Skóra noworodków i niemowląt jest cieńsza i bardziej przepuszczalna niż skóra dorosłych. Łatwo się wysusza i jest bardzo wrażliwa. Na suchej skórze, jeśli jest źle pielęgnowana, mogą pojawiać się suche szorstkie plamy i zaczerwienienia, dlatego trzeba ją myć i smarować kosmetykami dla dzieci (najlepiej o krótkim, naturalnym składzie), a czasem używać maści z apteki. Niezbędna jest ochrona przed odparzeniami, słońcem i wiatrem. Jeśli problem nie znika, suchą skórę dziecka musi obejrzeć dermatolog, bo przyczyną może być alergia lub AZS.
Spis treści:
Dziecko rodzi się z nie w pełni rozwiniętą skórą właściwą, nie pracują jeszcze gruczoły łojowe, brakuje lipidów. To dlatego skóra u dzieci często jest sucha i bardzo wrażliwa na czynniki zewnętrzne. Ale przesuszona skóra u dziecka może być także efektem alergii albo objawem atopowego zapalenia skóry. Najczęstsze przyczyny suchej skóry u dziecka:
Suche, szorstkie plamy mogą pojawiać się na całym ciele dziecka, zwykle jednak są widoczne na twarzy, w zgięciach kolan i łokci, na tułowiu i głowie. Zazwyczaj to miejsca, w których skóra dziecka jest szczególnie cienka i wrażliwa, mocno swędzi i wymaga częstego nawilżania i natłuszczania specjalnymi kosmetykami. Warto obserwować te miejsca, bo ich długotrwałe drapanie może prowadzić do powstawania ran, a w konsekwencji - nadkażeń bakteryjnych.
Pielęgnacja suchej skóry dziecka to kompleksowe działania. Poza stosowaniem specjalnych kosmetyków dobranych przez dermatologa (np. na bazie wody termalnej, z naturalnymi składnikami, bez szkodliwych dodatków, parabenów, barwników i zapachu) warto pamiętać o:
W domowej pielęgnacji suchej skóry u dziecka sięgaj po naturalne kosmetyki - emolienty z jak najmniejszą liczbą składników. Możesz wybrać np. naturalne oleje tłoczone na zimno (koniecznie z certyfikatem!), które oprócz tego, że chronią przed utratą wody, zawierają też nienasycone kwasy tłuszczowe, a więc usprawniają procesy metaboliczne, jakie zachodzą w skórze właściwej.
Szczególnie polecane do suchej skóry małych dzieci są:
Czasem nawet jeśli skóra dziecka jest starannie pielęgnowana, sprawia kłopoty: matowieje, łuszczy się, swędzi, pojawiają się na niej nieładne zmiany. „Nie przejmuj się, moja Natalka też tak miała i minęło” – słyszy wtedy młoda mama od koleżanki. Druga radzi jej, by iść do lekarza, bo to na pewno alergia. Trzecia – żeby wypróbować maść w niebieskiej tubce (albo nowy, zagraniczny specyfik/babciny sposób itd.), która pomogła jej synkowi. Co robić w takiej sytuacji? Kogo posłuchać? Jak pomóc dziecku, które ma suchą skórę? Oddzielamy prawdy od mitów.
TAK Nie namawiamy cię, byś rwała włosy z głowy, bo nie ma takiej potrzeby, ale musisz pamiętać, że sucha, szorstka skóra jest mniej odporna niż zdrowa i łatwiej ulega podrażnieniom oraz uszkodzeniom, np. otarciom. Bądź szczególnie czujna, jeśli pojawiają się na niej zmiany, np. pęcherzyki, nadżerki, łuszczące się plamy. Z dzieckiem trzeba iść do alergologa lub dermatologa, bo zmiany mogą się zaostrzyć, a chora skóra swędzi. Czasem wręcz utrudnia spokojny sen i sprawia, że dziecko jest ciągle rozdrażnione.
PRAWDA Jeśli dziecko ma suchą skórę, trzeba wybierać takie kosmetyki, które myjąc, nawilżają, a więc chronią skórę już podczas mycia. Kąpiel powinna odbywać się z dodatkiem specjalnej emulsji do kąpieli, która oprócz tego, że oczyści skórę, również ją nawilży i natłuści - wtedy eliminujemy ryzyko wysuszenia. Po oczyszczeniu trzeba ją nawilżyć i natłuścić. Warto też korzystać z emolientów – preparatów, które nawilżają i poprawiają elastyczność skóry, zostawiając na niej cieniutki film, który zatrzymuje wodę wewnątrz naskórka.
