W plebiscycie WaterWipes Pure Foundation Fund każda mama mogła zgłosić swoją kandydatkę na idealną położną, podając uzasadnienie swojego wyboru. Ostateczną decyzję o przyznaniu tytułu podjęło jury, w którego obradach miałam zaszczyt uczestniczyć.
Zwyciężczynią plebiscytu na położną, która według mam i jury jest najlepszym wsparciem podczas ciąży, porodu i połogu, została Dorota Kuca.
Dyplom pielęgniarski uzyskałam w 1996 roku, ale wtedy okazało się, że nie ma na razie dla mnie pracy. Postanowiłam więc kontynuować edukację w studium położniczym w Mikołowie. Wcześniej położnictwem się nie interesowałam, natomiast pani Maria, wychowawczyni naszego roku, potrafiła tak przepięknie o położnictwie mówić, że już po pierwszym semestrze zakochałam się w pracy położnej. Ze względu na podwójny dyplom naprzemiennie łączyłam pracę pielęgniarki i położnej. Natomiast intensywnie położnictwem zajęłam się w momencie, kiedy wprowadzono edukację przedporodową dla ciężarnych. Z prostego powodu: zawsze chciałam uczyć, to było moje ogromne marzenie.
Prowadzę zajęcia szkoły rodzenia dla kobiet w ciąży od 21. tygodnia do rozwiązania. Obejmują one zarówno ćwiczenia warsztatowe, jak i wykłady tematyczne, a także spotkania w grupie ze specjalistami. Dodatkowo opiekuję się kobietami po porodzie przez okres połogu, czyli 6 tygodni, a także noworodkami do 6. tygodnia życia, wspierając mamy w pielęgnacji. Jestem certyfikowaną doradczynią laktacyjną, dlatego moja praca obejmuje również wspieranie kobiet w laktacji.
Najbardziej doceniam w niej całkowitą samodzielność. Pracuję w środowisku sama, podejmuję decyzję samodzielnie. Doradzam mamom, wskazując im drogę wyboru zarówno w laktacji jak i w pielęgnacji, a umiejętność słuchania pozwala mi na wczucie się w problemy mam. Kieruję się zasadą: wysłuchaj, wskaż drogę, ale nie narzucaj, nie oceniaj. Z doświadczenia wiem, że mamy wiedzą i czują, jak mają postępować w opiece nad swoim maluchem, ale przeraża je wszystko, co nowe. Dlatego potrzebują jedynie wskazania kierunku, bo same potrafią podejmować decyzje. Najwspanialsza w mojej pracy jest możliwość obserwacji rozwoju umiejętności i nabierania pewności przez mamy. Jak się żegnam z każdą mamą, zawsze jestem pełna podziwu, jak świetnie sobie radzi.
O tak, jak najbardziej! Nawet mam taką mamę, która zainspirowała się moją pracą i teraz wybiera się na studia położnicze.
Są specyficzne, ale nigdy nie staram się wchodzić z mamą w bardzo zażyłe relacje, np. nigdy nie przechodzę „na ty”. Uważam, że to w zawodzie położnej jest nieprofesjonalne podejście. Mamy potrzebują nie koleżanki czy przyjaciółki, ale profesjonalnego wsparcia. Oczywiście trzeba się też otworzyć, żeby zbudować wzajemne zaufanie, ale wszystko odbywa się w zdrowych granicach.
Jak przychodzę na pierwszą wizytę: „Ratunku! Poproszę o instrukcję obsługi dziecka”. Na drugim miejscu są dylematy związane z karmieniem. To najczęstszy problem, chyba wynikający z tego, że w dzisiejszych czasach od mamy bardzo dużo się wymaga, tymczasem ona nie zawsze ma wsparcie.
Zawsze mówię mamom, że ja nie jestem z tych naciskających za wszelką cenę. Przedstawiam plusy i minusy, przedstawiam możliwości (np. karmienie mieszane), które pozwalają mamie karmić, a jednocześnie zrobić to w zgodzie ze sobą. Nie naciskam jednak, bo wiem z doświadczenia, że żadna mama nie postąpi wbrew swojej woli.
