5 powodów do radości z końca wakacji

1. Nie potrzebuję wolnego Często mamy mają poczucie winy, jeśli zostawiają dziecko z opiekunką/babcią/mężem i idą z koleżanką do kina. Tymczasem to wcale nie znaczy, że nie lubisz być mamą albo że nie chcesz spędzać czasu z dzieckiem! Każdy potrzebuje czasem odpoczynku i rozmowy o czymś innym niż śpioszki i kupki. Pamiętaj! Jeśli robisz coś dla siebie, to tym samym robisz coś dla swojego dziecka. Uwierz, że lepiej będzie wam obu, kiedy będziesz wypoczęta i odprężona. 2. Dzieci będą płakać i tęsknić, jeśli je zostawię I jeszcze: i na pewno beze mnie nie zasną. Oczywiście byłoby tak, gdybyś miała zamiar zniknąć na zawsze z powierzchni Ziemi, ale mówimy tylko o jednym dniu lub wieczorze. Dzieci często marudzą czy popłakują, kiedy wychodzisz, bo bardzo cię kochają i są do ciebie przywiązane, ale po tym, jak zamykasz drzwi mieszkania, świat nie rozpada się na kawałki. Pamiętaj! Dzieciom dobrze robi spędzenie jakiegoś czasu z kimś innym niż tylko mamą – naturalnie ważne, żeby była to zaufana osoba, najlepiej taka, którą dzieci już znają i lubią. 3. Niania/mąż na pewno o czymś zapomną O tym, że na wieczór jest specjalna kaszka, nie ta sama, co rano, o tym, że maluch lubi spać w śpiochach w króliki albo o tym, że masujesz mu brzuszek przed zaśnięciem. Nawet jeśli wszystko zapiszesz na kartce i przeprowadzisz skrupulatny test z wiedzy o twoim dziecku :) Ale spójrzmy prawdzie w oczy - czy to naprawdę będzie tragedia? Jeśli zwykle maluch nie ogląda telewizji i raz obejrzy bajkę na dobranoc, nic się nie stanie. Jeśli zasnął w innych śpiochach albo mąż zapomniał natrzeć go oliwką i wszystko jest w porządku – nie ma się co denerwować. Pamiętaj! Nic się nie stanie, jeśli raz na jakiś czas dziecko nie zaliczy wszystkich punktów harmonogramu dnia. Jutro wrócicie do obowiązującego planu. 4. Pracuję cały dzień,...

Ciąża czy zmęczenie? – A może ty jesteś w ciąży? – Anka oparła się o umywalkę. – Eee, nie – odparłam, schlapując twarz wodą. – Ostatnio było tyle roboty i ten kurs, i przeprowadzka... Zmęczona jestem i tyle . Rzeczywiście, zajęć mi nie brakowało. W biurze mieliśmy reorganizację, przeprowadzaliśmy się z mężem nareszcie do własnego mieszkania, a ja na dodatek właśnie teraz robiłam kurs prawa jazdy. Wstawałam o piątej rano, żeby ze wszystkim zdążyć, pracowałam do późna i czasem nie miałam sił nawet na jedzenie. Nic dziwnego, że ze dwa razy zrobiło mi się słabo. Tylko ciąży mi brakuje... Oczywiście, myśleliśmy z mężem o dziecku , może nawet dwójce, ale przecież nie teraz. Romek zaocznie kończył studia, do niedawna mieszkaliśmy z rodzicami – jeszcze nie czas na dziecko. Nazajutrz, w sobotę obudziły mnie mdłości . Zatrułam się czymś – to była moja pierwsza myśl. W następnej chwili pomyślałam jednak: A może? Obudziłam Romka. Spojrzał nieprzytomnie. Będziemy mieć dziecko Mój mąż szalał z radości. Nie wiedziałam, że aż tak chciał tego maleństwa. – Mówisz poważnie? Hura – wyskoczył z łóżka, jak z procy. – Leż tu spokojnie. Lecę po test ciążowy – wołał, podskakując na jednej nodze, bo zaplątał się w nogawkę spodni. – Uspokój się, wariacie – śmiałam się. – To pewnie fałszywy alarm. Trochę marnie się ostatnio czuję i tyle. – A może? – nie dawał za wygraną. – Właśnie niedawno sobie myślałem, że teraz byłoby w sam raz. Mamy mieszkanie, ja się obronię za miesiąc albo dwa. Dziecko urodziłoby się wiosną przyszłego roku – wypadł z mieszkania, zapinając guziki koszuli. Wyciągnęłam się na łóżku. Może faktycznie teraz nie byłoby źle zajść w ciążę ? – myślałam. Mam 29 lat, niby to jeszcze żaden wiek, ale jeśli myślimy o dwójce... Dwadzieścia minut później...

Maciek: Posiadanie dziecka długo było dla mnie czystą abstrakcją. Zupełnie niespodziewanie, podczas naszych wspólnych wakacji w górach, poczułem, że jestem gotowy . Podobnie było z decyzją ślubie. Pewnej niedzieli pojechałem sobie sam na wycieczkę rowerową. W lesie poczułem, że chcę, by Ola została moją żoną. Jeszcze tego samego dnia kupiłem pierścionek i poprosiłem ją o rękę. Ola: Ja już od dawna myślałam o dziecku , ale nie chciałam zmuszać Maćka. Bardzo się ucieszyłam kiedy mi oświadczył, że jest już gotowy. Przez kilka następnych miesięcy nie mogliśmy zajść w ciążę. Okazało się, że mój organizm całą jesień blokował owulację, ponieważ w przedszkolu byłam notorycznie narażona na infekcje. Na początku ciąży nic się nie zmienia O: Przez pierwsze miesiące doświadczałam ciąży jako niezwykłego błogostanu. Pamiętam, że był grudzień, siarczysty mróz. Wracałam do domu przez park i rozpłakałam się na widok marznących w stawie kaczek . Poczułam, że coś jest ze mną nie tak. Następnego dnia wstałam z temperaturą, ale nie chciałam brać żadnych leków, nim nie upewniłam się, czy nie jestem w ciąży. Maciek pobiegł przed pracą do apteki po test. Byłam tak nieprzytomna z emocji, że nie zauważyłam pozytywnego wyniku. Dopiero Maciek mi pokazał dwie kreseczki. M: Ja w ogóle nie pamiętam tego poranka. Dla mnie jeszcze przez wiele miesięcy nic się nie zmieniło. Zaraz po wigilii pojechaliśmy jak co roku w góry do oddalonej od cywilizacji chatki. Przez tydzień się nie myliśmy, jedliśmy byle co, chodziliśmy na wyprawy. Ciąża się zaczęła, jak poczułem pierwsze kopnięcia. A tak naprawdę wkręciłem się dopiero, gdy Ola miała wielki brzuch i trzeba się było nią opiekować, pomagać nawet w najprostszych czynnościach . O: Niestety trochę przesadziliśmy. W trzecim miesiącu przewróciłam się na biegówkach i zaczęłam krwawić....