Marzenia o dziecku pojawiły się u nas zaraz po ślubie, jednak, by zacząć je realizować musieliśmy poczekać aż 5 lat. Tyle zajęło nam poukładanie sobie życia, kupno mieszkania, znalezienie stałej pracy i chyba przekonanie samych siebie, że jesteśmy już gotowi temu wyzwaniu sprostać. Zaopatrzyłam się więc w internecie w pokaźny zapas testów owulacyjnych oraz ciążowych i zaczęliśmy działać. Szybko się jednak przekonaliśmy, że nie zawsze chcieć = móc.
Sprawdź: Kiedy test ciążowy powie ci prawdę?
Na samym początku obiecaliśmy sobie, że podejdziemy do tego na luzie, ale jak to mówią „obiecanki cacanki”... Po każdym stosunku leżałam z nogami do góry przez pół godziny, bo naczytałam się, że to ułatwia plemnikom dotarcie do komórki jajowej :) Chciałam zajść w ciążę jak najszybciej i nie potrafiłam odpuścić. Co miesiąc robiłam po kilkanaście testów, najpierw testy owulacyjne, żeby wiedzieć, że to na pewno ten moment, bo miesiączki miałam bardzo nieregularne, a potem ciążowe. Tak bardzo pragnęłam zobaczyć te dwie kreski i w końcu je zobaczyłam, dwie bladziuchne czerwone upragnione kreseczki. Byłam wtedy sama w domu, mąż już zdążył wyjść do pracy. Musiałam cieszyć się w samotności, bo nie chciałam takiej wiadomości przekazywać mu przez telefon. Pojechałam więc do pracy i siedziałam tam, jak na bombie, odliczając tylko godziny do wyjścia. Mieć taką informację i nie móc się z nikim podzielić to była dla mnie wielka katorga.
Przeczytaj: Jak powiedzieć facetowi o ciąży
Gdy tylko wróciliśmy z pracy od razu powiedziałam mężowi o ciąży. Zapytał czy jestem pewna i zaproponował, żebym może zrobiła jeszcze jeden test ciążowy dla pewności. Poszłam więc do łazienki i kiedy zobaczyłam, co zrobiłam wcześniej, moja radość rozpadła się na kawałki. Robiąc test rano, pomyliłam ciążowy z owulacyjnym! Byłam bardzo rozczarowana, ale humor bardzo szybko mi wrócił, jak pomyślałam o moim dniu w pracy, że przesiedziałam go całego z myślą, że jestem w ciąży, jak się sama z sobą obchodziłam jak z jajeczkiem, że nawet kawy nie wypiłam, żeby nie szkodzić dziecku.
Poznaj: 10 produktów zakazanych w ciąży
Dzięki mężowi nie załamałam się tylko obróciłam całą tą sytuację w pewnego rodzaju żart i zrozumiałam, że trochę powinnam mniej się tym stresować, przecież to był dopiero 7. miesiąc starań. Los trochę ze mnie zażartował wtedy, ale szybko się zrehabilitował. Miesiąc później byłam już naprawdę w ciąży, a testy robiłam uważnie, jak nigdy :) Podczas wizyty u lekarza dowiedzieliśmy się, że jestem w ciąży 6 tygodni i 3 dni. Obliczyłam więc sobie szybciutko, kiedy doszło do zapłodnienia i do dziś jest to dla mnie zagadką, jak to się stało, ale w tym okresie byłam wtedy w kilkudniowej delegacji zagranicznej :) a męża przecież nie zdradziłam. Nasza wyczekana córeczka ma obecnie 2 lata i przymierzamy się powoli do drugiego dziecka, z tym że teraz muszę uważać, bo koleżanki już mi zapowiedziały, że jak znowu wrócę z delegacji i oznajmię, że spodziewam się dziecka, to już na pewno mi nie uwierzą, że to dziecko mojego męża ;)
Praca nadesłana przez Joannę K. na konkurs: Udało się! Jesteśmy rodzicami!
Rabat do -40% na wszystkie buty i torebki z kodem: ZAKUPY. Oferta dostępna sklep.carinii.com.pl. Szczegóły na stronie.
