Podtrzymuj głowę noworodka

Układ kostny pod lupą  W pierwszych trzech latach życia układ kostny dziecka ma do wykonania nie lada zadanie. Tempo jego rozwoju jest ogromne – kość udowa trzylatka prawie nie zawiera już materiału, z którego była zbudowana, gdy dziecko było noworodkiem. Poza tym już w pierwszym roku życia dziecko potraja swoją masę. Kości muszą ją nie tylko utrzymać, ale na bieżąco przystosowywać się do zmiennych obciążeń, kiedy dziecko raczkuje , siada i, oczywiście, gdy stawia pierwsze kroki. Wczesne dzieciństwo ma największy wpływ na stan kości w dorosłym życiu. Aby kościec rozwijał się prawidłowo, dziecku potrzebny jest ruch, dieta bogata w wapń i wystarczająca ilość światła słonecznego, które stymuluje skórę do produkcji witaminy D odgrywającej kluczową rolę w metabolizmie tkanki kostnej. Niemałe znaczenie przy unikaniu w przyszłości wad postawy i osteoporozy mają też nawyki i wiedza rodziców.  Warto wiedzieć:   Dlaczego należy kłaść niemowlaka na brzuchu? Jak podnosić noworodka? Noworodek kojarzy się nam z kruchą laleczką z porcelany. Świeżo upieczeni rodzice nie wiedzą, jak go nosić czy przytulać, żeby nie zrobić mu krzywdy. Najważniejsza zasada: główka i tułów noworodka powinny być ułożone w jednej osi. Przez pierwsze cztery miesiące mięśnie dziecka są jeszcze za słabe, by unieść ciężar ciała w pionie. Trzymając noworodka w ten sposób, nadmiernie obciążamy jego kręgosłup i biodra. Zanim podniesiesz dziecko , pokaż mu się lub delikatnie je dotknij. Możesz też cicho się odezwać. Nikt nie lubi być zaskakiwany. Nie przestrasz się odruchu Moro . Noworodki w odpowiedzi na niespodziewaną zmianę pozycji raptownie wyprężają ciałko i rozkładają rączki, a potem przyciągają je do siebie. To całkowicie naturalne. Jeśli dziecko leży na brzuszku , spokojnie obróć go na plecy lub na boczek. Potem wsuń dłoń między...

Dzięki temu, że nienarodzone maleństwo jest w ciągłym ruchu,  jego kręgosłup już w brzuchu mamy nabiera elastyczności, a mięśnie siły. Noworodek może więc utrzymać dużą, w stosunku do reszty ciała, główkę. Nim osiągnie tę i inne sprawności, pamiętaj o kilku sprawach. W okresie ciąży jedz potrawy zawierające wapń Dobrze przyswajalny, niezbędny do mineralizacji kości wapń jest w mleku i jego przetworach. Pewne ilości wapnia zawierają także rośliny strączkowe oraz pieczywo pełnoziarniste. Mleko, pokarmy mleczne i odpowiednia ilość witaminy D to też podstawa zdrowej diety dziecka w pierwszym roku życia. Dopilnuj badania bioderek Tuż po narodzinach może to zrobić doświadczony pediatra neonatolog. Później, między szóstym a ósmym tygodniem życia, malca powinien zbadać ortopeda. W razie wątpliwości skieruje on dziecko na USG. Kolejne badanie u ortopedy warto wykonać, gdy maluch skończy trzy miesiące, a następne, gdy zacznie chodzić (to tzw. kontrola chodu ). Im wcześniej wykryje się dysplazję stawu biodrowego , tym skuteczniejsze będzie leczenie – to bardzo ważne! I pamiętaj, by podczas przewijania nie unosić dziecka za nóżki ani ich nie prostować. Kup dobry materacyk Niemowlę musi spać na równej powierzchni, bez poduszeczki. Najlepszy jest materac średnio twardy, na którym po położeniu dziecka nie tworzą się wgłębienia – by zapobiec ich utrwalaniu się, często przekładaj go na drugą stronę. Gdy pojawią się wgniecenia, trzeba niestety kupić nowy materac. Łóżeczko ustaw tak, by podchodzić do dziecka raz z jednej, raz z drugiej strony. Ułożenie główki stale w tę samą stronę źle wpływa na niewykształcony jeszcze kręgosłup szyjny. Zobacz także: Tego nie rób - Zakazane zabawy z niemowlakiem [CMS_PAGE_BREAK] Do snu układaj dziecko na pleckach Malec leży wówczas w naturalnej pozycji, z nóżkami odwiedzionymi na boki...

Traktujesz noworodka jak najcenniejszą figurkę z porcelany. Wydaje się tak delikatny, kruchy. Nieomal boisz się go dotknąć. Pamiętaj jednak, że dziecko również może z obawą reagować na twoje poczynania. Dla niego trasa z łóżeczka w twoje objęcia to naprawdę niesamowita podróż. Pomóż mu ją pokonać bez lęku. Każdy ruch wykonuj jak najspokojniej. Pozwolisz w ten sposób dziecku oswoić się z tym, co się z nim i wokół niego dzieje. Kiedy je nosisz, rób to zawsze tak, żeby nie czuło się skrępowane twoim uchwytem, i by mogło swobodnie poruszać rączkami i nóżkami. Pamiętaj, że w przypadku noworodka najlepiej jest, kiedy główka i tułów ułożone są wzdłuż jednej, poziomej, osi. A teraz pora na szczegóły.   Podejdź do noworodka i pokaż mu się, żeby nie był zaskoczony (dasz mu szansę przygotowania się do kontaktu z tobą i zmiany pozycji). Delikatnie go dotknij, czule i spokojnie mówiąc do niego. Możesz opowiadać, co robisz i co będzie się działo. To uspokoi was oboje. Wsuń dłoń między nogi noworodka, aż pod bark, żeby jego ciałko spoczywało na twojej ręce. Drugą dłoń włóż mu pod główkę. Unoś noworodka bez pośpiechu, bokiem do podłoża, żeby mógł obserwować, co się z nim dzieje. Staraj się nie wykonywać przy tym żadnych gwałtownych ruchów. Nie przestrasz się u noworodka odruchu Moro. Noworodek raptownie wypręża całe ciałko i rozkłada rączki, po czym przyciąga je do siebie. Jest to naturalna reakcja na niespodziewaną zmianę pozycji. Przytul noworodka do siebie. Kiedy poczuje ciepło ciała, usłyszy bicie twego serca, uspokoi się i rozluźni. Jeżeli noworodek leży na brzuchu, obróć go na plecy albo na bok i unoś tak, jak opisaliśmy wyżej. Nie podnoś dziecka zwróconego buzią do dołu. Do 2–3. miesiąca życia dziecka do noszenia dobra jest pozycja zwana „fasolką". Układasz dziecko na przedramieniu...