PRAWDA Szorstka myjka i ręcznik mogą podrażniać mało odporną skórę. Lepiej myć ją ręką i osuszać, przykładając ręcznik miejsce przy miejscu.
PRAWDA, ALE... Spocona skóra uwięziona w nieprzewiewnym ubraniu ze sztucznego materiału swędzi i piecze. Dlatego lepsze są ubranka bawełniane, najlepiej białe (nie są farbowane). Jednak w tym przypadku „naturalne” nie zawsze znaczy „zdrowe”. Unikaj ubrań z wełny – drażnią i drapią.
PRAWDA Przy atopowym zapaleniu skóry sposób leczenia zależy od wieku i stanu dziecka i może o nim decydować jedynie lekarz (alergolog, dermatolog). Najczęściej stosuje się nowoczesne maści i kremy przeciwzapalne oraz – w ostateczności – działające miejscowo maści sterydowe o najsłabszej sile działania.
NIEPRAWDA Taka zabawa w lekarza może przynieść więcej szkody niż pożytku. Np. maści sterydowe muszą być stosowane dokładnie według zaleceń lekarza, w przeciwnym razie mogą być przyczyną nieodwracalnych zmian – ścieńczenia skóry, przebarwień i nawracających infekcji.
NIEPRAWDA Jeśli dziecko ma AZS, trzeba pielęgnować jego skórę także wtedy, gdy zmiany się cofają. To choroba, która trwa latami, a okresy poprawy przeplatają się z okresami zaostrzeń. Pierwszym objawem nawrotu jest właśnie powrót suchości.
Zobacz też:
Odparzenie to jedna z najczęstszych dolegliwości skórnych u niemowląt. Tuż za nią plasuje się atopowe zapalenie skóry (AZS), na które zdaniem dermatologów choruje już co 5. dziecko w Polsce. Jak leczyć odparzenie a jak AZS ? Na pytania o pielęgnację podrażnionej skóry u dziecka odpowiada dermatolog dr n. med. Andrzej Szmurło. Jak odróżnić pieluszkowe zapalenie skóry od atopowego (AZS)? Przede wszystkim po miejscu występowania. Pieluszkowe zapalenie skóry (odparzenie) pojawia się tam, gdzie skóra styka się z pieluchą. Brak dostępu powietrza i drażniące działanie moczu sprawiają, że skóra dziecka jest zaczerwieniona. W odróżnieniu od AZS odparzona skóra jest mokra, często dołączają się nadkażenia drożdżakowe (drożdżaki lubią wilgotne i ciepłe środowisko). Należy wtedy zastosować odpowiedni krem z cynkiem – nieleczone odparzenie będzie się pogłębiać. Trzeba też częściej niż zwykle zmieniać dziecku pieluszki i zawsze myć pupę wodą (nie chusteczkami nawilżanymi, które podczas odparzenia mogą dodatkowo podrażniać skórę!). Ważne jest wietrzenie pośladków. Warto niemowlę zostawiać bez pieluchy kilka razy dziennie przez kilkanaście minut. W pokoju powinno być ciepło. Pieluch jednorazowych nie należy zapinać zbyt ściśle. Kremy z emolientami dla dzieci - testy i opinie Czy to prawda, że dzisiaj u niemowląt częściej przytrafiają się choroby skórne i podrażnienia skóry? Tak. Przyczynia się do tego np. nadmierne chlorowanie wody (często zawiera ona też duże ilości drażniącego żelaza) oraz stosowanie detergentów. Nie zawsze są one należycie wypłukiwane z bielizny dziecięcej. U wrażliwszych dzieci powoduje to podrażnienia skóry – zaczerwienienia, suchość itp. Zmiany te wyglądają podobnie jak atopowe zapalenie skóry (trudno je odróżnić, może to zrobić jedynie doświadczony dermatolog). Pielęgnacja takiej skóry polega na...
