Wychodzenie z dzieckiem na spacer pozwala mu pozbyć się nadmiaru energii i zaspokaja potrzebę poznawania świata. Ale bywa też stresujące dla rodziców, bo dzieci – wiadomo – mają mnóstwo pomysłów, jak dorosłym takie wyjście zorganizować. Sprawdź, co pomoże zapanować nad trudnymi sytuacjami.
...a ty wychodzisz z siebie, zwłaszcza gdy zdarza się to kolejny raz. Z rozrzewnieniem wspominasz czasy, gdy wystarczyło zapakować dziecko do spacerówki, a potem spokojnie zawieźć je tam, gdzie chcesz. Teraz twoje żywe srebro próbuje wypiąć się z szelek, staje na siedzeniu lub wisi z nogami na chodniku.
Dlaczego? To naturalna próba manifestowania niezależności, postawienia na swoim i zaspokojenia ciekawości świata.
Jak sobie radzić? Ogólnie mówiąc, staraj się tak wytyczać granice, aby dać dziecku poczucie bezpieczeństwa i oparcia, nie przeszkadzając mu w swobodnym rozwoju. A co to konkretnie znaczy?
Dziecko nie pozwala się posadzić w wózku? Chce spacerować na nóżkach i za nic nie zgadza się dać ci ręki? Niektóre maluchy traktują przytrzymywanie przez rodzica jak duże ograniczenie i ostro przeciw temu prostestują. Wyrywają się, zginają w pół, kucają i krzyczą. Puszczone na chwilę, biegną prosto w stronę jezdni, wchodzą w kałuże, błoto lub prosto do kwietnika.
Dlaczego? Większość scysji wynika z tego, że dziecko chce wykorzystać nowe możliwości przemieszczania się, poznawania świata, wyrażania swoich oczekiwań, a każda przeszkoda, na którą napotka (także rodzice), bardzo go denerwuje.
Jak sobie radzić? Prowadzenie dziecka za rękę to podstawa bezpiecznego spaceru. To szczególnie ważne w miejscach, w których mogłaby stać mu się krzywda – na chodniku przy bardzo ruchliwej ulicy, na przejściu przez jezdnię. Dlatego:
Masz dość pchania wózka, a jednak stale z niego korzystasz, bo dziecko za nic nie chce dłużej samo chodzić. Po kilku krokach słyszysz – „chcę na rączki", „weź mnie na barana". Nawet jeśli maluch nie waży dużo, noszenie go i prowadzenie wózka do wygodnych nie należy.
Dlaczego? W wielu przypadkach to nie o rzeczywiste zmęczenie dziecka chodzi ale o nudę podczas przemarszu. Wystarczy, że pojawi się coś atrakcyjnego i problem marudzenia ustępuje.
Jak sobie radzić? Najwyższa pora, aby zabrać ze sobą na spacer:
Czytaj też:
Rabat na cały asortyment dostępny w sklepach stacjonarnych i na e-clarena.eu. Promocja obowiązuje dla zamówień powyżej 100zł oraz obejmuje produkty nieprzecenione. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie.
Rabat do 40% na sprzęt, odzież i akcesoria sportowe dostępny w sklepie stacjonarnym i na Sportano.pl. Szczegóły w sklepie i na stronie.
-20% dodatkowego rabatu na kolekcję SS2024. Oferta dostępna w sklepie stacjonarnym i na www.l37.eu. Rabat dotyczy również przecenionych pozycji. Szczegóły dostępne u Partnera.
Moda ORSAY oferuje każdej kobiecie możliwość poczucia się sobą niezależnie od sytuacji, nastroju czy rozmiaru ubrania. Skorzystaj z dodatkowej 20% zniżki na wszystko w sklepach stacjonarnych i na orsay.pl. Zniżka nie dotyczy bonów podarunkowych. Szczegóły u sprzedawcy i na stronie.
Twoje ulubione produkty w wyjątkowych cenach. Rabat do -40% na wybrany asortyment dostępny na cocolita.pl. Szczegóły na stronie.
Rabat 20% na produkty marki Rituals przy zakupach za min. 100 zł. Kod promocyjny obowiązuje w sklepach Rituals, aplikacji oraz na naszej stronie internetowej rituals.com. Z rabatu wyłączone są inne promocje, edycje limitowane oraz kalendarze adwentowe. Szczegóły u Partnera.
Gdy maluszek przychodzi na świat, nikt nie oczekuje, że noworodek powie, co mu dolega lub na co ma ochotę. To oczywiste, że płacząc, próbuje dać znać, że jest głodne, potrzebuje bliskości lub coś mu dolega. Gdy dziecko rośnie i zaczyna się coraz sprawniej się komunikować i oczekujemy, że samo poradzi sobie z emocjami i nie będzie płakać "bez powodu". W pierwszych latach życia dziecko wyraża uczucia całym sobą. Również natężenie reakcji emocjonalnych często jest niewspółmierne do siły bodźca. Przedszkolak w niewielkim stopniu jest zdolny do kontrolowania swoich emocji. Zadaniem rodzica jest nauczenie dziecka panowania nad własnymi emocjami i nie chodzi tu o ich tłumienie, a pomoc w ich zrozumieniu i kształtowaniu skutecznych sposobów ich regulacji. Dlaczego płacze? Warto wiedzieć, że łzy niekoniecznie muszą oznaczać smutek. Płacz może być efektem gniewu, frustracji, strachu, podniecenia, zamieszania, niepokoju, a nawet szczęścia. Najczęściej rodzice zadają pytanie "Co się stało?", tymczasem maluch tego nie wie. Brak wystarczających umiejętności werbalnych sprawia, że nie potrafią wyjaśnić, co czują. Nieistotne, jak trywialny jest według ciebie powód płaczu, brak odpowiedniej reakcji pozbawi cię szansy, by nauczyć dziecko, jak radzić sobie ze wszystkimi emocjami , nawet tymi trudnymi. Najgorsze, co możesz zrobić w takiej sytuacji, to powiedzieć "Nie płacz". To nie tylko nie rozwiąże sytuacji, ale wręcz może zaszkodzić. Dajesz do zrozumienia, że emocje nie są ważne i nie rozumiesz, co czuje. Jak reagować na płacz? Badania wykazały, że mózg rodzica natychmiast reaguje na płacz dziecka. Opiekun staje się bardziej uważny i gotowy do działania. Podwyższone tętno i motywacja do działania, często sprawiają, że zachowanie dziecka nas złości. Tymczasem naszym zadaniem jest wspieranie dziecka w zakresie samoregulacji emocjonalnej . Możemy to robić tylko, gdy...
