Rozmawiając o edukacji muzycznej coraz częściej akcentuje się znaczenie muzyki zarówno w okresie prenatalnym, jak i w pierwszych latach życia dziecka. Metodą umuzykalniania niemowląt i małych dzieci zdobywającą coraz większą popularność, jest metoda stworzona przez Edwina W. Gordona. Na czym ona polega?
Edwin E. Gordon to amerykański naukowiec specjalizujący się w psychologii muzyki, autor wielu książek, wykładowca i muzyk jazzowy. Jest twórcą innowacyjnej, bazującej na licznych badaniach empirycznych, koncepcji edukacji muzycznej ("Gordon Learning Music Theory").
Gordon porównuje naukę muzyki do nauki mowy. Dziecko uczy się mówić w sposób "całościowy", wsłuchując się w to, co mówią do niego opiekujące się nim osoby. Sprawnie posługuje się językiem mimo tego, że nikt go przecież nie uczył literek ani gramatyki. Nie inaczej jest z muzyką. Zapewnienie dziecku możliwości "osłuchania się" z różnorodnymi formami muzyki pomoże obudzić w nim muzyczną wrażliwość na długo przed tym, nim nauczyciele zabiorą się za tradycyjną naukę nutek.
Najważniejszym pojęciem w metodzie Edwina E. Gordona jest audiacja. Słowo to oznacza przyswajanie i rozumienie usłyszanej muzyki. Odpowiednikiem audiacji w mowie jest myślenie. Nie można nikogo nauczyć myślenia - to proces naturalny, umiejętność, którą dziecko zdobywa wraz z rozwojem, poznawaniem i kojarzeniem faktów. Podobnie jest z audiacją. Umożliwiając dziecku doświadczanie muzyki, dajemy mu szansę na rozwój audiacji. W metodzie Edwina E. Gordona podstawą jest słuchanie muzyki. Później przychodzi czas na jej wykonywanie i "komponowanie". Ostatnim etapem jest nauka gry na instrumentach i wprowadzenie do zapisu nutowego.
Środowisko rodzinne jest niezwykle istotne w rozwoju audiacji, ponieważ dziecko i jego muzyczne potrzeby traktowane są tu indywidualnie. Na samym początku wystarczą kołysanki, melodie nucone do uszka, rytmiczne wyliczanki, których całe mnóstwo ma w repertuarze każda mama. Są one bardzo cenne, podobnie jak śpiewanie dziecku (śpiewanie dziecku, a nie z dzieckiem, przynajmniej w początkowych etapach rozwoju audiacji) i każda muzyka uzyskiwana z "żywego" instrumentu.
Proces wstępnej audiacji, według Edwina E. Gordona, składa się z kilku stadiów.
tabela 2 poziom, 2 pion
| Akulturacja (od narodzin do 2-4. roku życia) |
|
| Imitacja (od 2-4. roku życia do 3-5. roku życia) |
|
| Asymilacja (od 3-5. roku życia do 4-6. roku życia) |
|
Warto dbać o to, by dziecko doświadczało jak najbardziej urozmaiconej muzyki: od prostych, dziecinnych melodii, poprzez muzykę klasyczną i jazz, po dźwięki etniczne (nie skupiajmy się wyłącznie na muzyce zachodniego świata). Różne tonacje, różny rytm, bogactwo instrumentów. Dziecko będzie słuchać, porównywać, odróżniać poszczególne skale, wyczuwać zmianę metrum, tonacji, barwy dźwięku. Sprzyja temu muzyka bez tekstu - słowa zmuszają dziecko do koncentrowania się na ich treści, a nie na muzyce.
W rozwoju audiacji bardzo istotny jest ruch towarzyszący muzyce. Nie chodzi tu o wyuczone ruchy, o klaskanie czy maszerowanie do rytmu, lecz o swobodne, intuicyjne, płynne ruchy. Początkowo samych ramion, górnej części tułowia, później całego ciała.
Rola rodziców w edukacji muzycznej metodą Edwina E. Gordona jest nie do przecenienia. To oni wprowadzają dziecko w świat muzyki od pierwszych chwil jego życia, to oni są w stanie zapewnić mu indywidualne podejście, odpowiadając na jego muzyczną dojrzałość i potrzeby. Dbajmy o rozwój wrażliwości muzycznej naszych dzieci, pamiętając, że edukacja muzyczna maluchów nie musi się ograniczać do nauki słów piosenek prezentowanych później na przedszkolnych "pokazach dla rodziców".
Czekamy na Wasze komentarze w jaki sposób podchodzicie do edukacji muzycznej swoich dzieci.