Najniższa cena produktu ze zdjęcia z 30 dni przed obniżką - 649 zł.
Cena produktu po zastosowaniu rabatu - 519,20 zł
Rabat do 40% na sprzęt, odzież i akcesoria sportowe dostępny w sklepie stacjonarnym i na Sportano.pl. Szczegóły w sklepie i na stronie.
Skorzystaj z kodu WIOSNA40 i otrzymaj 40% zniżki na produkty nieprzecenione, oznaczone tym kodem na eveline.pl/skorzystaj-z-promocji przy zakupach za min. 50 zł. Oferta ważna tylko na eveline.pl w dniach 18-24.04.2024. Kody rabatowe nie łączą się. Szczegóły na stronie.
Rabat na kolekcję SS24 Guess oraz Marciano by Guess, z wyłączeniem kolekcji kapsułowych i carryovers. Dostępny w sklepach stacjonarnych oraz online na www.guess.eu/pl. Nie dotyczy outletów.
Rabat dotyczy całej kolekcji dostępnej na www.doctornap.com i łączy się z innymi promocjami. Szczegóły na stronie www.
Rabat na cały asortyment dostępny w sklepach stacjonarnych i na e-clarena.eu. Promocja obowiązuje dla zamówień powyżej 100zł oraz obejmuje produkty nieprzecenione. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie.
Chciałabym się podzielić z wami historią z mojego życia. Choć ma piękne zakończenie, to na początku nie była usłana różami. Z moim chłopakiem (teraz już mężem) byliśmy parą. Poznaliśmy się za sprawą portalu internetowego. Od słowa do słowa, od smsa do smsa, wreszcie doszło do pierwszego spotkania na żywo. Oboje wpadliśmy sobie w oko. Spotykaliśmy się długi czas, aż w końcu przed weselem siostry zostaliśmy parą. Zabawa była przednia. Złapałam welon, ukochany krawat. Czyżby przeznaczenie? Byłam z nim bardzo szczęśliwa. Kiedyś byłam z rodziną w centrum handlowym, niedaleko mojego miejsca zamieszkania. Była tam taka magiczna fontanna. Można było wrzucić monetę i wypowiedzieć życzenie (taka studnia życzeń). Możecie się tylko domyślić, co było wtedy moim największym marzeniem... Czy można wierzyć w skuteczność testów? Z ukochanym czas mijał szybko. Spotykaliśmy się niemal codziennie, zazwyczaj w godzinach wieczornych (ja jeszcze studiowałam, on pracował). Nadszedł dla nas ten cudowny moment, w którym zbliżyliśmy się do siebie. Bez ściemy czy impulsu, że to znajomość na jedną noc. Znaliśmy się, wiedzieliśmy, jakie mamy oczekiwania i pragnienia względem siebie. Kochałam i czułam się kochana. Najpiękniejszy aspekt, jaki czuć może młoda kobieta. Dni mijały jak zwykle, a mi spóźniał się okres. Myślałam, może z nerwów? Dla pewności zrobiłam test ciążowy . Brałam pod uwagę, że mogłam zajść w ciążę. Wynik: negatywny. Szczęście? A może rozczarowanie? Tego nie wiem... Chciałam mieć dziecko, wiedziałam, że ukochany to ten jedyny na całe życie. Lecz chciałam żyć w harmonii z Bogiem i wiedziałam, że urodzę dziecko wtedy, kiedy Bóg nim mnie obdarzy. Mijały kolejne dni, a miesiączki, jak nie było, tak nie było. Zrobiłam kolejny test, tym razem: "pozytywny". Serce biło mi jak oszalałe, nie wiedziałam, jak to zinterpretować....
