Przedszkola ekologiczne

Do przedszkoli integracyjnych chodzą dzieci w pełni zdrowe wspólnie z maluchami, które mają różnego typu niepełnosprawności bądź zaburzenia rozwojowe. Grupy są tam mniejsze (do 15 dzieci, z czego tylko kilkoro maluchów może mieć kłopoty zdrowotne). Opłaty za przedszkola integracyjne są podobne jak w placówkach publicznych. Rekrutacja do przedszkola integracyjnego jest podobna jak do innych przedszkoli. Dla kogo jest przedszkole integracyjne? Przedszkola integracyjne przeznaczone są dla wszystkich dzieci – tych w normie rozwojowej oraz tych z trudnościami rozwojowymi. Do przedszkola integracyjnego oprócz dzieci całkiem zdrowych mogą więc chodzić dzieci z niepełnosprawnościami – ruchowymi i intelektualnymi czy zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Ważne: przedszkole integracyjne to nie to samo co przedszkole terapeutyczne . To drugie przeznaczone jest tylko dla dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Rodzaje przedszkoli są naprawdę bardzo różne, ale dla dzieci zdrowych przedszkole integracyjne to wprost wymarzona szkoła tolerancji i empatii. Z kolei dla maluchów niepełnosprawnych to doskonała możliwość kontaktów z innymi dziećmi, a co za tym idzie – możliwość zdobywania większych zdolności społecznych, szybsza nauka (bo naprawdę nie ma jak dobry przykład kolegi). Ważne: przedszkola integracyjne przyjmują dzieci rozwijające się prawidłowo oraz te z trudnościami. Pamiętaj jednak, że w placówkach ogólnodostępnych też nierzadko spotykają się dzieci zdrowe z dziećmi, których rozwój jest zaburzony. Przedszkole integracyjne: program Przedszkola integracyjne realizują program edukacyjny zgodny z podstawą programową ustaloną przez MEiN. Nie ma więc obaw, że dziecko w przedszkolu integracyjnym nie zostanie dobrze przygotowane do rozpoczęcia nauki w szkole podstawowej. Ponadto w przedszkolu integracyjnym maluchy, oprócz...

  Należą do gmin. Są znacznie tańsze od prywatnych. Miesięczne czesne wynosi około 150–200 zł. Do tego trzeba doliczyć opłatę za wyżywienie – 5–6 zł dziennie. Dla kogo Grupy w przedszkolach publicznych są zwykle dość liczne. Stąd najlepiej czują się w nich dzieci, które nie mają kłopotów z nawiązywaniem znajomości. Lepiej też, by malec był samodzielny, bo przy licznej grupie trudno wymagać od pani, by np. każdego smyka ubierała na spacer.  Program W wielu przedszkolach publicznych są nowatorskie programy, które stawiają na ogólny rozwój malucha. Oprócz tego przedszkolaka można zapisać na płatne zajęcia dodatkowe, np. tańca, języka angielskiego, plastyki. Do dzieci przyjeżdżają trupy aktorskie, muzycy z filharmonii. Maluchy jeżdżą do miejsc, w których mogą poznać różne zawody (np. do straży pożarnej, piekarni, drukarni itp.). Mają też wycieczki do gospodarstw agroturystycznych, muzeów. Wiele przedszkoli bierze udział w akcjach charytatywnych (polegających np. na dbaniu o środowisko naturalne) czy konkursach (np. plastycznych, teatralnych). Niektóre przedszkola realizują też dodatkowo własne programy. Muzyczny. Dzieci prócz rytmiki mają zajęcia muzyczne, uczą się gry na wybranym instrumencie. Artystyczny. Maluchy sporo czasu spędzają na malowaniu, lepieniu z plasteliny. Próbują swoich sił także w mniej popularnych technikach (np. robią witraże). Często uczestniczą w konkursach plastycznych. Teatralny. Dzieci przygotowują przedstawienia, dramy, a nawet czasem musicale! Z pomocą pań robią kukiełki i stroje na występy. Sportowy. Przedszkolaki dużo czasu poświęcają na zajęcia sportowe. Chodzą na basen, ćwiczą gimnastykę artystyczną, grają w piłkę.            

Jak dziecko powinno podróżować? W foteliku (i to aż do 12. roku życia!) dostosowanym do wagi i na siedzeniu, które nie jest wyposażone w poduszkę powietrzną z przodu (boczne mogą być). Maluchy ważące do 13 kilogramów powinny jeździć w fotelikach przypiętych tyłem do kierunku jazdy. Pamiętaj, że pasy powinny być dobrze wyregulowane – muszą być naciągnięte, ale nie napięte. Niektóre foteliki mają też specjalne prowadnice, wskazujące prawidłowy przebieg pasa i uniemożliwiające jego przesuwanie się. Przypinanie gondoli wózka pasami do siedzenia czy zapinanie razem mamy i malucha trzymanego na rękach są niezgodne z prawem i bardzo niebezpieczne. Dziecko o wadze siedmiu kilogramów podczas zderzenia przy prędkości samochodu 50km/h waży około pół tony! Co jaki czas trzeba robić przerwy? To zależy od wieku dziecka. Jeśli śpi, nie warto się zatrzymywać. Ale na karmienie trzeba zrobić postój – nie wolno podawać piersi czy butelki w czasie jazdy. Jeśli malec się zakrztusi, nie zdołasz mu pomóc. Starsze niemowlę potrzebuje przerwy co dwie, trzy godziny, aby się poruszać. Jeśli raczkuje, rozłóż na trawie koc, gdy chodzi – pozwól mu podreptać. W jaki sposób uatrakcyjnić dziecku podróż? Nie tylko zabawkami, bo one szybko go znudzą. Opowiadaj dokąd jedziecie, naśladuj głosy zwierząt, wymawiaj proste sylaby, śpiewaj (maluchy przepadają za popisami wokalnymi rodziców). Podczas dłuższej podróży najlepiej, by w samochodzie był jeszcze ktoś oprócz kierowcy. Może wtedy razem z malcem oglądać książeczki, zamienić pluszaki w aktorów i udawać, że mówią. Kiedy skończą Ci się pomysły lub będziesz chciała chwilę odsapnąć, zamontuj na siedzeniu przed dzieckiem zabawkę, która na jakiś czas zajmie jego uwagę.