Zaszłam w ciążę i poroniłam. Potem znowu zaszłam w ciążę i... znowu poroniłam. Początkowo byłam pełna nadziei, teraz boję się, że kolejna ciąża skończy się tak samo. Mam wrażenie, że cały ten stres przeszkadza mi w zajściu w ciążę. Jak radzić sobie z lękiem przed poronieniem? Gosia z Płocka
Ból po poronieniu zna każda kobieta, które przez to przeszła. Bólowi towarzyszy jeszcze strach przed kolejną ciążą, że z kolejnym dzieckiem znowu coś się stanie. Dlatego każda kolejna ciąża po poronieniu jest tak trudna. Traumatyczne przeżycie, wbrew woli, powraca w wyobrażeniach i wspomnieniach. Przygnębia też to, że nie można do końca mieć nad ciążą kontroli, a większa uważność czy ostrożność (np. ciągłe badania) nie dają uspokojenia.
Ważne, by spróbować nauczyć się pozytywnego patrzenia w przyszłość, oczekiwania dobrego rozwiązania, a swój stan zdrowia, obawy i ewentualne sygnały dające podejrzenie ryzyka omawiać z lekarzem, mężem, a nie samej zmagać się z nimi w myślach.
Zdenerwowanie i wyobrażanie sobie najgorszego scenariusza ciąży po poronieniu ma też swoje odzwierciedlenie w organizmie, poziomie hormonów stresu, napięciu mięśniowym. To nie służy ani tobie, ani zajściu w ciążę po poronieniu (przeczytaj: stres przyczyną niepłodności). Warto więc blokować negatywne myśli (wyobrażenia ponownej straty, wspomnienia z pierwszej ciąży), zwłaszcza jeśli nie są poparte faktami, np. wynikami badań, które uzasadniałyby twoje obawy.
Strach przed kolejną ciążą może też wynikać z tego, co nazywa się utratą nieprzepracowaną (żałobą niedokończoną), a twój lęk to dalsze żegnanie się z utraconym dzieckiem, które utrudnia decyzję o ciąży po poronieniu. W takiej sytuacji warto przemyśleć możliwość porozmawiania z psychologiem, aby żal i smutek nie zakłócał radości z tego, co jest źródłem nadziei (kolejna ciąża po poronieniu).
ZOBACZ TEŻ: kiedy znowu starać się o dziecko po poronieniu
Ciąża wymaga odpowiednich przygotowań, stąd wielu ginekologów zaleca przyszłym mamom i tatusiom, aby zaczęli bardziej dbać o siebie nawet rok przed planowaną ciążą . Minimalny czas to trzy miesiące – tyle czasu potrzebuje twój organizm, by zgromadzić zapas potrzebnych maleństwu minerałów i witamin. Dlatego planując ciążę, zgłoś się do swojego ginekologa i poproś o skierowanie na badania. Możesz w ten sposób także poprawić swoją płodność i zwiększyć szansę na zajście w ciążę! Spis treśći: Badanie krwi Badanie moczu Określenie grupy krwi Badania hormonów Badanie USG narządu rodnego Wymaz z szyjki macicy Badanie na obecność przeciwciał przeciw toksoplazmozie Badanie na obecność przeciwciał przeciw wirusowi cytomegalii Badanie na obecność przeciwciał przeciw różyczce Badanie na obecność antygenu Hbs Badanie na obecność wirusa HIV Badania genetyczne Planuj z głową Wykonanie specjalistycznych badań przed ciążą pomaga też przewidzieć kłopoty, które mogą pojawić się już po zajściu w ciążę (np. problemy z nadciśnieniem w ciąży ). Dlatego przygotowaliśmy dla ciebie listę 12 badań, które warto wykonać przed zajściem w ciążę. Badanie krwi To podstawowe badanie, dzięki któremu lekarz może określić ogólny stan twojego zdrowia. Pozwoli: wykryć niedokrwistość; ewentualny stan zapalny w organizmie; zmierzyć poziom cukru we krwi; ocenić pracę nerek i wątroby. Badanie moczu Mocz bada się na obecność w nim: krwi; białka; glukozy - to sposób na wykrycie cukrzycy; bilirubiny; ocenia się osad; w przypadku wykrycia bakterii - robi się posiew. Określenie grupy krwi Warto określić grupę krwi i współczynnik Rh przyszłej mamy i przyszłego taty. Jeśli współczynnik Rh kobiety jest...
Mam już jedno dziecko – ma dwa lata. Niedawno poroniłam. To był szósty tydzień ciąży. Chciałabym wiedzieć, kiedy znowu mogę starać się o dziecko. Amelia Po poronieniu warto odczekać od trzech do sześciu miesięcy, zanim podejmie się kolejną próbę zajścia w ciążę . Jest to czas potrzebny do powrotu funkcji jajnika, owulacji, prawidłowej miesiączki, odbudowania śluzówki macicy i przygotowania jej na zagnieżdżenie zarodka. Ten czas można także wykorzystać na wykonanie podstawowych badań, jeśli dotychczas nie zostały wykonane. Sprawdź: Jakie badania zrobić po poronieniu?
Często ludzie widzą świat krótkowzrocznie i nic w tym złego. Dolegliwości w czasie ciąży nie należą do najprzyjemniejszych i nic dziwnego, że przyszłe mamy się na nie uskarżają. Mają do tego prawo. Warto jednak czasem spojrzeć na sytuację innych mam, zwłaszcza tych, które są w ciąży, a mają już za sobą poronienie . Dla nich ciąża jest najtrudniejszym okresem w życiu. Ich poranne mdłości cieszą, wymioty radują, a ból piersi jest najwspanialszym objawem na świecie. Gdy przeczytaliśmy wypowiedź tej mamy, od razu wiedzieliśmy, że musimy się nią z wami podzielić. Ta opowieść zmienia. Posłuchajcie: "Poranne mdłości, hormony, wymioty? Nic mi nie przeszkadza. Moim największym koszmarem jest myśl – czy jeszcze jestem w ciąży? Ciąża powinna być najszczęśliwszym czasem w życiu kobiety. Dla mnie jest najtrudniejszym... Od 27 tygodni żyję w strachu i będę tak trwać, aż przytulę dziecko. Analizuję każdy ból, każdy odgłos, puls. Chodzę, śpię, jem, spaceruję, cały czas myśląc o jednym. Dlaczego? Tak wygląda kolejna ciąża po poronieniu. Staram się nie martwić za dużo, wierzę, że to, iż jestem w 27 tyg. ciąży to dobry znak. Wszystkie moje poprzednie trzy ciąże, skończyły się przed upływem 8 tygodni. Każdy tydzień, dzień jest świętem. Choć lekarze mówią, że ryzyko poronienia w tak zaawansowanej ciąży jest dużo niższe, to jednak ogarnia mnie strach. Boję się cieszyć zbyt wcześnie, żeby ta przedwczesna radość nie zamieniła się w rozpacz. Żebym znowu nie straciła dziecka. Wiem, jak to jest i jak to boli. Utrata dziecka to nie tylko ból, że zostało ci odebrane. To także strach, że stracisz następne. Teraz kiedy jestem w ciąży, nie mogę się nią cieszyć, boję się. Nie mówię też o niej nikomu, by nie zapeszyć. By nikt mnie nie pytał potem, a gdzie twoje dziecko, jeżeli znowu się nie uda. ...
