Dlaczego zarażenie noworodka paciorkowcem podczas porodu jest groźne?

Badanie GBS wykonuje się w ostatnim miesiącu ciąży. To posiew z pochwy i odbytu, dzięki któremu lekarz oceni, czy w twoich drogach rodnych nie znajduje się paciorkowiec z grupy B, Streptococcus agalactiae . Dla ciężarnej paciorkowiec ten nie stanowi problemu, ale zarażenie dziecka podczas porodu jest bardzo niebezpieczne. Badanie GBS w ramach NFZ można zrobić za darmo, prywatnie zapłacisz od 50 do 100 zł. Na czym polega badanie GBS w ciąży? Badanie GBS w ciąży, czyli posiew z pochwy i odbytu na obecność paciorkowców B-hemolizujących, powinna przed porodem wykonać każda kobieta. To jedno z ważniejszych badań w ciąży . W ramach badania GBS pobiera się wymaz z przedsionka pochwy oraz z odbytnicy, aby wykluczyć lub potwierdzić obecność paciorkowca. Paciorkowiec z grupy B (B-hemolizujący) występuje w dolnym odcinku przewodu pokarmowego, odbycie i pochwie nawet u 30 proc. zdrowych kobiet. Paciorkowiec nie musi wcale dawać  objawów stanu zapalnego . Wewnątrzmaciczne zakażenie paciorkowcem może być jednak ogromnym zagrożeniem dla noworodka . Niestety, okres ciąży sprzyja szybkiemu namnażaniu się Streptococcus agalactiae w pochwie. Jeśli do tego dojdzie, pojawia się ryzyko, że podczas porodu bakterie te przeniosą się na przeciskające się przez kanał rodny dziecko. Jak się przygotować do badania GBS w ciąży? Przed badaniem GBS trzeba przestrzegać kilku prostych zasad: przez trzy dni wcześniej nie współżyć; przez około tydzień wcześniej nie przyjmować antybiotyków doustnych i dopochwowych; w dniu pobrania wymazu nie używać do higieny intymnej mydła, żelu ani dezodorantu. Na wynik badania GBS czeka się ok. pięciu dni. Jeżeli jest dodatni, informacja ta powinna znaleźć się w karcie ciąży. Dzięki temu od razu, gdy zacznie się akcja porodowa, matce podaje się antybiotyki z grupy penicylin (zazwyczaj penicylinę lub ampicylinę)....

Szczepienie przeciw pneumokokom jest szczególnie ważne w przypadku małych dzieci, gdyż dla nich (oraz dla seniorów 65+) zakażenia pneumokokami są najbardziej niebezpieczne. Od 2023 roku zaleca się, by przeciw pneumokokom zaszczepiły się również osoby powyżej 50. roku życia.  Ponad 25 proc. dzieci wychowywanych w domu i prawie 60 proc. dzieci chodzących do żłobka jest nosicielami tych bakterii. Szczepienie przeciwko pneumokokom od 1 stycznia 2017 roku znajduje się w   kalendarzu szczepień obowiązkowych .  Spis treści: Szczepionka przeciw pneumokokom: 10- i 13-walentna Pneumokoki – ile dawek szczepionki się podaje Szczepionka na pneumokoki: powikłania Gorączka po szczepieniu na pneumokoki Pneumokoki – co to jest Pneumokoki – objawy zakażenia Powikłania po infekcji pneumokokami Szczepionka przeciw pneumokokom – zmiany w 2023 roku Szczepionka przeciw pneumokokom: 10- i 13-walentna W Polsce dostępne są dwa rodzaje szczepionki skoniugowanej przeciw pneumokokom: Synflorix, czyli  10-walentna szczepionka (PCV-10) , chroniąca przed 10 serotypami (odmianami): 1, 4, 5, 6B, 7F, 9V, 14, 18C, 19F, 23F. Jest to szczepionka obowiązkowa i bezpłatna, podawana w ramach Programu Szczepień Ochronnych Prevenar 13, czyli szczepionka 13-walentna (PCV-13) , chroni przed 13 serotypami: 1, 4, 5, 6B, 7F, 9V, 14, 18C, 19F, 23F, 3, 6A, 19A. Jest to szczepionka płatna, za wyjątkiem wcześniaków urodzonych przed 27. tygodniem ciąży - w ich przypadku szczepionka PCV-13 jest bezpłatna. Podanie szczepionki w ponad 90 proc. eliminuje zachorowania wywołane serotypami zawartymi w szczepionce. To nie oznacza wyeliminowania wszystkich zakażeń pneumokokowych. W przypadku pneumokoków trzeba pamiętać, że jest ponad 90 typów (tzw. serotypów) tych bakterii . Tak więc, żeby zabezpieczyć dziecko w stu procentach, trzeba by stworzyć...

W ciąży paciorkowiec (Streptococcus agalactiae, Group B Streptococcus, GBS) może zostać wykryty dzięki badaniu GBS , które wykonuje się około 36. tygodnia ciąży . Bakteria zwykle nie daje żadnych objawów i występuje u około 20 proc. ciężarnych. Powoduje większość wczesnych (w tym zagrażających życiu) zakażeń u noworodków. Do zakażenia dochodzi najczęściej podczas porodu. Poza okresem ciąży paciorkowce to niegroźne bakterie, zasiedlające układ pokarmowy człowieka, a czasami także pochwę. Spis treści: Zakażenie paciorkowcem w ciąży –  ryzyko  Jak można zarazić się paciorkowcem? Streptococcus agalactiae w moczu w ciąży Badanie GBS Leczenie paciorkowca w ciąży Wskazania śródporodowej antybiotykoterapii Zakażenie paciorkowcem w ciąży – ryzyko Paciorkowiec jest niebezpieczny z kilku powodów, a kobiety w ciąży są szczególnie narażone na namnażanie się tej bakterii w pochwie. Streptococcus agalactiae (GBS) może wywołać: zakażenie wewnątrzmaciczne — Streptococcus agalactiae może przedostać się z pochwy do macicy nawet przez nieuszkodzone błony płodowe. Zakażenie może także odbyć się przez łożysko i spowodować przedwczesne rozerwanie worka owodniowego, prowadząc do porodu, a nawet obumarcia płodu. Na szczęście zdarza się to rzadko. okołoporodowe zakażenie noworodka bakterią GBS — szacuje się, że dotyka ok. 2 proc. noworodków, których mamy są nosicielkami Streptococcus agalactiae w ciąży. Ryzyko wystąpienia posocznicy (sepsy) u dzieci , których mamy miały dodatni GBS przed porodem, jest 25-krotnie wyższe niż w przypadku kobiet z wynikiem ujemnym. U noworodka, który został zarażony Streptococcus agalactiae, może wystąpić także: zapalenie płuc, zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, zapalenie szpiku i ropne zapalenie stawów. infekcje u matki po porodzie —...