To zależy od mamy. Duży wpływ na jej nastrój mają wcześniejsze przeżycia, np. doświadczenie poronienia, poród z powikłaniami. Jeśli mama ma spadek nastroju, zawsze staram się znaleźć tego przyczynę. Dużo z nią rozmawiam, pytam i tłumaczę, że ma prawo płakać, uwolnić emocje i powiedzieć, co naprawdę czuje. Ma prawo mówić: „Boję się”, „Nie potrafię”, „Nie rozumiem”. Najlepiej, gdy przy takiej rozmowie jest partner, który to słyszy.
Jeśli jednak mama ma głębsze problemy emocjonalne, nie czekam, tylko już na wizycie dzwonię do placówki specjalistycznej, by mamę umówić na wizytę.
Ćwiczę intensywnie, żeby wyładować emocje. Spędzam czas ze swoimi dziećmi, mam też bardzo fajne przyjaciółki, z którymi często się spotykam. I dużo czytam, bo moim zdaniem książka to dobry patent na stres.
Idealna? Kiedy rozmawiam z mamami, to dochodzę do wniosku, że tak naprawdę chodzi tylko o jedną rzecz: zrozumienie. Dostęp do wiedzy w dzisiejszych czasach jest ogromny, ale często brakuje nam kogoś, kto nas wysłucha i zrozumie. Dlatego idealna położna powinna być nie tylko kompetentna, ale i wsłuchująca się w mamę.
Przede wszystkim poradziłabym, żeby każda mama dała sobie czas, żeby podeszła do macierzyństwa zadaniowo, czyli rozpisała sobie w głowie plan działania. Ale także, żeby pozwoliła sobie na odrobinę słabości i chwilę zwątpienia oraz maksymalnie wykorzystała wsparcie osób bliskich i rodziny, bo proszenie o pomoc nie jest czymś złym. Wręcz przeciwnie – daje możliwość odpoczynku, a co za tym idzie, zwiększoną ilość uwagi, jaką mama może poświęcić maluchowi.
I chcę, aby wszystkie mamy pamiętały, że mogą dzwonić do mnie o każdej porze dnia i nocy. Że jestem i służę pomocą.
Zobacz także:
Odchody połogowe to krew wymieszana ze śluzem i resztkami błon płodowych. Wydobywają się z pochwy po porodzie bez względu na to, czy odbył się siłami natury, czy poprzez cesarskie cięcie. Odchody połogowe są efektem oczyszczania się macicy po ciąży i narodzinach dziecka. Na początku są obfite i zawierają dużo krwi. Potem jest ich coraz mniej. Pod koniec przechodzą w plamienie, a potem zanikają. Odchody mogą wiele powiedzieć o rekonwalescencji po porodzie: czy przebiega prawidłowo, czy nie wdała się infekcja. Sprawdź, jak wyglądają (i pachną!) prawidłowe odchody połogowe. Spis treści: Odchody połogowe – ilość i wygląd wydzieliny Zapach odchodów połogowych Odchody połogowe a higiena Kiedy odchody połogowe powinny niepokoić? Odchody połogowe a krwotok poporodowy Odchody połogowe po cesarskim cięciu Odchody połogowe - ilość i wygląd wydzieliny W ciągu pierwszych dni po porodzie krwawienie jest najsilniejsze. To wtedy organizm najintensywniej pozbywa się dodatkowej krwi i tkanek z macicy. Odchody połogowe są wtedy obfite, widać w nich skrzepy. W drugim tygodniu połogu wydzielina staje się bardziej płynna. Zmienia się także jej kolor. Na początku jest brązowy lub brunatno-krwisty, z każdym kolejnym dniem staje się jaśniejszy, aż przybiera białawą barwę. W okolicach trzeciego tygodnia po porodzie odchodów jest mniej i są jeszcze bardziej rozrzedzone. Zanikanie odchodów następuje ok. 4-6 tygodnia. Zmiany w wyglądzie i składzie odchodów połogowych w poszczególnych etapach połogu : 1-3 doba po porodzie – odchody mają barwę krwistą, zawierają strzępki tkanek i doczesnowe, pojawiają się w ilości około 250 g na dobę, koniec 1. tygodnia – wydzielina jest brunatnokrwista, brązowawa, jej ilość zmniejsza się (ale zawiera więcej surowicy, krwinek białych i chłonki), koniec 2. tygodnia – odchody...