Harmonijny rozwój ruchowy dziecka jest dla każdego rodzica priorytetową sprawą. Jakiekolwiek zaburzenia w tej dziedzinie powinny być jak najszybciej wychwytywane i leczone. U noworodka motoryka to nieskoordynowane ruchy ciała, najczęściej w reakcji na dźwięk. Niemowlę potrafi już zwracać głowę w stronę dobiegających odgłosów, uczy się także ruchów cyklicznych jak przy potrząsaniu grzechotką, a później trójfazowych – przy sięganiu i chwytaniu. I chociaż u każdego dziecka rozwój psychofizyczny przebiega indywidualnie, to jednak są pewne przedziały wiekowe, w których maluch powinien nabyć nowe umiejętności w zakresie ruchu. Rozwój ruchowy dziecka I tak: w 3. miesiącu dziecko uniesione do pionu, prosto trzyma główkę i potrafi przewrócić się w pozycji leżącej z pleców na bok. Około 6. miesiąca posadzone lub podciągnięte siedzi, obraca się też z brzucha na plecy i odwrotnie. W 8. miesiącu umie już samo usiąść i zaczyna pełzać. W 10– 11. miesiącu maluch samodzielnie stoi oraz raczkuje. W pierwszym roku życia dziecko zaczyna chodzić. Dokładniej wygląda to tak: Do 6 tygodnia w pozycji leżącej na plecach obrót głowy z policzka na policzek odbywa się wraz z chaotycznymi ruchami rączek i nóżek. Można zaobserwować gwałtowny wyrzut rączek i nóg z objawami niepokoju, które powodują zmiana położenia ciała lub zadziałanie silniejszego bodźca słuchowego, dotykowego czy świetlnego (to tzw. odruch Moro ). U noworodka występuje też prymitywne kopanie, kiedy dziecko jedną nóżkę zgina w kierunku brzucha we wszystkich stawach, a drugą w tym samym czasie prostuje. Leżąc na brzuchu noworodek opiera ciało na jednym policzku, nadgarstkach, mostku i zgiętych kolanach. Łokcie ma cofnięte do tyłu, a miednicę uniesioną nad podłożem. Już teraz maluch próbuje unosić główkę i obrócić ją na drugi policzek. Od 6 tygodnia do 3 miesiąca w pozycji...
Małe dziecko głęboko przeżywa każdą emocję, nie tylko psychicznie, ale fizycznie. Jeśli odczuwa radość, klaszcze w dłonie, potrząsa główką – masz wrażenie, że całe promienieje. W chwili smutku jego płacz staje się niezwykle przejmujący, oddech przyspiesza, a ciało zaczyna drżeć. Z czasem przybywa sytuacji, w której dziecko przeżywa i okazuje rozmaite emocje. Jak je zrozumieć i jak pomóc maluchowi radzić sobie z tym, co czuje w najtrudniejszych momentach? Spis treści: 1. Emocje dziecka: jak je zrozumieć? Smutek Gniew Nieśmiałość Złość Wstyd Zazdrość 2. Zabawy, które pomagają poznawać emocje 3. Co robić, gdy emocje biorą górę? 4. Jak rozmawiać z dzieckiem o śmierci? Emocje dziecka: jak je zrozumieć? Pierwszym objawem emocjonalnego zachowania u dziecka, z jakim już pewnie miałaś do czynienia, jest stan ogólnego podniecenia noworodka. Z czasem maluszek zaczyna okazywać zmieniające się w niezwykle szybkim tempie reakcje zadowolenie–niezadowolenie. Niemal natychmiast przechodzi z jednego stanu w drugi. Jego uczucia są skrajne, nie potrafi nad nimi zapanować. Nie rozumie, co się z nim dzieje. Równie silnie reaguje na błahe zdarzenia, jak na poważne sytuacje. Jego uwaga jest krótkotrwała i łatwo ją rozproszyć. Każdy maluch przeżywa właściwe dla swojego wieku problemy, napięcia i stresy. Aby się ich pozbyć: krzyczy, płacze, rzuca zabawkami czy ssie palec. Przyjrzyj się opisanym przez nas sytuacjom i zobacz, jak reagować, kiedy dziecko nie radzi sobie z emocjami. Smutek Piotruś ma 18 miesięcy. Po południu staje się nagle smutny. Nie chce dłużej się bawić i reaguje krzykiem na próby wyjścia na spacer – opowiada Ania. Małe dzieci są na ogół radośnie nastawione do życia. Jeśli popadają w smutek lub przygnębienie, mają swoje powody. Zastanów się, czy...
