Paulina Holtz zabiera na treningi swoje córki

"A nie mówiłam...?" - ile razy usłyszałaś to od swojej mamy? A ile razy ty, gdy ona powiedziała: „A nie mówiłam?”, obiecałaś sobie, że nigdy nie będziesz taka jak ona? Scena pierwsza: trzydziestoparoletnia mama dwóch dziewczynek dzwoni do rodzinnego domu. Modli się, by odebrał tata, a nie mama. Bo gdy z nią rozmawia, natychmiast się denerwuje. – Krytykuje mnie – tłumaczy swoją niechęć. Scena druga: opowiadam o swojej mamie. Dwie koleżanki są zdziwione, że tak ciepło o niej mówię. Że one o swoich nigdy w ten sposób… Nie mogą się dogadać, nie tolerują, niszczą się, nie cierpią być w tym samym pomieszczeniu. Wtedy to ja się dziwię. Opowiadam o tym Julicie Wojciechowskiej, psycholożce. Trudno mi uwierzyć, że nie da się stworzyć zdrowych relacji z własną mamą. Czemu tak wiele matek ma pretensje do córek? Niektórym matkom trudno zaakceptować to, że ich córki, gdy dorastają, wybierają inną drogę, niż one im wskazywały. Że mają inne upodobania, wartości, pomysł na życie, karierę, wychowanie dziecka czy prowadzenie domu. Córka wymyka im się spod kontroli, nie potrzebuje już jej opieki. Staje się niezależna, wybiera to, co jest ważne dla niej, a nie dla matki. To trudny moment dla tej drugiej. Teoretycznie matka powinna zaakceptować to, że córka nie jest jej wierną kopią. Zaufać jej, ale też i sobie: „Tak wychowałam swoje dziecko, że jakąkolwiek podejmie decyzję, będzie ona dla niego dobra”. Jeśli matka nie podoła temu, to pojawia się konflikt. Każdy inny wybór córki potraktuje jak krytykę. Bo nie rozumie, że inny nie oznacza gorszy. Ani tego, że dziecko, chcąc określić własną tożsamość, musi oderwać się od mamy i określić ją po swojemu. Czyli brak matczynej zgody na inność córki oznacza początek pretensji? O wszystko. Że córka wybrała nie tego chłopaka, co powinna. Że nie poszła do tej szkoły, którą doradzała matka. A gdy...

Co ma w sobie takiego ta mama, że wygrała plebiscyt mamotoja.pl tak zdecydowaną przewagą głosów ? - zadawałam sobie pytanie. Przyznaję, nie oglądałam jej kanału na You Tubie, chociaż moja córka go śledzi i od czasu do czasu o nim opowiada. Przed rozmową trochę nadrobiłam tę zaległość, ale nadal byłam bardzo ciekawa pani Kasi. Ale żeby się tego dowiedzieć musiałam uzbroić się w cierpliwość - nasza supermama jest bardzo zajęta, prowadzenie videobloga pochłania większość jej czasu. Ale w końcu udało się. „Stawiam na szczerość, nigdy jej nie zbywałam” - Zaskoczyła mnie sama nominacja w waszym plebiscycie, a tym bardziej to, że go wygrałam. Cieszę się niezmiernie, bo to jest ogromne wyróżnienie – mówi Katarzyna Błędowska. Jak przyznaje, dobrze zna nasze pismo „Mamo, To Ja”, gdyż czytała je, jak była w ciąży i w pierwszych latach życia córki Pauliny. Jaki jest „przepis na bycie mamą”? - Od najmłodszych lat stawiałam na szczerość z dzieckiem i nigdy jej nie zbywałam, starając się odpowiedzieć na każde pytanie - mówi mama. I kiedy na przykład córka przynosiła z przedszkola różne informacje na temat „tych spraw”, nigdy nie mówiła do niej: „Och Paulinko, powiem ci o tym, jak będziesz starsza”, tylko odpowiednio do jej wieku starała się ciekawość córki zaspokoić. - I chyba tym zaskarbiłam sobie jej zaufanie – mówi.   „Jestem naprawdę zainteresowana życiem dziecka” Każda mama kocha swoje dziecko, ale trzeba umieć mu poświęcić czas. Jak mówi supermama, to nie jest tylko przeczytanie bajki na dobranoc i zaspokojenie potrzeb fizjologicznych czy materialnych dziecka. W byciu rodzicem chodzi o szczere zainteresowanie życiem dziecka. - Jestem naprawdę zainteresowana jej życiem, Paulina to widzi i dlatego przychodzi do mnie ze wszystkim – opowiada pani Kasia. - Wydaje mi się, że nie jestem w tym wyjątkowa, ale dostaję...

Joga niesie wiele korzyści także dzieci (nie tylko dla dorosłych) i na szczęście jest coraz bardziej popularna w naszym kraju. Na zajęcia jogi mogą chodzić już całkiem małe dzieci. Co trzeba o niej wiedzieć i jak zorganizować zajęcia? Wyjaśnia Ilona Pawluk, trenerka jogi i psycholożka. Czy joga jest dla dzieci?  Ilona Pawluk: – Zdecydowanie tak! Joga zwykle kojarzy się z ćwiczeniami fizycznymi, czyli asanami, jednak to również medytacja czy praktyka technik oddechowych. Joga wprowadza harmonię na poziomie ciała, ale też umysłu i relacji ze światem. Brzmi poważnie, ale na naszych zajęciach najmłodsi poznają jogę poprzez zabawę , taniec czy dramę. Poziom trudności ćwiczeń dostosowujemy do wieku, uwzględniając temperament dzieci . Gdy w zajęciach uczestniczą maluchy, sprawdzają się głównie asany i niektóre proste, krótkie ćwiczenia oddechowe. Od jakiego wieku maluchy mogą chodzić na jogę? – Dzieci są urodzonymi joginami. Już niemowlęta naturalnie przyjmują pozycje jogi, np. sięgają stopą do buzi. Małe dzieci zakładają nogi za głowę, bez trudu siadają w kwiecie lotosu czy wyginają kręgosłup w koci grzbiet. Dzięki elastycznym stawom mogą przyjmować pozycje, które są prawie niemożliwe dla dorosłych. Dzieci są naturalnie radosne, spontaniczne, nieobciążone stresem. Lubią zdobywać nowe umiejętności, cieszą się, że ćwiczą jogę. Prowadząc zajęcia z dziećmi, obserwuję, jak szybko wkręcają się w ćwiczenia. Na pewno warto zaproponować zajęcia z jogi dzieciom, które zaczynają edukację. Problemem jest wtedy brak ruchu, siedzenie przy komputerze, niewłaściwa dieta, otyłość, wady postawy. Przez to dzieci tracą spontaniczność i gibkość.    Zapisać dziecko na zajęcia czy ćwiczyć w domu? – Ćwiczenia asan i inne elementy jogi z dziećmi powinny być prowadzone przez profesjonalnych nauczycieli , którzy wiedzą, co jest najlepsze dla...