Blogerka Ronja nie wstydzi się dziś ani powiększonego brzucha, ani pociążowych rozstępów. Wygląd młodej mamy w połogu, choć zmieniony i czasem zaskakujący, jest całkiem normalny. Pokazywanie ciała takim, jakie ono jest, to żaden akt odwagi. To po prostu naturalny efekt samoakceptacji – twierdzi Renia. Połóg – to właśnie jest normalne Mama śpiąca obok maleńkiego noworodka, niedbale ubrana i odsłaniająca ciało, na którym widać jeszcze oznaki przebytej ciąży i porodu – tak wygląda połóg i nie ma siły, aby było inaczej! Blogerka przyznała, że teraz ma już świadomość, że taki obraz młodej mamy jest normalny, chociaż jeszcze kilka lat temu nie odważyłaby się upublicznić tak intymnego zdjęcia. „Wrzucam je tu po raz pierwszy – jeszcze parę lat temu pewnie bym się na to nie odważyła, ale dziś to zdjęcie nie jest dla mnie ani trochę szokujące” – napisała. Ciałopozytywność to dla Reni klucz do patrzenia na siebie bardziej przychylnym okiem. Ale akceptacja własnego ciała wcale nie przyszła jej łatwo – wiązała się z ogromnym wysiłkiem i pracą. „Co ciekawe: różnorodność innych ciał nigdy nie stanowiła dla mnie problemu. Tylko z własnym mam trudną relację. Dla wszystkich innych zawsze miałam cały ocean łagodności, akceptacji, wyrozumiałości... tylko dla siebie samej mi jej brakowało”. Przy okazji blogerka wspomniała o ważnej akcji, której główne hasło brzmi: #połógtonormalne. Pod tym hashtagiem wyświetla się na Instagramie mnóstwo pięknych, ciałopozytywnych zdjęć młodych mam – naprawdę dodają wiary w siebie i pomagają pokonać kompleksy. „Bądźcie wobec siebie jak najbardziej czułe i łagodne” – podsumowuje Renia. A my dodamy: nie tylko w połogu ! Wyświetl ten post na Instagramie. ...
Pocenie się po porodzie może być spowodowane wieloma czynnikami - w znaczącej większości przypadków to zupełnie naturalna reakcja organizmu, któremu właśnie zafundowano hormonalny wstrząs, a ponadto - ciało posiada masę nagromadzonej wody, której chce się szybko pozbyć. Spis treści: Pocenie się po porodzie - skąd się bierze? - Pocenie się po cesarskim cięciu - Nocne poty w połogu - karmienie piersią a nocne poty Nadmierna potliwość po porodzie - domowe sposoby Leczenie potliwości po porodzie: kiedy do lekarza? Pocenie się po porodzie - skąd się bierze? W czasie ciąży twoje ciało gromadziło płyny. Teraz, w okresie połogu , pozbywa się ich nadmiaru. Pocenie się to jeden ze sposobów wydalania niepotrzebnej wody i związków mineralnych. Dopóki po porodzie nie ustabilizuje się gospodarka hormonalna, możesz nawet przez kilka tygodni więcej niż zwykle się pocić, i to nie tylko w tych miejscach, gdzie zwykle pojawia się pot (pod pachami, w okolicach stóp), ale także np. w okolicach klatki piersiowej. Szczególnie nieprzyjemne może być budzenie się niemal całkowicie mokrą od potu. Pocenie się po cesarskim cięciu Problem potliwości przeważnie jest nieco większy po porodzie naturalnym niż po cesarskim cięciu - naturalny poród funduje organizmowi nieco większe zmiany hormonalne. To one są odpowiedzialne za zimne i nocne poty w okresie połogu. Nagły spadek estrogenu uwalnia całą wodę zgromadzoną w organizmie, także tę, która otaczała i odżywiała maluszka w brzuchu. Nocne poty w połogu - karmienie piersią a nocne poty Świeżo upieczone mamy najbardziej pocą się w godzinach nocnych, co może być szczególnie uciążliwe zwłaszcza podczas nocnych karmień . Pomimo dyskomfortu, pamiętaj o tym, aby nie otwierać zbyt szeroko okien i nie robić przeciągu - możesz w ten sposób przewiać maluszka. Jak...
