Twoje dziecko jest chore? Zostań z nim w domu, zanim kogoś zabije!

Każdego roku na grypę zapada ponad miliard ludzi na świecie, a w latach, kiedy ogłoszona zostaje epidemia, jeszcze więcej. W okresie jesienno-zimowym lekarze zawsze ostrzegają też przed pogrypowymi powikłaniami , np. zapaleniem płuc , oskrzeli czy infekcjami serca (nawet dla dorosłego, który ma już dobrze wykształcony układ odpornościowy, są to groźne choroby, a co dopiero dla dziecka). Pierwsze grypowe miesiące już za nami – początek corocznych pielgrzymek do przychodni zwykle przypada na przełom października i listopada. Wirusy jednak dopiero nabierają wigoru. Wzrost liczby zachorowań na grypę nadchodzi zazwyczaj po świętach i sylwestrze, być może dlatego, że w tym okresie całujemy się na potęgę, wymieniając życzenia i… zarazki. Szczyt zachorowań przypada zaś na luty (i trwa aż do końca marca), kiedy jesteśmy już mocno osłabieni po jesienno-zimowych infekcjach, a w naszej diecie brakuje świeżych warzyw. Łatwo się zarazić wirusem? Prawda. Chory na grypę nie musi kichnąć dziecku prosto w twarz, aby sprzedać mu wirusa. Do zarażenia może dojść np. podczas zabawy w przedszkolu czy poprzez kontakt z przedmiotami, których dotykał chory: klamki czy rączki w autobusie. Wirusy wykorzystają każdą okazję, aby wniknąć do błon śluzowych nosa, gardła i oskrzeli. Gdy się namnożą (po około dwóch dniach od wtargnięcia wirusa do organizmu), pojawią się objawy grypy.   Grypa to prawie to samo, co przeziębienie? Nieprawda. Przeziębienie rozwija się powoli – najpierw pojawia się katar, potem mokry kaszel i zwykle niewielka gorączka. Maluch mimo objawów choroby nie czuje się najgorzej: zwykle ma siłę na zabawę i nie najgorszy apetyt. Grypa natomiast rozbiera błyskawicznie . W ciągu kilku godzin brykający, roześmiany maluszek zmienia się w kupkę nieszczęścia – jest rozbity i słaby. Nawet nie chce patrzeć na jedzenie. Poza dość wysoką...

Grypa to groźna choroba, zwłaszcza w przypadku małych dzieci. Jak rozpoznać jej objawy grypy u dziecka i jak ją leczyć? Podpowiadamy. Objawy grypy u dzieci Grypa "rozbiera" błyskawicznie. W ciągu kilku godzin zdrowe dziecko zmienia się w kupkę nieszczęścia: jest rozbite, zazwyczaj wysoko gorączkuje , sucho kaszle , męczy go ból głowy , mięśni i stawów. Często dzieci chore na grypę mają dreszcze albo zapalenie spojówek. Grypie mogą towarzyszyć także wymioty , bóle brzucha lub biegunka, zaś katar pojawia się bardzo rzadko. Jak leczyć dziecko chore na grypę? Jeżeli chore dziecko będzie dużo spało i zdrowo się odżywiało, to jest duża szansa, że po kilku dniach jego organizm poradzi sobie sam z chorobą. Koniecznie też zbijaj mu gorączkę syropami z paracetamolem albo ibuprofenem. Kilka razy dziennie wietrz jego sypialnię, aby nie oddychał powietrzem z wirusami i podawaj mu dużo picia. Uwaga! Grypę wywołuje wirus , dlatego antybiotyki (które skierowane są tylko przeciw bakteriom) nie będą skuteczne. Leczenie grypy u dziecka antybiotykami to błąd – poprzez nie dodatkowo osłabia się organizm dziecka Istnieją leki przeciwwirusowe W aptekach można znaleźć nowoczesne preparaty, które zwalczają wirusa grypy jednak ich stosowanie jest obwarowane wieloma warunkami. Leki zadziałają jedynie wtedy, jeśli zostaną podane w ciągu 36 godzin od wystąpienia pierwszych objawów grypy . W dodatku często ich stosowanie może wywołać skutki uboczne , np. bóle głowy, biegunkę czy wymioty a w przypadku astmatyków nasilać objawy astmy. Uwaga na powikłania po grypie u dzieci U małych dzieci często dochodzi do powikłań grypy . Najczęstsze to: zapalenie mięśnia sercowego i zapalenie płuc . Mogą też pojawić się powikłania neurologiczne, np. zapalenie opon mózgowych albo zespół Guillaina-Barrégo, którego objawami są m.in....

O 7.30 wbiegam zdyszana do przedszkolnej szatni, ciągnąc za sobą zaspaną Julkę. Zdejmuję jej czapkę, rozwiązuję szalik i wtedy do moich uszu zaczynają dochodzić zadziwiające dźwięki. Zepsuty silnik? Ryk lwa? Nie to tylko Staś kaszlnął dwa rzędy dalej. Z między kurtek wyłania się głowa Amelki – Cześć Julia! - woła do mojej córki jednocześnie ocierając rękawem zieloną wydzielinę przypominającą śluz ślimaka, która wydostała się z jej nosa i zaczęła zdobywać tereny wokół ust. - Cześć Ada! - woła Julka do wchodzącego właśnie kolegi, który zanim cokolwiek odpowie wydaje z siebie ochrypłe dźwięki, po czym zaczyna pokasływać na tyle długo, że zaczęłam obawiać się, że wypluje własne płuca. Stojący obok tata zdawkowo rzucił do dziecka: Wszystko ok? - po czym nie czekając na odpowiedź dziecka (Adaś nie mógł przecież odpowiedzieć, bo wciąż pokasływał) zwrócił się do mnie: to alergia . Wychodząc z przedszkola obstawiam, co przyniesie wieczór: katar , kaszel czy gorączkę? Po pracy koniecznie muszę udać się do apteki, tylko jaki syrop kupić – wykrztuśny, na suchy kaszel, uodparniający? Codzienne podawanie tranu może nie wystarczyć i przegrać starcie wobec zmasowanego ataku wszelakiego rodzaju przedszkolnych wirusów . Tak wiem, że: chorobę można złapać wszędzie, dzieci chorują i nie powinnam panikować, kaszel to nie koniec świata, cieknąca z nosa wydzielina to nie płyn rdzeniowy, tylko katar. Czuje jednak pewien dyskomfort myśląc o tym, że moje dziecko przebywa w zamkniętym pomieszczeniu, które coraz bardziej ostatnio zaczęło przypominać szpital niż przedszkole . Przecież to nie ma być przechowalnia?! Gdzie jest granica choroby dziecka? Czy dziecko z katarem powinno pozostawać w domu? Czy po antybiotykach można posłać dziecko do przedszkola ? Nie chcę wierzyć w dochodzące do mnie głosy otoczenia, o paniach...