Gdy na skórze dziecka pojawiają się krostki albo suche placki, część rodziców wzrusza ramionami („Eee, samo przejdzie”), a część wprowadza restrykcyjną dietę (wykluczają mleko, jajka) albo eksperymentuje z maściami, kosmetykami. Nie idź w ślady ani jednych, ani drugich. Tylko wybierz się z malcem do alergologa lub dermatologa, bo do walki z atopowym zapaleniem skóry (AZS) potrzebna jest wiedza i doświadczenie. Jakie są objawy AZS? Nie czarujmy się – AZS to dokuczliwa choroba. Po pierwsze dlatego, że nie da jej się pozbyć w krótkim czasie, jak np. anginy czy ospy. Trwa latami (na szczęście większość dzieci w końcu z niej wyrasta), a okresy poprawy przeplatają się z okresami zaostrzeń. Objawy też nie należą do przyjemnych : skóra jest sucha , miejscami szorstka i wyjątkowo wrażliwa . Umiejscowienie zmian (krostek i rozległych łuszczących się plam , czasem nawet sączących się pęcherzyków, nadżerek i strupków) zależy od wieku chorego: u niemowląt widać je najczęściej na policzkach, we włosach ( uporczywa ciemieniucha !), w cięższych przypadkach również na całej buzi, pupie, tułowiu, rączkach i nóżkach. u starszych dzieci zmiany skórne pojawiają się przede wszystkim w zgięciach łokci i pod kolanami, a także na nadgarstkach, na karku, grzbiecie dłoni i stóp. Drugim dokuczliwym objawem AZS jest uporczywy, nasilający się nocą świąd – tak silny, że dziecko budzi się i drapie do krwi. Drapie się także w ciągu dnia. Malec może być stale rozdrażniony (nic dziwnego, skoro wszystko go swędzi), a uszkodzona skóra jest bardziej podatna na zakażenia wirusami, grzybami i bakteriami. Jest jeszcze jeden problem: reakcje innych. Zmiany na skórze nie wyglądają ładnie, więc malec może usłyszeć pytanie w rodzaju: „A to nie jest zaraźliwe?”. Z tych wszystkich powodów nie można pozostawić dziecka samemu sobie. Jak leczyć dziecko z AZS?...
Atopowe zapalenie skóry to dość dziwna i nieobliczalna choroba. Czasem wydaje się, że malec już ją pokonał, a tu po kilku dniach problemy wracają. Nie lekceważ AZS, bo dotyczy ono zarówno skóry, jak i całego układu odpornościowego malca, który zbyt „nerwowo” reaguje na jakiś składnik, z którym się zetknął. Nieleczone AZS może przejść w astmę. A więc? Trzeba je leczyć! Zobacz, jak. Przyczyny atopowego zapalenia skóry u dzieci Najczęstsze: alergia pokarmowa. U niemowlęcia karmionego butelką zmiany skórne mogą być spowodowane uczuleniem na mleko. U malca ssącego pierś przyczyną zwykle bywa coś, co zjada mama, np. mleko, jajka, cytrusy, orzechy, gluten, czekolada. Uwaga: większość dzieci wyrasta z alergii pokarmowej i AZS po ukończeniu roku. Niestety, nie wszystkie. Niektóre maluchy nadal mają problemy ze skórą; u innych alergia pokarmowa przechodzi we wziewną – na roztocza kurzu i pyłki. Objawy atopowego zapalenia skóry u dzieci pojawiają się: najwcześniej około trzeciego miesiąca (czasem później). najczęstsze: sucha skóra, zaczerwienione policzki, wyglądające jak lakierowane, swędzące grudki. Dziecko jest niespokojne, drapie krostki, przez co powstają ranki, strupki. występują: zwykle na policzkach, brzuchu, rękach i nogach (charakterystyczne, że nie ma ich pod pieluszką). Uwaga: podobne objawy mogą być spowodowane np. łojotokowym zapaleniem skóry. Może to stwierdzić tylko dermatolog lub alergolog. Dieta dziecka przy atopowym zapaleniu skóry Dieta jest konieczna, ale dopiero wtedy, gdy lekarz potwierdzi, że przyczyna problemów to rzeczywiście alergia. Na własną rękę jednak nie stosuj – ani u siebie, ani u malca – restrykcyjnych diet. Maluszkowi jest potrzebne urozmaicenie. Gdy karmisz piersią. Nie jedz produktów najczęściej uczulających (mleko i jego przetwory). Lekarz może też zalecić, byś wykluczyła z...
