uwagę zwraca się na sytuację w restauracjach. Polityka restauracji, w której "zabrania się personelowi serwowania ciężarnym surowych ryb lub alkoholu", jest naruszeniem prawa. "Byłam w 32 tygodniu ciąży i pojechałam z mężem na krótkie wakacje. Poprosiłam o lampkę wina, a kelner spojrzał na mój brzuch i zapytał, czy jestem pewna. Odpowiedziałam: czy nie wyglądam, jakbym potrzebowała?! Kazałam nalać sobie tego wina. Nie ma w tym nic złego. Jeśli nie wypijasz beczki piwa na imprezie, wszystko będzie w porządku" – mówi Nicole, mama trójki dzieci. Alkohol w ciąży szkodzi dziecku Pytaniem jest czy rzeczywiście wszystko będzie w porządku? Według Amerykańskiego Kongresu Położnictwa i Ginekologii, picie alkoholu w ciąży jest niedozwolone . Nie ma znaczenia, czy kobieta w ciąży wypije pół szklanki piwa czy małą lampkę wina – alkohol, w każdej postaci, może zaszkodzić dziecku. Niestety, nie wszyscy lekarze podzielają tę opinię. "Według mnie, kieliszek wina czy szklanka piwa po pierwszym trymestrze nie są szkodliwe i to mówię moim pacjentkom. Jeśli chodzi o prawo, wierzę, że decyzja należy do kobiet. Skoro jest prawo dotyczące picia alkoholu, powinno być także prawo dotyczące palenia papierosów w ciąży – udowodniono, że palenie również może być szkodliwe" – mówi Talia Gates, ginekolog i położna. Alkohol może zaszkodzić dziecku, to nie ulega wątpliwości. Jeśli jednak...
