Złocisty rosół

Tak przygotowane dania są łatwo strawne, a więc odpowiednie także dla niemowląt. Do gorącej lub zimnej wody To dwie różne techniki gotowania. Pierwsza polega na tym, że produkty wkładasz do zimnej wody, druga – do wrzątku. Jeśli zależy Ci, by jak najwięcej ich aromatu i smaku przeszło do wywaru, włóż je do zimnej wody. Tak gotuje się np. zupy i rosół. Jarzyny wkładaj jednak do wrzątku. Dotyczy to też mięsa, jeśli chcesz, by zachowało smak. Nasza rada. W każdym przepisie znajdziesz informacje o czasie gotowania. Zacznij go odliczać od chwili, gdy woda zacznie znowu wrzeć po włożeniu tego, co chcesz ugotować. Pamiętaj, że wysoka temperatura niszczy witaminy, więc gotowania nie przedłużaj niepotrzebnie. Gotowanie na wolnym ogniu To znaczy, że temperaturę wody trzeba stale utrzymywać na granicy wrzenia (zagotuj ją, włóż produkt i zmniejsz płomień). W ten sposób gotuje się ryż i kasze, świeżą lub mrożoną rybę, namoczoną uprzednio fasolę, groch, suszone owoce (wkładaj je do zimnej wody), a także jajka w koszulkach (wkładaj je do wrzątku), pulpety. Nasza rada. Na wolnym ogniu podgrzewaj też parówki – jeśli woda silnie się gotuje, pęka skórka. Gotowanie na parze Użyj do tego specjalnego garnka lub metalowego koszyczka (można go kupić osobno). Taki koszyczek umieść nad wrzątkiem, bez zanurzania w wodzie. Garnek musi być przykryty. Potrawy osól dopiero po ugotowaniu. Mają one więcej witamin i soli mineralnych oraz zdecydowanie lepszy smak. Nasza rada. Na parze możesz też odgrzewać pierogi, ryż, a także jarzyny. Jeśli boisz się, że ostygnie ci ugotowany kalafior, fasolka szparagowa lub brokuły (najlepiej byłoby je podać od razu), nie trzymaj ich w wodzie. Lepiej będzie odgrzać je właśnie na parze. Gotowanie w kąpieli wodnej Mały garnek lub miskę zanurz w większym, w którym gotuje się woda – powinna...

Mają mnóstwo witamin, są lekkostrawne, szybko zaspokajają głód, a do tego zapobiegają zaparciom – zalety zup można wyliczać jednym tchem. Chociaż zazwyczaj namawiamy do podawania maluchom świeżych warzyw i owoców, to jednak trzeba przyznać, że są pewne ważne składniki odżywcze, których zdecydowanie więcej ich będzie po ugotowaniu. Wysoka temperatura sprawia bowiem, że te składniki są łatwiej przyswajalne przez organizm. A oto zupy, które warto często proponować maluchom. Pomidorowa (po 12. miesiącu) Zawiera likopen – naturalny barwnik nadający pomidorom czerwony kolor. Należy do karotenoidów, które „wymiatają” z organizmu szkodliwe wolne rodniki. W ten sposób zmniejszają ryzyko wystąpienia chorób cywilizacyjnych, takich jak cukrzyca, nadciśnienie, nowotwory. Te choroby często mają swój początek w dzieciństwie, warto temu zapobiec. Likopen jest lepiej przyswajalny z produktów przetworzonych, jak keczup, zupa pomidorowa, niż ze świeżych pomidorów. Pod wpływem temperatury przekształca się w postać, która jest dużo lepiej wchłaniana z przewodu pokarmowego. W 100 g pomidorów są 3 g likopenu, a w 100 ml zupy pomidorowej – 8 mg. Jeszcze lepiej przyswaja się w obecności tłuszczów, dlatego do pomidorowej dodaj łyżeczkę śmietany. Pomidory poleca się też chorowitkom i niejadkom (są bogate w witaminy z grupy B, żelazo, potas). SKŁADNIKI: - 3 pomidory - łyżka masła - 1/2 ząbka czosnku - 1/2 łyżeczki bazylii - łyżka śmietany - makaron PRZYGOTOWANIE: Pomidory sparz wrzątkiem, obierz ze skórki, wyjmij nasiona i pokrój w kostkę. Podduś na maśle, dodaj bazylię i czosnek przeciśnięty przez praskę. Zalej 1/2 litra wody i gotuj około 15 minut. Zmiksuj. Dodaj śmietanę. Podawaj zupę z osobno ugotowanym makaronem. [CMS_PAGE_BREAK] Ogórkowa (po 10. miesiącu) Ogórki kwaszone to znakomite źródło witaminy...

Bardzo lubię kukurydzę z puszki i dodaję ją do różnych sałatek, a także do gotowanej marchewki, zamiast groszku. Zastanawiam się, czy moja 13-miesięczna Pola może już jeść kukurydzę z puszki? Ewa z Poznania Małym dzieciom nie należy podawać potraw z puszek. Konserwowanie warzyw sprzedawanych w puszkach nie polega jedynie na pasteryzacji. Aby zwiększyć trwałość tych produktów, dodawane są niekiedy różne substancje dodatkowe. Ponadto Pola jest jeszcze tak małym dzieckiem, że będzie miała trudności z pogryzieniem twardych ziarenek, więc pozostaną one niestrawione. Niemowlę łatwo może się zakrztusić ziarnami. Kukurydza jest wartościowym produktem, bo zawiera delikatną skrobię, witaminy z grupy B, magnez, fosfor, a także kwas felurowy – przeciwutleniacz, który unieszkodliwia wolne rodniki. Na razie może Pani podawać swojej córeczce płatki i kaszę kukurydzianą. Na jedzenie świeżej kukurydzy przyjdzie czas, gdy Pola będzie miała 3–4 lata. Pyszna jest młoda kukurydza cukrowa w kolbach (ziarna powinny być jasne, gładkie, lśniące), podawana ze świeżym masłem. Można ją krótko gotować w wodzie lub na parze (trzy minuty) albo grillować – młode kolby przez 20 minut. Odpowiada: dr Halina Weker, od 17 lat kieruje Zakładem Żywienia w Instytucie Matki i Dziecka. Autorka przepisów kulinarnych dla najmłodszych, poradników o karmieniu zdrowych i chorych maluchów, współautorka schematu żywienia niemowląt. Wykłada również dietetykę pediatryczną na UM w Warszawie.