35 Maja albo jak Konrad pojechał konno do mórz południowych - recenzja książki dla dzieci

O ciąży i porodzie opowiada Ania Paterka. Przeczucie, trzęsące się ręce, dwie kreski na teście... Kolejny test, tak dla pewności. I znów dwie kreski... Będę mamą po raz drugi! Tyle lat czekałam na ten moment. Tak bardzo pragnęłam poczuć ruchy maleństwa w brzuszku. Tak mocno chciałam tulić je w ramionach... I teraz to wszystko się stanie! Mojemu ukochanemu nie musiałam nic mówić. Maciek spojrzał mi w oczy i powiedział tylko: „Jesteś w ciąży”. Wszystko zepsuł, bo to ja miałam uroczyście przekazać mu nowinę. Musiałam mieć ciążę wypisaną na twarzy! „Tak, będziesz tatą, kochanie – powiedziałam, a później rozbeczałam się tak jak na przyszłą mamę przystało. – „To będzie dziewczynka” – tak jakoś mi się powiedziało. Podyskutuj: Jak powiedzieć najbliższym o ciąży?   Koniec i kropka! Po USG usłyszałam od męża: „No, Anka, jesteśmy w ciąży!” „Tak, to już wiem – odparłam. – A ta  malutka Kropeczka na ekranie to nasza córeczka. Koniec i kropka!”. Pani doktor tylko się uśmiechnęła. Brzuszek rósł, a wraz z nim rosły inne części mojego ciała, zupełnie jakby żyły własnym życiem. To, że rosła górna część było OK, ale czemu powiększała się także dolna? Obserwując swoje zmieniające się ciało, powtarzałam, że będzie dziewczynka! „A jeśli to chłopiec?” – pytał mój ukochany. „Eee tam... Będzie dziewczynka. Koniec i kropka! – mruczałam dalej swoje.   A nie mówiłam? Nadszedł dzień, w którym Kropka miała ostatecznie zostać Kropką lub... Kropkiem. Leżałam na kozetce, a pani doktor wpatrywała się w monitor USG. „Ja wiem, czuję, że to dziewczynka!” – powtarzałam w myślach przez cały czas. „To DZIEWCZYNKA!” – powiedziała wreszcie lekarka. Ha! Przecież mówiłam! Koniec i kropka! Zadzwoniłam do Maćka. „Kochanie, Kropka to dziewczynka”. Szłam do...

Burmistrz pewnej hiszpańskiej miejscowości wpadł na pomysł, by płacić rodzicom za godziny, które ich pociechy spędzą w bibliotece. A wszystko w trosce o przyszłość młodych Hiszpanów. Bo jak wiadomo, kontakt z książką to świetna inwestycja w przyszłość dziecka . Pod warunkiem że inwestuje się systematycznie, każdego dnia. Staraj się czytać dziecku codziennie, a pakując walizy na wyjazd, również nie zapomnij wrzucić do nich książek. Wspólne czytanie dziecięcych lektur powinno stać się nie tyle obowiązkiem, ile zabawą. Jeśli czytasz maluchowi ulubione książki swojego dzieciństwa , sama poczujesz się jak dziecko. Jeśli nie pamiętasz żadnych tytułów, podsuwamy kilka propozycji książek, które warto przeczytać . Niemowlęta lubią wiersze Naukowcy dowodzą, że już przed narodzeniem dzieci są wrażliwe na rytm, np. bicie serca mamy oraz dźwięki, które dochodzą z zewnątrz. Podobnie jest po narodzinach. Niemowlę może nie rozumieć, co do niego mówisz, ale urzeka je rytmiczne brzmienie rymowanek, np. „Siała baba mak”. Maluszkom warto czytać wiersze Juliana Tuwima. „Lokomotywa” ze słynnym puff, buff, uff jak gorąco, „Ptasie radio” z ptasimi dialogami, które stanowią wyzwanie dla potykającego się o nie rodzica, czy „Rzepka” z powtarzalnym refrenem – to prawdziwe hity literatury dla dzieci . Najlepiej naucz się ich na pamięć. Małe dzieci wolą, żeby patrzeć na nie, a nie do książki. Ona zainteresuje je trochę później – już półroczny maluch zaczyna śledzić na obrazkach przebieg zdarzeń. Polecamy wiersze Tuwima np. ze starymi ilustracjami Marcina Szancera (wyd. G&P). Mimo upływu czasu dzieci nadal zachwycają się kołami pociągu i pokazują paluszkiem, kto ciągnie rzepkę. W parze z Tuwimem idą wiersze Jana Brzechwy. Warto zwrócić też uwagę na okrzykniętą współczesnym Brzechwą Agnieszkę Frączek. Chcesz sprawdzić, jak się miewa...

Dyskusja rozgorzała, kiedy na początku tygodnia media obiegła sensacyjna informacja, że aktor Marek Konrad wraz ze swoją żoną Antoniną (29 lat) oczekują przyjścia na świat swojego dzidziusia . Poród planowany jest na wiosnę 2018 roku. Tak późne ojcostwo zawsze wzbudza komentarze, aczkolwiek Konrad nie jest nowicjuszem , wszak ma już dwójkę dorosłych dzieci, tyle tylko, że z poprzedniego małżeństwa. 70-latek świeżo upieczonym tatą Do komentarzy przyłączył się europoseł Janusz Korwin-Mikke (75 lat), słynący z nieszablonowego, a nawet kontrowersyjnego podejścia do kwestii związanych z rolą kobiety w społeczeństwie. Tym razem jego opinia jest o tyle uzasadniona, że sam nie tak dawno doświadczył podobnego ojcostwa, w wieku 71 lat. Ma 6-letnią córeczkę Nadzieję i 4-letniego synka Karola z małżeństwa z młodszą o 44 lat żoną Dominiką. Oprócz tego polityk ma jeszcze szóstkę, dorosłych już dzieci z poprzedniego małżeństwa. " Starszy ojciec wcale nie jest gorszy od młodszego! Jest wręcz przeciwnie" - zachwala Korwin-Mikke. I podaje wiele plusów późnego ojcostwa . Przede wszystkim wymienia doświadczenie życiowe i dojrzałość. "Mam ośmioro dzieci, więc mam ogromne doświadczenie, które bardzo pomaga w zajmowaniu się potomstwem. Zostanie ojcem w późnym wieku ma swoje plusy, bo mężczyzna jest bardziej doświadczony, dojrzalszy i zdecydowanie łatwiej jest mu wychować dziecko" – mówi Korwin-Mikke. Czy rzeczywiście? Zapytałam o to supenianię Dorotę Zawadzką . – Kiedyś uważano, że ojcem najlepiej być w wieku dojrzałym. Tata miał pełnić role mędrca, przewodnika, nauczyciela – mówi psycholog. I rzeczywiście z racji wieku i nabytego życiowego doświadczenia mógł w tej roli sprawdzać się. Nie poszalaje, nie pokopie piłki Ale dziecko potrzebuje czasu, energii, wyładowania się i wyszalenia i tutaj zaczyna się problem – mówi Zawadzka....