Ogródek na parapecie

Witaminy dla dziecka z warzywniaka To prawda, że długo przechowywane owoce i warzywa są teraz mniej cenne niż latem i wczesną jesienią, ale to nie znaczy, że są bezwartościowe! Nadal zawierają mnóstwo witamin, soli mineralnych, flawonoidów i błonnika. Dlatego trzeba ich jeść jak najwięcej. Postaraj się, by na talerz dziecka trafiały najróżniejsze produkty, a nie tylko jabłko, marchewka i ziemniaki. Niech pozna smak cukinii, bakłażana, kalarepki czy różnych sałat. Poza jabłkami niech zjada także cytrusy, melony i inne egzotyczne owoce. Witaminy dla dziecka w słoiczkach i buteleczkach „Słoiczkowe” zupki i soczki dla niemowląt są pełne witamin, za to nie mają w sobie żadnych konserwantów ani innej chemii. Przygotowuje się je z przebadanych produktów, a długi termin ważności zawdzięczają pasteryzacji . Można je podawać nie tylko bobasom – w przypadku starszych dzieci mogą być kołem ratunkowym („O rany, nie zdążyłam ugotować obiadu”) albo bazą do bardziej „dorosłej” zupy – łatwo dodać do nich np. koncentrat czy przecier pomidorowy, przyprawy ziołowe, posiekaną natkę, koperek czy np. bazylię.   Witaminy dla dzieci w zamrażalniku Mrożone warzywa i owoce są niemal tak wartościowe jak świeże (np. 100 g świeżych malin zawiera 32 mg witaminy C, a mrożonych – 30!). W dobrze zaopatrzonych sklepach wybór mrożonek jest naprawdę imponujący: od truskawek czy malin po wydrylowane wiśnie i śliwki, od fasolki szparagowej czy szpinaku w liściach po najróżniejsze mieszanki, np. bukiety warzyw czy warzywa na patelnię (wcale nie trzeba ich na nią wrzucać, można je ugotować na parze). Kupuj jednak tylko mrożonki, w których warzywa czy owoce nie są zbrylone (pewnie już raz się rozmroziły).   Witaminy dla dziecka u babci w spiżarni Jeden z najcenniejszych skarbów, jaki możesz tam (albo w warzywniaku)...

Jak uczyć dziecko, że troska o środowisko jest czymś bardzo ważnym? Lepiej daruj sobie wywody o zatruwających powietrze spalinach, nielegalnych wysypiskach śmieci czy stale powiększającej się dziurze ozonowej. Twój kilkulatek niewiele z nich pojmie i szybko się znudzi. Znacznie łatwiej trafisz do wyobraźni malca, ukazując mu świat w pogodnych barwach. Jako piękne, przyjazne ludziom miejsce, dla którego można i warto zrobić dużo dobrego. Altruizm i empatia Zdaniem psychologów, kluczem do wpajania zasad ekologii jest uwrażliwianie malca na potrzeby i uczucia innych. Dziecko, które potrafi przejąć się cudzym losem, współczuć, troszczyć się o słabszych, automatycznie przyjmuje za oczywisty fakt, że wszystkie żywe istoty potrzebują naszej opieki. Odkrywa, że choć samo jest jeszcze małe i bezbronne, może się kimś opiekować – np. dokarmiać zimą ptaki, przygarnąć bezdomnego kota albo powstrzymać się od bezmyślnego zabicia mrówki czy pająka. Im wcześniej zafundujemu mu takie lekcje, tym lepiej. • Już niespełna roczne dziecko warto uczyć trudnej sztuki dzielenia się z innymi. Córeczka podała ci misia, o którego poprosiłaś? Uściskaj ją, by okazać radość. Przedszkolaka zachęcaj, by pożyczył koledze foremkę lub poczęstował babcię czekoladką. • Synek wyrwał koledze zabawkę? Tłumacz: „Zabrałeś nie swoją rzecz. Zrobiłeś mu przykrość. Nie wolno tak robić”. Koniecznie też pochwal dziecko, gdy zrozumie swój błąd i przeprosi skrzywdzoną osobę. • Jeżeli malec np. upadnie i zbije sobie kolano, nie krzycz, że jest nieuważny. Po prostu przytul go i pociesz. W twoich ramionach nie tylko szybko zapomni o nieszczęściu, ale odbierze też ważną lekcję: „Cierpiącej istocie trzeba współczuć”. Czy biedroneczki są w kropeczki? Czy wiesz, ile nóg naprawdę ma stonoga? Albo dlaczego...

Wcale nie jesteś skazana na sklepowe nowalijki, które są teraz sztucznie nawożone, by szybciej rosły i pięknie wyglądały. Przechowywane przez całą zimę warzywa też nie zawierają tylu składników odżywczych co świeże. Nie mówiąc już o smaku. Co zrobić, by w waszej diecie znalazły się tak potrzebne witaminy i składniki mineralne? Załóż własną plantację na okiennym parapecie. Dodatkowo twoja pociecha będzie miała mnóstwo radości, obserwując rosnące roślinki! Kiełkujące witaminki Nasiona zawierają cenne składniki, które są niezbędne, by wyrosły z nich nowe rośliny. Korzystne są również dla człowieka, a te ze skiełkowanych ziaren są też łatwo przyswajalne przez nasz organizm. Kiełki bogate są w witaminy oraz składniki mineralne. Najlepiej jeść je na surowo, bo nie tracą swych właściwości. Przed jedzeniem najlepiej je opłukać. Najpopularniejsze są kiełki: Brokułu: mają pikantny smak. Dobre do sałaty i kanapek. Zawierają sulforafan, który zapobiega nowotworom. Słonecznika: o orzechowym smaku. Można je chrupać zamiast czipsów. Są m.in. źródłem magnezu, potasu i żelaza. Lucerny: delikatne w smaku. Świetne do kanapek i surówek. Zawierają dużo witaminy A i witaminę B12. Rzodkiewki: mają ostry, wyrazisty smak. Można je mieszać z twarożkiem, jogurtem, są bogate w witaminę C. Fasoli Mung: lekko kwaskowate, chrupiące. Dobre na zimno i na gorąco. Fasola to doskonałe źródło białka. Soczewicy: o delikatnym, mącznym smaku. Doskonałe do sałatek, past kanapkowych. Dostarczają kwasu foliowego (uwaga, przyszłe mamy!). Jak to zrobić: w sklepach ze zdrową żywnością dostępne są nasiona do kiełkowania oraz tzw. kiełkownice – piętrowe naczynia z plastiku, w których umieszcza się ziarna. Trzeba tylko pamiętać, by nawilżać każde piętro osobno, bo kiełki potrzebują natlenionej wody. Można je też uprawiać bez...