Muzyka korzystnie wpływa na mózg dziecka, pomaga rozładowywać napięcia, zmniejsza lęk i ból. Dlatego warto postarać się, by dziecko poznało ją jak najwcześniej. Przeczytaj, jak wspierać rozwój muzyczny dziecka, jaką muzyką je otaczać i jakimi metodami uczyć je gry na instrumentach . Dowiedz się także na czym polega muzykoterapia. Jak muzyka wpływa na rozwój dziecka? Eksperymenty prowadzone w Japonii pokazały, że dzieci, które miały zajęcia muzyczne, lepiej przyswajały nowe wiadomości, lepiej radziły sobie z matematyką oraz językami obcymi i nie miały problemów z koncentracją. Sprawdź, dlaczego twoje dziecko ma problem z koncentracją. Można mu pomóc! Skąd ten efekt? Ano stąd, że słuchanie muzyki korzystnie wpływa na mózg dziecka, aktywizując połączenia między komórkami nerwowymi. Pierwsze 6 lat życia to najważniejszy okres dla rozwoju układu nerwowego i mózgu. Dlatego tak ważne jest, by edukację muzyczną zacząć jak najwcześniej. Jak rozwijać inteligencję muzyczną dziecka? 1. Kształtowanie słuchu Dotykowe zgadywanki. Włóż do torby kilka przedmiotów, np. klucze, elektryczną szczotkę do zębów, pudełko po zapałkach, szeleszczący papier, folię. Namów malca, by zamknął oczy i na podstawie dźwięku odgadywał, jaki przedmiot wyjmujesz z torby. Od 3. roku życia. Słuchanie ciszy. Poproś dziecko, by zamknęło oczy i opowiadało Ci, co słyszy (np. gotującą się wodę, samochody, tramwaje). Od 4. roku życia. 2. Nauka śpiewania Śpiewanie słów. Słowa, które maluch potrafi już powiedzieć: np. „mama”, „tata”, staraj się śpiewać. Moduluj swój głos, mówiąc maluszkowi, że śpiewamy jak ptaszki (wysoko) lub jak niedźwiedzie (nisko). Od 2. roku życia. Klaskanie i tupanie. Śpiewając Wasze ulubione piosenki, wyklaskujcie i wytupujcie ich rytm. Od...
Muzyka uwrażliwia, bywa lekarstwem na smutki, kształtuje i pogłębia życie uczuciowe. Daje dzieciom radość i spokój. 1. Kiedy dziecko powinno zetknąć się z muzyką? Im szybciej, tym lepiej! Pierwsze spotkania z muzyką można zacząć w okresie niemowlęcym, a nawet ... jeszcze wcześniej. Dzieci, które miały okazję słuchać kojących dźwięków już w łonie mamy, lepiej śpią, szybciej się rozwijają, a nawet pamiętają muzykę, której słuchały przed narodzeniem. Przeczytaj także: W ciąży słuchaj muzyki Dla noworodka najlepszą muzyką jest głos mamy, który dociera do niego wcześniej niż obraz jej twarzy. Sprawdź także: Kołysanki z płyty - galeria Gdy dziecko zaczyna chodzić i wymawia pierwsze słowa , następuje wielki przełom w jego „muzykalności”. Z upodobaniem zaczyna wydobywać dźwięki z różnych przedmiotów. To są jego pierwsze kontakty z „instrumentami”. Polegają np. na uderzaniu łyżką w pokrywkę garnka, potrząsaniu grzechotką czy pudełkiem wypełnionym grochem, kamyczkami albo ryżem, nasłuchiwaniu, jak krople deszczu uderzają o szybę. Kilkunastomiesięczne dziecko reaguje na muzykę spontanicznie. Zaczyna „śpiewać”, gdy tylko usłyszy organy w kościele, a jeśli jest szczególnie wrażliwe, pod wpływem przejmującej melodii potrafi nawet zapłakać. Maluchy inaczej zachowują się, gdy muzyka jest skoczna i wesoła, wyraźnie zadowolone śmieją się, klaszczą w rączki, tańczą, uruchamiając całe ciało. Początkowo są to spontaniczne, nieuświadomione reakcje, lecz w miarę obcowania z muzyką dzieci zaczynają mieć wyraźne upodobania. Dwulatek uśmiecha się, gdy słyszy swoją ulubioną piosenkę, zazwyczaj potrafi już odtwarzać ruchem nastrój, tempo, charakter muzyki i własne uczucia z nią związane. Potrafi także coś zaśpiewać. [CMS_PAGE_BREAK] 2. Czy...
Na gordonki mogą przychodzić już niemowlęta i kobiety w ciąży (dziecko w łonie mamy przecież już słyszy). Teoretycznie dziecko najbardziej chłonie muzykę do 9. roku życia, ale gordonki są zazwyczaj przeznaczone dla dzieci do 3. roku życia. Taki wczesny kontakt z muzyką ma mnóstwo zalet. Przede wszystkim wspomaga naturalny proces rozumienia muzyki i rozwija zdolności muzyczne . To cenne dla wszystkich dzieci, nie tylko dla tych, których rodzice chcieliby, żeby ich niemowlak został w przyszłości profesjonalnym muzykiem. Dlaczego? Śpiew i rozumienie muzyki to ważny punkt wyjścia do ogólnego rozwoju dziecka: rozwoju mowy, słuchu, komunikacji. Po drugie, kontakt z muzyką po prostu ubogaca człowieka. Ale muzyka z radia czy innych mediów to tylko półśrodek. Gordonki uczą dzieci i rodziców obcować z żywą muzyką . Właśnie to powinni wiedzieć rodzice, którzy chcą zapisać swoje dziecko na zajęcia umuzykalniające, chociaż gordonki są prowadzone na podstawie gruntownie przemyślanej teorii. Gordonki – zajęcia oparte na teorii Edwarda E. Gordona Te zajęcia dla małych dzieci oparte są na idei muzyka i pedagoga z amerykańskiego University of Carolina Edwarda E. Gordona, że muzyki należy uczyć się jak najwcześniej. Możliwości uczenia się człowieka są bowiem największe właśnie w momencie narodzin. Rzeczy, których dziecko uczy się w pierwszych 5 latach życia są podstawą dla jego późniejszej edukacji. Dlatego E. E. Gordon opracował swoją metodę właśnie tak, by oswajać z muzyką małe dzieci . Jego metoda jest dedykowana przede wszystkim dzieciom w wieku żłobkowym i ma być alternatywą dla tradycyjnej, "sztywnej" edukacji muzycznej. Gordon chciał, żeby po jego zajęciach dzieci były otwarte na muzykę, żeby ją rozumiały i kochały. Nie dla jakichś dodatkowych zalet, ale dlatego, że jest piękna. Pedagog był twórcą oryginalnej teorii...