Moja pierwsza ciąża przebiegała nadzwyczaj spokojnie: czułam się świetnie i miałam mnóstwo energii. Uznaliśmy z mężem, że skoro nie przeszkodziła mi w nauce, warto zdecydować się na drugą ciążę jeszcze podczas studiów. Gdy zobaczyłam dwie upragnione kreski, nie posiadałam się ze szczęścia. I choć to był dopiero początek, już szukałam wózka, łóżeczka i innych akcesoriów... Początek ciążowych dolegliwości Niestety, mój wesoły nastrój nie trwał długo, bo pojawiły się różne dolegliwości: mdłości, omdlenia, zawroty głowy, a także brak ochoty na cokolwiek. Podczas zajęć na uczelni wyglądałam jak wrak człowieka. Powtarzałam sobie: „Byle do 12. tygodnia, a potem już będzie lepiej”. Owszem poczułam się wtedy lepiej, jednak – jak się później okazało – to był dopiero początek niespodzianek! I to nieprzyjemnych. Przeczytaj, jaka jest idealna różnica wieku między dziećmi W drugiej ciąży - gorsze samopoczucie Podczas pierwszej ciąży biegałam, skakałam, uprawiałam sport i robiłam wiele innych rzeczy. Podczas drugiej ledwo mogłam wstać, bo bardzo bolały mnie mięśnie i kręgosłup. Powiedziałam sobie jednak, że nie poddam się i że nie wezmę urlopu dziekańskiego. Byłam bardzo zawzięta i zdeterminowana. Chciałam wszystkim pokazać, że w ciąży można normalnie funkcjonować, a więc również studiować. Zrób test, czy jesteś gotowa na drugie dziecko Czy zdążę przed porodem? Mijały kolejne miesiące, a ja robiłam się coraz grubsza i coraz bardziej markotna. Starałam się być na wszystkich zajęciach i zdawać egzaminy w terminie, jednak pod koniec było już naprawdę ciężko. Przypuszczalny termin porodu ustalono na 13 czerwca. Pomyślałam sobie, że nie mogę urodzić w tym czasie, bo 26 czerwca mam ostatnie egzaminy. „O nie! Nie po to tyle przeszłam, żeby zdawać poprawki we wrześniu i spędzić wakacje na...
Moja ciąża nie była planowana . Z moim partnerem, teraz już mężem, jesteśmy od sześciu lat, w tym małżeństwem od roku i trzech miesięcy. Różnie między nami bywa, jak w każdym związku. Nasze zabezpieczenie to było tzw. kalendarzyk małżeński . Miesiączkowałam regularnie, obliczałam sobie dni płodne i niepłodne. Udawało nam się przez 5 lat. Choć z perspektywy czasu myślę, że byłam nieodpowiedzialna. W lutym 2013 roku pomyliłam się w obliczeniu dni . Gdy się zorientowałam, czułam że zaszłam w ciążę. To może wydawać się głupie, ale tak było. Z mężem mieszkaliśmy oddzielnie – ja u moich rodziców, on u swoich. Jestem w ciąży Przyszedł dzień, w którym powinnam dostać okres . Wieczorem, wracając z pracy, podjechałam do apteki i kupiłam test. Nie mogłam dłużej czekać, byłam tak niecierpliwa, jak dziecko, które czeka na prezenty pod choinką. Zrobiłam test ciążowy i... nie wiem, czy jestem w ciąży. Na teście ta druga kreska potwierdzająca ciąże była mało widoczna. Zrobiłam drugi test, znów niejednoznaczny. Pokazałam go mojemu mężowi, ale on również nie był pewny. Postanowiłam pójść do lekarza , by upewnić się w 100%. To nie był najlepszy okres dla mnie. Mój chłopak nie chciał mieć dziecka, często się kłóciliśmy. Twierdził, że nie poradzimy sobie. Namawiał mnie, abym wzięła jakieś tabletki poronne. To było straszne. Inaczej na tę sprawę patrzyłam, chciałam tego dziecka, choć go nie planowałam. Wiedziałam, że mogę liczyć na pomoc rodziców. Lekarz potwierdził ciążę. Byłam naprawdę szczęśliwa. Gdy wyszłam w gabinetu i pokazałam zdjęcie USG mojemu chłopakowi, załamał się. Poszliśmy do samochodu, zaczęliśmy się kłócić. Krzyczał na mnie, żebym wróciła do lekarza, że sobie nie poradzimy, pytał, jak to sobie wyobrażam. Jego słowa bardzo mnie raniły . Przyjechałam do domu, siadłam...
