Pomagaj, nie przeszkadzaj!

Czy wiesz, że możesz zacząć ćwiczyć z dzieckiem już w pierwszych tygodniach jego życia? Zobacz nasze wskazówki. Pewnie zastanawiasz się, po co takiemu maluchowi gimnastyka. Kiedyś rzeczywiście sądzono, że to czas uśpionych zmysłów. Ale nic bardziej błędnego! Jeśli od pierwszych tygodni będziesz wspierał jego rozwój poprzez ćwiczenia, w których najważniejszy jest dotyk, przytulanie i bliski kontakt, to nie tylko zapewnisz swojemu dziecku poczucie bezpieczeństwa, ale pomożesz mu zdobyć nowe umiejętności i poznać to, co je otacza. W ramionach taty maluch wkracza w inny, ciekawy świat, a tata staje się dla niego Bardzo Ważną Osobą! Kiedy ćwiczyć? Nie każda część dnia jest dobra. Na ćwiczenia przeznacz chwile dłuższego czuwania maluszka, ale nie przed jedzeniem i nie zaraz po nim. I nie wtedy, gdy jest rozdrażniony. Odpowiednią porą jest wieczorne oczekiwanie na kąpiel. W drugim, trzecim miesiącu życia dziecka nie stosuj więcej niż dwóch ćwiczeń jednocześnie. Najlepiej zacznij od tzw. ćwiczenia woźnicy. Maluch może być wtedy rozebrany. Jeśli w pokoju jest chłodno, włóż mu śpioszki, które nie krępują ruchów. Pierwsze ćwiczenia Woźnica Od kiedy: Od 10. tygodnia życia. Korzyści: Rozluźnia mięśnie pleców, wzmacnia mięśnie barków i ramion, wspomaga rozwój mięśni oddechowych. Jak ćwiczyć: Ułóż malucha na pleckach na łóżku lub na karimacie. W jego dłonie wsuń kciuki, a pozostałymi palcami obejmuj dłonie maleństwa. Rączki dziecka rozłóż szeroko na boki, a następnie układaj je na przemian na jego klatce piersiowej. Potem znów rozłóż rączki na boki i znów skrzyżuj na piersiach. To ćwiczenie zwykle podoba się dzieciom, wywołuje salwy śmiechu. Można je powtarzać 6–8 razy. To mój tatuś Od kiedy: Od 3. miesiąca. Korzyści: Wspomaga rozwój i sprawność dłoni maleństwa. Dla dziecka to także nowe...

  1. miesiąc Tuż po urodzeniu dziecko widzi najwyraźniej przedmioty znajdujące się w odległości 20–30 cm. Dostrzega kontrastujące kolory (np. czarny i biały) i lubi na nie patrzeć. Jaka zabawka? Powieś nad łóżeczkiem np. czerwony balonik lub kartkę, na której na-malujesz czarno-białą szachownicę albo buzię z dużymi oczami i uśmiechem. 2. miesiąc Trzymiesięczny maluszek umie już wodzić wzrokiem za poruszającymi się przedmiotami. Lubi również słuchać łagodnej muzyki. Jaka zabawka? W tym okresie życia dziecka hitem będzie muzyczna kolorowa karuzelka. Choć większość z nich ma pastelowe kolory, postaraj się znaleźć jakąś o bardziej wyrazistych barwach. Wiele uciechy sprawią też dziecku zabawy paluszkowe, np. „Idzie rak nieborak” albo „Sroczka kaszkę ważyła”. 3. miesiąc Dziecko coraz sprawniej chwyta zabawki, które są w zasięgu jego rączek. Do tego umie już długo wytrzymać w pozycji na brzuszku. Jaka zabawka? Ogromną radość sprawi maluchowi stojące plastikowe lusterko, w które będzie mógł się wpatrywać, leżąc na brzuszku. Świetną propozycją będzie zestaw grzechotek albo mata edukacyjna z piszczącymi i szeleszczącymi zabawkami. Różnorodne bodźce rozwijają zmysły malca i pobudzają jego wyobraźnię. 4. miesiąc Mały akrobata jest coraz bardziej sprawny. Umie już samodzielnie złączyć rączki, przekręcić się z brzuszka na plecki, chwycić swoją stopkę. Jaka zabawka? Malec coraz więcej przyjemności czerpie z zabawy swoim ciałem. Może ssać paluszki, wkładać do buzi swoją stópkę albo badać jedną dłonią drugą. [CMS_PAGE_BREAK] 5. miesiąc Teraz czas na ruch! Dziecko może pełzać albo raczkować (choć nie zawsze w obranym przez siebie kierunku). Jaka zabawka? W tym okresie dużo radości przyniesie mu zabawa toczącą się piłeczką: miękką i pluszową, którą...

Czy w ogóle warto uczyć przedszkolaka jazdy na nartach, skoro prawdopodobnie za kilka lat nauczy się tej sztuki znacznie szybciej? – Oczywiście – mówi Bartosz Brożkowski, instruktor. – Sport to zdrowie, a jazda na nartach to jeden z najfajniejszych sposobów spędzania czasu na śniegu. Daje frajdę, satysfakcję i sprawia, że zima cieszy. Naukę można rozpocząć, gdy dziecko ma mniej więcej cztery lata. Wcześniej jego aparat kostno-stawowy jest zbyt słaby i nie jest jeszcze wystarczająco sprawny, choć są wyjątki. – Zdarzają się bardzo sprawne trzy-, trzyipółlatki – wspomina instruktor. – Kilkulatek uczy się przede wszystkim przez naśladownictwo. „Skanuje” moją pozycję, próbuje zrobić to samo co ja. Musi być na to gotowy. Zawsze jednak warto próbować – bez naciskania i oczekiwania, że po kilku dniach nauki będzie jeździł jak Alberto Tomba. Niektóre dzieci uczą się błyskawicznie, inne potrzebują dużo więcej czasu. Ale wszystkie mogą nauczyć się jeździć. 4 rzeczy, o których musisz pamiętać 1. Nie ucz na siłę. Jazda na nartach ma być frajdą, a nie katorgą. Jeśli dziecko chce się uczyć, a nauka sprawia mu radość – świetnie. Jeśli broni się przed nią rękami i nogami, lepiej trochę poczekać. Jeżeli  za żadne skarby nie chce założyć nart i (krótkie!) namowy nie pomagają, lepiej zabrać je na sanki, bo i tak nic z tego nie będzie. Może innym razem pójdzie lepiej? Wywieranie presji („Zapłaciliśmy za naukę, a ty co? ”), zawstydzanie („Kasia już potrafi”) i inne tego typu zachowania mogą zniechęcić dziecko na długo. 2. Nie zapominaj, że każde dziecko jest inne. Niektóre są zdyscyplinowane (słuchają naszych rad, potrafią się skoncentrować), a inne nie. Nie wszystkie również są utalentowane w tym samym stopniu. Nie denerwuj się, jeśli twoja pociecha nie może...